Hallo de titel zegt het eigenlijk al een beetje. Ik ben na 5 jaar, 5 icsi's eindelijk nu 5 weken zwanger, maar voel me sinds ik positief heb getest zo rot en het wordt met de dag erger. Wij hebben september vorige jaar een miskraam gehad 5 dagen nadat ik positief had getest. Toen zat ik echt op een roze wolk en stond er helemaal niet bij stil dat het wel eens mis zou kunnen gaan. Maar nu, kan ik er niet eens van genieten. Die wisselde zwangerschapssymptomen helpt ook niet echt. Soms ben ik savonds kapot en de andere dag is er niks aan de hand. Voor de rest wel last van borsten en af en toe eens weeïg. Ik heb ook 8 dagen heel licht bloedverlies gehad, maar dit is nu sinds 3 dagen gestopt. Gelukkig heb ik 7 april de eerste echo(6w 4d) ook dit vind ik erg spannend want ik kan me gewoon niet voorstellen dat er echt iets zit dan. Ik had nooit verwacht dat ik me zo ellendig zou voelen na zo lang wachten op een kindje. Ik weet dat dit waarschijnlijk vanzelf overgaat maar moest het even van me afschrijven.
Proficiat met je zwangerschap!! Ik snap dat je je nu wat angstig voelt want jullie hebben zoveel geduld moeten hebben en willen dit niet kwijt raken. Probeer toch een beetje te genieten want stress is ook nergens goed voor natuurlijk.
Ten eerste wil ik je feliciteren met de positieve test! Maar wat naar om te horen dat je je zo voelt. Ik kan me er wel wat bij voorstellen. ...je maakt je zo druk om wat er misschien wel niet fout kan gaan (wat trouwens heel begrijpelijk is na zo'n geschiedenis) Ik hoop dat je 7 april toch mooi nieuws krijgt en daarna weer zodat je het gevoel iets kan laten gaan.....zodat je toch nog kan genieten. Misschien kun je er met de vk over praten dat je je zo voelt? Misschien kan zei nog wat extras voor je betekenen. Nou meis....doe rustig aan en pak je rust. Ik zal voor je duimen.
gefeliciteerd! heel toevallig las ik pas dat je tijdens je zwangerschap wat sneller word mee gesleept in je gevoel. Dus nu voel je je waarschijnlijk wat onzeker en door je hormonen word dit gevoel ook versterkt.. hoop voor je dat het alleen dat is en dat je na je echo wat meer gerust gesteld ben!
Ik denk dat het inderdaad je hormonen zijn. Ik ben nu ook weer pril zwanger na meerdere miskramen maar zit helemaal niet op een roze wolk. Ben moe, misselijk en chaggie. Ik weet dat ik er blij mee ben maar kan dat blije gevoel niet zo gauw vinden. Misschien gaat het beter na de eerste echo.
Hoi Linbabylin Ik begrijp je gevoel denk ik wel een beetje wij hebben er ook 5 jaar over gedaan en is het opeens zover ik ben zwanger wooww wie had dat ooit gedacht wel met behulp van iui maar het is gelukt! We weten het sinds gisteren en vanaf 12u kreeg ik roze verlies ik maakte me helemaal bang maar vandaag is het vrijwel weg...nu een behoorlijk opgeblazen gevoel en bij ieder krampje denk ik oheej...vreselijk...pl Probeer er maar wel van te genieten meid je hebt het verdiend! 5 jaar wachten op zoiets moois valt niet mee ik vind het ook nog erg onwerkelijk. Liefss
Gefeliciteerd met je zwangerschap. Het is ook een moeilijke tijd geweest en vorig jaar een miskraam logisch dat je nu niet meteen kan genieten. Misschien straks na de eerste echo dat je wel kunt genieten want dat gun ik je van harte.
Gefeliciteerd! Volgens mij hoeven je gevoelens niet eens perse te maken te hebben met je voortraject. Onderschat niet wat hormonen met je doen. Laat het rustig allemaal over je heen komen en kijk per dag hoe je je voelt. Niemand zegt dat je verplicht op een roze wolk moet zitten!
Gefeliciteerd! En voel je niet schuldig over hoe het nu gaat, geef jezelf de tijd,d e blijdschap komt echt wel. je hebt een hoop meegemaakt en kan me voorstellen dat je dan uit zelfbescherming niet de hele dag blij rondspringt. Ik duim voor een goede echo!
Ook hier heel herkenbaar... op onze dochter ook lang moeten wachten (zie onderschrift) en eigelijk niet echt kunnen genieten.. de eerste 12 weken niet vanwege vele miskramen die wij gehad hebben. daarna niet omdat ik bang was dat er dan iets mis zou met met de 20 weken echo. vervolgens besloot ons eigewijze meisje met 26wkn ineens weeen te geven waardoor de schrik er weer flink in kwam. gelukkig is ze nog tot 38 wkn blijven zitten. maar nee echt genieten heb ik helaas niet gekunt. voel je daar niet schuldig om. voor andere is het niet te begrijpen hoe veel impact een medisch traject of lange aanloop op een zwangerschap kan hebben. dikke knuff