Hallo dames, Ik zit nu heerlijk in mijn zwangerschapsverlof. Ik ben zwanger van ons 2e kindje. Wij hebben al een dochter van net 2. Ik zit een beetje met een dilemma. Onze dochter gaat ma en do naar het kdv. Dat is vooral nu heerlijk voor mij, omdat ik die 2 dagen lekker voor mezelf heb. Wo zijn we altijd bij mijn ouders. Daar krijgt ze ook alle aandacht. In de weekenden is pappa erbij, dus dat is ook feest. Waar ik mee zit, zijn de dagen van de week, di en vrij, dat ik samen met mijn dochter ben. Ik ben helaas erg moe iedere dag waardoor ik vooral op di en vrij het gevoel heb dat ik te weinig met mijn oudste onderneem. Nu is ze erg aan het ontwikkelen en thuis lekker spelen, vindt ze nu helemaal het einde. Volgens mij zit ik er meer mee, dan mijn dochter Maar soms zijn er dagen dat ik alleen 's morgens even boodschappen met mijn dochter doe en de rest van de dag doe ik dan niets meer. Ik slaap wanneer mijn dochter slaapt en de rest van de dag vul ik dan met huishouden en spelen met mijn dochter. Maar echt iets ondernemen, doen we niet. Ik voel me daar vrij schuldig over. Al weet ik dat straks na de bevalling mijn energie echt wel weer terug zal komen. Is dit een beetje herkenbaar? Toen ik nog werkte, had ik op mijn vrije dagen alle energie voor mijn oudste, dus het zal ook wel met mijn verlof te maken hebben, denk ik. Dat ik nu toegeef aan mijn moeheid. Anyway, ik vroeg me af of er misschien dames zijn met tips om op een simpele manier toch iets met de kleine te ondernemen... Groetjesss
Ik zou me daar niet schuldig over voelen hoor! Ze is toch al wat dagen van huis, waarom moet je altijd wat ondernemen? Hier gaan ze niet eens naar een kdv, hebben geen familie in de buurt, mijn man komt pas laat thuis en werkt alle dagen van de week. Enige uitje is zo'n beetje de supermarkt en het speeltuintje. We vermaken ons best thuis.
Gewoon lekker simpel kleuren, dr laten helpen met koken, ik liet mn dochter wel eens met haar kindermesje een paar champignons snijden. Ik had heel veel last bekkeninstabiliteit. kon dus echt aan het eind niks meer doen met dr, we deden dat dan soort dingen, tv stond en staat nog vaak aan, maar vaak spelen we dan tussendoor ook gezellig samen. Lekker knuffelen. Zolang je dochter er niet mee zit, zou ik er niet teveel met zitten, die energie komt echt wel een keer terug. Geniet nog van de laatste weekjes! Want het gaat toch weer zo snel!
wat moet je elke dag ondernemen dan? bedoel wij lopen ook zomaar een rondje in de buurt of even naar de brievenbus ofzo... ze gaat 3 ochtenden naar de psz en verder ben ik gewoon thuis en binnen. ze vervelen zich zelden hoor. kunnen dr eigen goed vermaken.
Niet schuldig voelen hoor... Mijn jongens zitten niet eens op een psz/kdv en NO WAY dat ik elke dag iets met ze kan/ga ondernemen! Daar heb ik gewoon de energie niet meer voor!! Succes met de laatste loodjes!
Dank voor de reacties. Ik had al zo'n idee dat ik er meer mee zit dan mijn dochter Ik ga zeker erg genieten van de laatste weekjes!
Hoi, Ik heb ook een dochter van bijna 2. Ook ik heb weinig energie. Ik probeer iedere dag toch nog even naar buiten te gaan. Rondje door de buurt of naar de winkel. Thuis speelt ze heerlijk met het speelgoed of de tv staat iets meer aan dan anders... Wel knutsel ik iets meer met haar nu. Kleuren of kleien. De energie zal na de bevalling vanzelf wel weer terug komen
Ik heb ook een zoontje van 2,5 rondlopen en ben 27 weken zwanger. Ik ben ook erg moe en misselijk al wordt dat gelukkig iets minder, maar weg is het nog steeds niet slik er ook medicijnen voor. Ik heb ook weinig energie om wat te doen. Op maandag en vrijdag gaat hij naar de opvang en in het weekend is papa ook thuis. De drie dagen dat hij thuis is bij mij vallen mij ook zwaar en dan moet ik nog een eind. Hij vermaakt zich wel goed zelf gelukkig en de televisie staat ook bijna de hele dag aan, maar hij speelt wel onder tijd. Af en toe doe ik wel wat met hem zoals kleien, puzzelen of kleuren. Vanaf Maart gaat hij nog maar 1 dag in de week naar de opvang en daar kan ik nu al tegen op zien, maar hopelijk gaat het meevallen. Ik voel me ook wel is schuldig, maar hou ook in mijn achter hoofd dat dit na de zwangerschap wel weer beter gaat.
Herkenbaar... Hier zit zelfs boodschappen doen er niet meer in, omdat het ivm bi te ver lopen is... Dus probeer ik thuis leuke dingen met haar te doen zoals knutselen of iets bakken of een spelletje doen. Voorheen sliep ze overdag nog, maar dat wil ze nu ook niet meer...worden nog een paar zware weekjes, vrees ik... (Dit klinkt wel alsof het allemaal heel erg zielig is ed... Valt irl wel mee, hoor, maar voel me er soms wel schuldig over naar J. toe...zij heeft er immers niet voor gekozen...) Ik denk dat je 'moet' proberen je niet al te schuldig te voelen...thuis dingen doen is ook leuk, zeker als je twee bent en de rest komt na de bevalling wel weer.