Poeh! Twee weken geleden ben ik bevallen van een prachtige zoon! Het drinken gaat nog niet super en hij heeft veel gespuugd de eerste dagen. Mijn oudste is 20 maand en is zeer ondernemend. Het gevoel bekruipt me dan ook steeds hoe ik dit in hemelsnaam moet gaan combineren?! Ik wil mijn oudste niks tekort doen maar de jongste heeft veel verzorging nodig. En als ik dan om me heen kijk zie ik allemaal blije moeders bij wie het zo gemakkelijk af (lijkt) te gaan. Ik weet ook wel dat dit gevoel komt door hormonen en dat hij nog maar zo klein is en ik het tijd moet gunnen. Maar voor nu heb ik steeds het gevoel dat ik het niet kan en Me het ook nooit gaat lukken. Iemand tips voor me toevallig??
Kun je op het moment dat je kleinste slaapt, niet iets doen met je andere kindje? Gewoon met hem/haar spelen oid? Het is lastig als je kleinste veel verzorging vraagt, maar het komt echt wel goed! Twee weken is nog erg jong en zodra je een paar weekjes verder bent, zit je in een beter ritme en kun je het vaak beter combineren. Geef het echt de tijd, en doe alleen wat nodig is in je huis. Dat scheelt ook een hoop.
Het gaat je echt lukken hoor! Hier ook 20mnd verschil en mn dochter slaapt ook al niet meer overdag. Mn zoontje slaapt nu nog 2-3x en dan kan ik lekker met de oudste spelen. Maar je moet wel wat meer los kunnen laten en hulp aanvaarden. De eerste weken vroeg ik bv hulp als mn man rond etens/bedtijd niet thuis was. En mn draagdoek is echt onmisbaar hoor!! Dan kan je de baby in de doek doen terwijl je de oudste verzorgd, baddert, naar bed brengt. Tijdens boodschappen zit mn dochter in het winkelwagentje en mn zoon in de draagdoek. baby is meestal eerder wakker als peuter dus heeft die al gedronken als peuter wakker wordt. Tsja het is wat meer een troepje in huis nu maar de kindjes en ik zijn tevreden door de dag heen en da's belangrijker. Wel vind ik het heel heftig als ze beiden om de beurt spoken 's nachts....
Ik vond het ontzettend lastig toen mijn 2de kindje net was geboren. Ineens moest alle zorg min of meer dubbel. En vooral alles inplannen vond ik lastig. In de loop van de weken werd het steeds makkelijker. Moest echt ff een routine er in vinden en wennen. Ik denk dat het zo gaat voor de meeste mama´s. Zou zeggen, probeer rustig je tijd te nemen en te wennen, Je zult zien dat het straks makkelijker word. Misschien zou je nu wat hulp kunnen vragen van partner, familie of vrienden om je wat uit handen te nemen.
heb t zelf niet en zou er nu ook btje angstig van worden haha hoe en wat combineren.... maar.....wat ik wel denk ik weet niet of je zelf broers en zussen hebt? ik wel en kan me niets van die tijd herinneren en ben er zeker niet minder van geworden even wat minder aandacht oveleefd hij echt wel! en zou juist niet als baby slaapt al je aandacht naar je andere kindje doen, dan ben je over een week kapot! Lekker rustig aan
Heh, toch fijn om te lezen dat ik niet de enige ben en het tijd moet geven. Alleen is dat best moeilijk om nu te bedenken dat het straks beter gaat. Het klopt inderdaad dat ik niks meer weet van vroeger. En dat is ook zo, de aandacht moet nu verdeeld worden. Gelukkig heeft de oudste er geen moeite mee maar is het vooral mijn gevoel. Hopelijk gaat het met de jongste snel allemaal beter waardoor het bij mij ook meer rust geeft! X
Het word beter hoor! De eerste 3 maanden waren erg pittig maae de jongste was ook erg onrustig en sliep niet.
was hier ook , de eerste weken dacht ik echt, onee,hoe moet dit goed gaan? en is t niet allemaal te veel... .. moest echt me draai vinden, me oudste natuurlijk ook en papa ook, in t begin erg jaloers, streken uithalen als ik de kleine zn flesje gad..enz... nu is dat gelukkig minder. als de kleine slaapt dan weer bezig met de oudste. Ben ik alleen thuis, en ben ik met d bezig, en moet l gewoon even wachten, en dat weet tie ook wel nu... ondertussen alweer 3 weken gewerkt, was ook een overgang natuurlijk voor ons, mar ook weer gewend, en weer fijn. En zo komen we weer in t 'ritme' nu is t net of de kleine er altijd is geweest, zo raar..komt best goed, je moet t zeker even de tijd geven. Ik had ook soms last dat ik ineens in tranen uitbarste, en zei waar zijn we aan begonnen...en als het maar beter gaat enz.. maar dan komt er zoveel op je af en dan weet je t effe niet meer. En dan weer van die momenten,dat ik me zwangere buik miste, en t idee dat dat niet meer gaat gebeuren..ook zo emotioneel. dacht ik gelijk weer aan een 3e...pffff...haha..hormonen... maar nu is dat wel over.. we zijn gelukkig en compleet, en t komt zeker goed. heeft even de tijd nodig.
