Beste dames, Wij gaan starten met ICSI behandeling. Bij mij is pcos geconstateerd en vl heeft rond de 300.000 - 400.000 zwemmers. Vanwege mijn pcos ben ik al gewend met het spuiten van hormonen alleen is de dosis straks een stuk hoger natuurlijk. Nu ben ik alleen enorm angstig. Wat als de ICSI pogingen niet gaan lukken... Dan is onze kinderwens voorbij. Ik probeer er positief in te staan en gaan er vol goede moed tegenaan te gaan maar na 1,5 jaar zakt de moed me soms wel in de schoenen. Zijn hier dames met tips, hoe hier mee om te gaan. Ervaringen zowel positief als negatief. Zou het graag met jullie willen delen. Liefs
Hoi bel85, Ik heb zelf ook pcos, en mijn vriend ook zeer slecht zaad, volgens mij nog minder als de jouwe. Ik weet nog dat icsi als eindstation klonk, want na icsi is er niets meer. Ik was gelukkig de eerste verse poging meteen zwanger . Dat is nu mijn dochtertje van bijna 2 alweer. Recent de tweede poging gehad, en weer meteen zwanger, nu bijna 11 weken alweer . Dus er is echt grote kans dat t lukt hoor, ik hoop dat jullie ook snel zwanger mogen zijn. Heel veel succes en geluk!
Bedankt Mya! Hoop doet leven En jij gefeliciteerd!!! Super man! Hoop ook echt dat het snel raak mag zijn. We proberen zo positief mogelijk te blijven! Heb je veel afleiding gezocht na de tp? Lijkt me verschrikkelijk die wachtweken hihi.
Hier geen pcos maar wel slecht zaad. Bij mij heeft het wat langer geduurd en ik kon de eindstreep al zien in mijn hoofd. 2 hele pogingen met in de eerste overstimulatie een bbz en een cryo die niet goed ontdooide. 2e poging verse mislukt en de cryo is ons kleine wonderkind van nu al bijna 9 maanden. Succes meis!
Je angst is begrijpelijk hoor. Niemand kan de garantie geven dat de behandeling gaat lukken. Ik heb zelf geen pcos, maar het zaad van mijn man was niet goed, te weinig voor ivf. Ik ben van een verse tp van de eerste ICSI poging zwanger geraakt! Onze kleine meid is alweer 4 maanden! Schrijf nu niet vanwege gebroken nachten, maar omdat ik nachtdienst heb
Ik kan me de angst voorstellen, die had ik ook. Maar bij de verse 1e terugplaatsing zwanger, en ben nu 12weken zwanger
Bij 'gewone' ICSI houdt de wereld niet zomaar op. Je hebt in ieder geval nog PGD/CCS. En dingen als eicel-activatie. Ze kunnen steeds meer tegenwoordig. Qua tips: Voor jullie allebei geldt: niet roken en niet drinken. Minstens drie maanden voor de punctie. Voor de allerbeste kwaliteit ei- en zaadcellen. Sporten/bewegen Véél water drinken, minstens 2l per dag Beiden een goede multivitamine Beiden omega3 Evt Ubiquinol (goed opneembare vorm van coQ10) En lees even na wat ook alweer de adviezen zijn qua sauna/bubbelbad/boxershorts op de sperma kwaliteit. Wij zijn in 2011 begonnen met IVF/ICSI en nu na 3 jaar zwanger van onze 5e terugplaatsing (4 puncties, 5tp's en de eerste 4x mk). Sterkte!
Ik kan me je angst goed voorstellen, dat had ik ook. Niet zo zeer voor de behandeling, maar voor de vraag 'wat als het niet lukt?!'. Wat mij geholpen heeft is erover lezen. Er zijn veel boeken verkrijgbaar over ivf/icsi en onvruchtbaarheid. Ik heb zelfs al in de mmm boeken gelezen van en over stellen, die kinderloos gebleven zijn en ik ben lid van Freya, een vereniging voor mensen met vruchtbaarheidsproblemen, die eens in de zoveel tijd en tijdschrift uitbrengt voor leden. Ook ben ik in behandeling geweest bij een therapeute, die gespecialiseerd is in vruchtbaarheidsproblemen. Daardoor kreeg ik meer zicht en grip op de 'tijd daarna'.
