Bijna 3 jaar zijn wij bezig geweest om zwanger te worden van ons eerste wondertje. Bijna 3 jaar met veel tranen, wachten, ziekenhuizen, spuiten, testen, jaloezie, verdriet en uiteindelijk los laten en rust! Er was niets 'mis' met ons, alles volgens het boekje en de waardes waren vaak zelfs boven gemiddeld. Toch heeft het dus nog zo lang geduurd voordat wij uiteindelijk via iui zwanger zijn geraakt! Zelf ook een klein beetje van mening dat een stukje rust en los laten hierin heeft meegespeeld maar dat is iets wat je niet echt zelf kunt sturen. Omdat ik zelf veel moed en positiviteit haalde uit deze verhalen in dit topic ( las altijd eerst dit topic zodat ik er weer even tegen aan kon!!) wilde ik graag mijn verhaal delen, meiden het kan echt!! Ook ik heb bij de pakken neergezeten en lang moeten wachten maar toch echt gisteren het hartje zien kloppen van ons mooie wondertje (nu 6w6d), wat was dat bijzonder!! En natuurlijk om nu ook zelf in dit topic van de daken te schreeuwen: JAAAAAAA IK BEN EINDELIJK ZWANGER!!!!!
Gefeliciteerd, TO! En wat fijn dat jij tenminste wEl terecht kon bij 6 weken! Wij kwamen voor de eerste echo bij ruim 9 weken, toen de echoscopiste zei: maar meid, waarom ben je niet eerder gekomen? Dat was toch logisch geweest met jouw (PCOS) achtergrond?! Nou.. lekker dan, dat de gyn. of HA ons dat nooit had verteld! :O Had me bijna 4 weken verdriet gespaard, en bovendien nog een extra kans om opnieuw zwanger te raken... Wij zijn inmiddels ook al 3 jaar bezig. Zoals het er nu naar uit ziet deze ronde helaas weer niet zwanger... En moeten vanaf nu w.s. overstappen op IUI... Hoeveel IUI-pogingen hebben jullie gewaagd als ik vragen mag? En hoeveel 'gewoon'? Van harte nogmaals he! Lekker genieten meid!
Wat geweldig voor jullie! Eindelijk wordt het lange wachten beloond met een fantastisch wonder. GEFELICITEERD!