Ja ik snap ook niet dat sommige oma`s en opa`s zo claimend kunnen zijn ik snap dat ze de kleine leuk vinden maar ze is toch echt van ons!
Als hij wakker was mochten ze hem best ff vasthouden, hij werd er zelf niet onrustig van. als hij sliep bleef hij natuurlijk lekker liggen.
Tja, hier een schoonmoeder die het niet hoort ofzo, als ik zeg dat Thirza huilt omdat ze wil drinken... en dan zelf probeert de kleine meid te troosten. Wat uiteraard niet lukt als Thirza honger heeft, dus uiteindelijk belandt ze toch bij mij. Ik ga Thirza toch niet uit haar armen rukken als ze haar niet vrijwillig geeft. Lijkt me voor Thirza niet zo'n fijne ervaring. En m'n schoonmoeder gaat gewoon door met troosten, ook al zeg ik steeds van: Geef haar maar, want ze heeft honger... Bij mijn schoonmoeder is het echt een inhalen van het oma-zijn: mijn twee stiefkids ziet ze niet vaak en die mogen niet gewoon bij hun komen van hun moeder, omdat ze in het verleden afspraken met de moeder van mijn stiefkids niet gehouden heeft. Eigen schuld, dikke bult. En mijn neefje heeft nogal wat gedragsproblemen gehad, dat was ook niet echt gezellig oma-zijn. Dan komt er nog bij dat van haar twee andere zoons niet echt kleinkids te verwachten zijn: de ene heeft samen met z'n vrouw besloten om pleeggezin te worden voor tijdelijke opvang van kindjes, de andere is nog steeds vrijgezel. Alle oma-liefde wordt dus op Thirza geprojecteerd En dat is iets wat toch vrij vaak gebeurt: mensen hebben zo hun eigen agenda waarom ze het zo nodig hebben dat ze hun kleinkind steeds vast moeten hebben, en kunnen dat niet ondergeschikt maken aan de behoefte van zo'n babytje. Ook hier ga ik er de confrontatie niet meer over aan: we zien mn schoonouders niet zo vaak, (mijn ouders trouwens ook niet hoor, we wonen vrij ver van ze vandaan allemaal), dus tja... om voor die paar keer nou ruzie in de keet te gaan krijgen... Mijn man merkt dat gewon niet zo op in de situatie en ik kan het er 100 keer over hebben en dan is hij het helemaal met me eens en gaat de volgende keer opletten en dan merkt hij het gewoon weer niet. En als ik er wat van ga zeggen, dan ben ik de gebeten hond, dan is het weer de koude kant en heb ik een hekel aan ze ofzo. Nou, laat dan maar, daar heb ik allemaal geen zin in. Thirza moet hier ook wel eens wachten tot ze kan drinken, dan kunnen die paar keer per jaar dat oma haar nog even niet uit handen wil geven er nog wel bij.
Ik heb bij het kraambezoek het altijd gehouden bij max 3 personen..en als ze wilde komen was het altijd rond de tijd dat hij moest eten..dan mocht iemand anders de fles gegeven even laten boeren en weer terug te bed..dit werkte bij ons zeer goed..maar inderdaad het is beter om hem niet van hand naar hand te doen, daar kunnen ze onrustig van worden.