Heel herkenbaar. Ik vind het ook erg druk met 2 kids waar 1,5 jaar tussen zit. Vooral in het begin vond ik het emotioneel erg heftig. Het voelde alsof ik beiden te kort deed. En toen mijn jongste het ook nig eens niet makkelijk ging doen, werd het niet makkelijker. Maar hoe zwaar ook soms, het is ook erg leuk. En het gevoel van aandacht delen e.d. gaat wel afzakken. Geef het de tijd en laat het op je afkomen. Veel genietplezier van je kinderen!
Het komt goed!! Echt waar! Onze dochter was ook onrustig,huilde en spuugde veel en dacht dus ook de eerste maand van jeetje hoe gaat dit ooit goed komen??? Maar het is indd wat iedereen zegt: doe in je huis alleen het nodige,wees een beetje minder strict wat rommel betreft en doe de badkamer niet elke week maar 1x in de 2weken (bij wijze van spreken). Hier ook een draagzak waar onze kleine meid regelmatig inzat als ze niet wilde/kon slapen of als ik met de oudste naar buiten ging. Ik zou juist wel als de baby slaapt wat aandacht geven aan je oudste zodat die niet vergeten wordt! Mijn schoonmoeder past op woensdag op en wij lieten onze zoon evengoed naar haar te gaan op woensdag in mijn verlof zodat dat normaal bleef en hij gewoon even een dagje volle aandacht kreeg. En verder bracht ik onze meid op zondagochtend weleens bij mn schoonouders en ging met onze zoon zwemmen,dus ook dingen doen met hem alleen zonder baby. Missch kan je partner jullie jongste eens een ochtendje doen en ga jij met de oudste weg: zwembad,speeltuin,bos enz. Tycho vind het ook steeds leuker om te helpen met Milou. Als ik haar in bad doe bijv. mag hij op een stoel staan en helpen wassen. Daarna drogen we haar samen af. Als ik een fles maak, vindt hij het leuk om te roeren,nou prima dan mag hij dat van mij doen. Ik laat hem dus helpen met dingen wat Milou betreft. Ik heb ze sinds een paar dagen nu aardig in elkaars schema (voor zolang het duurt ) Dus als het voor de oudste tijd is voor fruit/koekje en limonade,krijgt de jongste een fles,dan zitten we gezellig bij elkaar aan tafel en lees ik met de oudste vaak een boekje terwijl ik een fles geef. Toen de bladeren van de bomen vielen,ging ik bijna elke dag met tycho in de achtertuin en voortuin bladeren vegen. Het is echt een buitenkind en vindt het dus geweldig om te vegen,scheppen en van alles en nog wat in ds kruiwagen te doen. Zo deed hij wat hij leuk vond samen met mama en ik was zo bij Milou als er wat was met haar. Ook doe/deed ik Milou vaak in de draagzak en ging met Tycho naar het bos met kinderboerderij of speeltuin. Zo was ik mobieler dan met Milou in de kinderwagen. Huishouden doe ik 's avonds,zo ongsveer een uur/anderhalfuur en ga daarna lekker zelf op de bank zitten met een theetje en een tijdschrift of de tv aan. Douchen doe ik voordat ik naar bed ga,dan ga ik heerlijk ontspannen mn bedje weer in en dan hoef ik 's ochtends niet. De dingen die echt niet 's avonds kunnen (boven stofzuigen bijv) doe ik ergens tussendoor overdag. Het komt echt goed,straks is er meer ritme,heeft iedereen zn plekje in het gezin weer opnieuw gevonden en gaat het een stuk gemakkelijker. En schaam je vooral niet om hulp te vtlragen!! Niemand zal je een zeur vinden als je aangeeft dat je het even niet redt. En bovendien: wie kan er nou nee zeggen als ze dan weer even jullie kleine wondertje kunnen komen bekijken Xxx
Owww..hier ook heel herkenbaar.. Er zit hier iets langer tussen de twee dames, maar ook ik vind het af en toe best pittig..mijn vriend draait ploegendiensten en ik ben dus vaak op 'spitsuurtijden' alleen.. Bij het opstaan, in bad doen, naar bed brengen, eten...hier ook nog helemaal geen ritme bij de kleinste meid.. Dat vind ik soms erg lastig, maar ik geef er maar gewoon aan toe.. Er komt vanzelf wel weer structuur in..nu doe ik dingen als ze kunnen.. Vanochtend liep ik om 7.45 met de poetslap door het huis, omdat beide dames nog sliepen bijvoorbeeld. En aandacht..tja..als de jongste begint, moet de oudste gewoon even wachten..dat kan zij beter dan de baby.. Maar idd..het is even pittig ja! Komt vast goed!
Wat mij ook erg hielp was als de baby een beetje regelmaat had om een soort van dag planning te maken. Zo kon ik ook nog iedere dag een beetje tijd voor mezelf inplannen. Kwam in het begin soms niet eens aan toe om normaal te douchen of sloeg een maaltijd over.