hallo meiden ik heb hier al is wat geschreven over mijn vriendin die na een voldragen zwangerschap maar 2 dagen van haar mannetje heeft mogen genieten en na onze geboorte van onze zoon, moet ik zo veel aan haar zoontje denken en als ik naar mijn ventje kijk zie ik alleen dat knappe mannetje van hun voor me en moet ik vaak huilen vandaag werd onze zoon gedoopt en het was zo dubbel ene kant blijdschap dat wij onze zoon konden dopen maar verdriet dat we al bijna 8 maanden hun kanjertje moeten missen wat hadden ze zo leuk kunnen spelen en angst die we de 1ste week hebben gehad over onze eigen zoon omdat hij net als hun zoontje ook een lage temp had bang dat wij het zelfde meegingen maken ik heb niet echt kunnen genieten de 1ste dagen en probeer het nu in te halen nou hij het zo goed doet moest het even van me afschrijven !
Kan me voorstellen dat het zo dubbel voelt. Natuurlijk ben je ontzettend blij met je eigen zoontje, maar aan de andere kant ben je bang dat je je vriendin er mee voor de kop slaat omdat het lot het haar schijnbaar niet gegund heeft. Maar in ieder geval gefeliciteerd met het doopsel van je zoontje! Geniet er lekker van!
ja ben ook bang dat ik haar pijn doe heb ook bijna nooit over me zwangerschap gepraat omdat ik net zwangerschap raakte toen haar zoontje overleed maar ik merk aan haar ook dat ze behoefte heeft om met mijn zoontje te kroelen
Tuurlijk mag je dat vragen hij had het mcadd stofwisselinggsziekte en streptokokken bacterie maar allebij wisten ze het niet en de streptokken waren er teveel van geworden
ag gossie ja dan is dat erg dubbel gevoel zeg hoop dat de ouders van de kleine het ooit een plekje kunnen geven snap wel dat ze behoefte heeft om jullie kleine te knuffelen maar moet me ook moeilijk lijken
Het is zeker moeilijk voor ze ! zondag zei ze maar wanneer kan het dan wel ! en dat ging over wanneer ze dan wel gewoon een doopdienst kon bij wonen. ze had een beetje van haar zelf verwacht dat ze het wel kon na 8 maanden waarop ik dus zei het is PAS 8 maanden ben al blij dat ze me weeer op belt en ook me onder ogen kan zien de vriendschap begint nu weer een beetje terug te komen