Hoi allemaal, Ik weet sinds 6-2 dat ik zwanger ben, ben vandaag 5+2. We hadden het helemaal niet zo snel verwacht aangezien mijn man verminderd vruchtbaar is. Ik zelf had 9-12 maanden in gedachten en hij zelfs 2 jaar. Echter is het de 4e maand al raak! Vooral mijn man was overdonderd, hij heeft altijd zijn woordje klaar en was de hele avond stil. Wel zei hij: Ik ben echt blij hoor! Maar hij geloofde het gewoon niet! Nu begint het een beetje te vallen. Ik was ook wel overvallen al had ik al een vermoeden want voelde me anders en toen ik het idee had dat mijn borsten "ontplofte" dacht ik ga een test doen! Hij werd gelijk positief! We hebben het de volgende dag gelijk aan zijn moeder en mijn ouders verteld. Morgen gaan we naar zijn vader en zijn vrouw en broertje en aankomende week mijn broertje en zusje. Ik merk wel dat ik met de dag banger wordt dat het fout gaat! Ik denk juist omdat we niet hadden verwacht dat het zo snel zou gaan ben ik bang dat er iets fouts moet komen. Bij ons gaat niet alles gemakkelijk zeg maar, op onze liefde na dan, dit maakt dat ik denk hoe kan het dat dit wel gemakkelijk gaat? Bang voor het negatieve. Ik kan ook wel genieten hoor alleen soms bekruipt dit gevoel me soms heel erg. ik hoop hier wat steun te kunnen vinden ook door vrouwen in hetzelfde schuitje We hebben 10 maart de eerst afspraak bij de VK, kan niet wachten!!! liefs
Gefeliciteerd Ik was juist bij de 1e dacht niet aan van kan mis gaan liet het over me heen komen was toen 19 maar bij de andere vooral de 3e en 4e was ik juist bang omdat ik toen wist kan van alles misgaan Maar niet aan denken en vooral geen gekke verhalen lezen hier Heel veel succes met de 1e echo laat je weten hoe het gegaan is
Oh, bedankt allemaal voor jullie reacties! Doet me goed. Ik ben sinds vandaag wat rustiger, probeer inderdaad te genieten en heb veel over mijn angst met mijn man en moeder gepraat. Mijn man zegt: als je het fout gaat zien we het dan wel, we kunnen nu toch niks doen verder en dat is natuurlijk zo. Ik probeer me nu meer te ontspannen en gaat gelukkig wel beter. Kan alleen sinds het weekend echt huilen om niks hahahaha ik hou jullie op de hoogte! liefs