Je gevoel herken ik deels. Ook hier bezig met icsi ivm lage zaadkwaliteit van vriend. Ik zag niet op tegen de behandelingen of puncties. Het spuiten en de punctie is mij 200% meegevallen. Wij zijn in mei gestart met icsi. In juli de eerste verse tp wat helaas niets is geworden. In september een cryo tp wat helaas ook niets is geworden. Ik herken dus voornamelijk de onzekerheid of het ooit gaat lukken. Ik probeer verder gewoon zoveel mogelijk mijn eigen leven door te leven. Dus gewoon sporten, gezond eten en in periode voor een tp hooguit 1 wijntje. Het meeste last heb ik nog van alle bijwerkingen van de hormonen. Voor mij is dit bij het spuiten alleen gewichtstoename. Bij de estradiol en utrogestan (cryo tp) misselijkheid de eerste dagen totdat de utrogestan erbij komt, gewichtstoename en moe moe moe. Ik probeer erg op mijn eten te letten maar ben tijdens deze behandelingen al een kilo of zes aangekomen, ondanks dat ik niet ongezond eet, en min twee a drie keer sport in de week.
Bedankt voor al jullie lieve reacties. Fijn om het hier te kunnen delen! Ja vl gaat al niet meer in bad, draagt wijde onderbroeken en we sporten 2x per week. En loveaim ik lees er inderdaad ook veel over alleen Lees ik veel over de behandeling en niet over de gevoelens van de mensen. En dat boeit me juist, dus als je nog een boek weet die daar wel meer op ingaat! De angst zal blijven totdat het misschien lukt maar vind het zoooo fijn om met jullie te kunnen delen! Bedankt!
Ik denk dat je hier wel wat aan hebt, er staan ook boeken van 'ervaringsdeskundigen' tussen: Boekenlijst.
Hoi Bel85, Dankje wel, ik hoop dat jullie net zoveel geluk hebben. Qua afleiding, wij gingen vaak een paar daagjes weg, lekker shoppen en zo. Daarbij begon ik altijd belachelijk vroeg met testen, zo kwam ik de wachtdagen door. Maar die zijn idd erg zwaar.
Bel, ik zit in precies het zelfde schuitje als jij. PCOS met heel slechte zaadjes. Voor ons is de enige optie ook ICSI, en ik knijp hem ook. Er gaat echt van alles in me om. De hele behandeling vind ik al super spannend, maar ook wat áls het niet lukt...?? Het idee dat het hierna eindigt voor ons beangstigd me ook. Ik wil graag met je meekletsen over alles!
Zie dat wij bijna gelijk gestopt zijn met de pil. Ja dubbel spannend he. Maar vooral de angst... Wat als. Nou hopelijk kunnen we elkaar steunen en snel feliciteren! Wanneer begin je met het traject? Good luck!!
Volgende week hebben we een tweede gesprek om alle vragen te beantwoorden en echt concrete afspraken te maken. Dus dan weet ik meer! Er zijn wel al globaal data voor me gereserveerd, dus als ik het goed heb begrepen kan ik ergens in november terecht voor een punctie, en in januari een TP. In december doen ze blijkbaar geen terugplaatsingen... Op dit moment zit ik aan de Provera, dus ik word hopelijk ieder moment ongesteld, dan ga ik aan de pil tot ik groen licht krijg om te gaan spuiten! Wanneer begin jij?
Tips heb ik niet echt...mijn vriend zijn zaad is niet goed 5% kans om natuurlijk zwanger te raken, ICSI bood voor ons de uitkomst. Het is een zwaar traject helemaal als vrouw zijnde. 1e poging verse TP mislukt en de twee emmy's waren dood gegaan bij ontdooiing dus opnieuw die vervelende ingreep waarbij de eicellen werden weggehaald. 15 follikels en uiteindelijk 9 eitjes bevrucht, waarbij er één nu al aan het lopen is De overige 8 zijn nog in de diepvries Ja misschien 1 tip en niet om je bang te maken: zorg ervoor dat je goed verdoofd bent als ze je eicellen wegnemen. 1e keer was ik echt goed verdoofd maar 2e keer voelde ik gewoon dat ze weggezogen werden...was niet fijn..en dan bij 15 follikels... Veel succes!!
@Kaila, ik ben nu in afwachting van mijn menstruatie. Dan begin ik aan de pil voor twee weken en dan zien we verder? Maar ik krijg pas 3 dagen van te voren te horen wanneer mijn punctie is omdat ze eerst moeten kijken hoeveel eicellen ik heb. Dan 3 dagen na de punctie gelijk terug plaatsing. Waarom bij jullie pas in januari? En niet gelijk 3 dagen erna? Vriezen ze de embryo's dan allemaal in?
Ja, dat dacht ik te begrijpen. Maar misschien heb ik het wel mis hoor! Vind het nu ook een beetje gek, nu ik me meer aan het inlezen ben. Eigenlijk hoop ik dat ik het verkeerd begrepen heb, en dat ik gewoon eerder al een TP kan krijgen. Ik ga ze komende week alles vragen! Wel 'grappig' dat we echt precies synchroon lopen.