Hoe begrijpelijk het ook is, ik krijg er ook echt jeuk van dat mensen mijn kleine mannetje de hele tijd vast willen houden. De dag dat wij thuis kwamen uit het ziekenhuis hadden we heel gezellig een welkomstcomitee, het huis was versierd en de koffie stond klaar! Geweldig! Maar toen begon de ellende, hij ging van hand tot hand en hoe begrijpelijk ik het ook vind dat iedereen hem vast wilde houden, ik vond het echt verschrikkelijk! Op een gegeven moment heb ik hem gepakt en ben met hem naar boven gegaan onder het motto dat hij een schone broek en eten nodig had en dat ik hem dan lekker in bed zou stoppen. Nou, het hele gevolg kwam achter me aan! Nog geen rust! Gelukkig kwam toen ook de kraamhulp net aan en die heeft me geholpen... Soms hoop je gewoon dat mensen (vooral vrouwen die zelf kinderen hebben gekregen en dus weten wat het is) een hint snappen en anders gewoon hun gezond verstand gebruiken maar helaas..... ](*,) Bij de volgende gaat het zeker anders, dan wil ik rust en dan kunnen ze lekker wachten tot ik het tijd vind dat ze de kleine vast mogen houden... (klinkt wel een beetje een trauma door he ) Ach ja.... al doende leert men
nou als hij sliep dan sliep ie jammer dan. En ik was zowieso een hebbert kan er niks aan doen ik gaf m ook bijna niet af aan niemand, voeden (fles) deed ik ook gewoon zelf waarom las je de fles geeft wel afgeven (vinden ze vaak ook raar) en de borst niet En nu ook weer het is geen pop ik vind t ook niet zo nodig. lullig maar ja het is mijn gevoel en ik vond het niet prettig als z ezo klein zijn. Net als dat ik mn zoontje ook altijd in zn eigen bedje laat slapen nu 2 jaar als hij goed kan praten en alles aangeeft dan kan hij uit logerren eerder niet.
Toen ik net bevallen was, voelde ik me supertrots en best lekker. Dus toen zijn er wel een paar mensen geweest die Mike gelijk hebben vastgehouden.. Erna toen we uit het ziekenhuis waren de volgende dag is er per keer weinig visite geweest.. En ik deed altijd als hij sliep, dan sliep hij! Konden ze zachtjes kijken in zijn kamer en anders komen ze maar een andere keer terug. Hij heeft er nooit veel moeite mee gehad verder.. Ikzelf meer dan hij hihihihi.. Nu heb ik soms nog hoor dat ik hem alleen maar vast wil houden als er visite is. Denk gewoon beschermings instinct! Je moet gewoon doen waar jij je goed bij voelt en wat je kindje wil..
Onze meid sliep heel veel in het begin. Dus als er dan visite kwam lieten we haar lekker slapen. Was ze wel wakker dan mocht ze gerust op schoot bij visite. Wat dat betreft zijn wij daar heel makkelijk in, geef haar snel uit handen. Ik geniet als ik anderen van haar zie genieten en mijn momenten heb ik ook zat met haar. Aan haar slaapgedrag was niet te merken dat ze bij verschillende mensen op schoot zat. Sliep al vrij snel de hele nacht door. En ook overdag geen problemen.
De enige die haar hebben vastgehouden de eerste week waren mijn partner, mijn moeder, de kraamzorg en ik. Verder bleef iedereen met zn handen van mijn wonder af! Na die week mocht mn broer ook even knuffelen en mn vader hahaha en nu knuffelt iedereen haar tot ze een ons weegt. tis ook zo'n knuffelkont, ze wil met iedereen knuffelen. maarja alleen mij geeft ze kusjes (1 hand op je wang en dan haar mond tegen je andere wang drukken en dan helemaal onder kwijlen (H) Das pas liefde! snachts eigenlijk altijd wel prima geslapen moest haar wakker maken van de kraamzorg maar heb het na die ene week nooit meer gedaan. lekker doorslapen. vanaf 3 maanden sliep ze het klokje rond.
Ik heb een keizersnede gehad en de hele familie was in het ziekenhuis. De familie van mijn man woonde toen ook nog eens een heel eind uit de buurt. Finn is eigenlijk bij iedereen op de arm geweest en ik had er geen moeite mee. Wakker maken voor bezoek dat heb ik nooit gedaan. (nu nog niet) Finn was erg makkelijk en vond het ook (naar ons idee) niet erg. Hij is nu nog zo: hoe meer mensen hoe liever. En toch... Bij een 2de wil ik het niet meer! Gek want ik vond het op dat moment niet erg. Maar nu denk ik dat ik het niet meer zou willen... Waarom weet ik eigenlijk niet hoor!
Hier ook zo! En de mensen die hier langskomen/kwamen die vragen allemaal of ze haar even vast mogen houden, of ze haar uit bed mogen halen als ze wakker is, of dat ze uit de box mag. Er is niemand die haar zomaar even pakt. (de eerste paar maanden pakten we haar zelf op hoor, en dan gaven we haar aan degene die het wilde).