Ik kom ook even meekletsen. Ben een jaar lang ontzettend ziek geweest en maar 3x een eisprong gehad. We zijn al meer dan een jaar bezig. Zo frustrerend is het soms! Ik ben zo ziek geweest dat ik niet eens aan kinderen kon of wilde denken maar nu ik weer heel langzaam beter word,slaat het verdriet toch toe Vooral omdat ik geen garantie heb dat ik ooit zwanger zal worden na zo een ernstige ziekte pff. ps: Firefly,gefeliciteerd met je zwangerschap!!
Pff meis balen zeg... Hopelijk voel je je snel wat beter en is het dan ook snel raak... Verloopt de genezing wel voorspoedig..?!
Hier nog iemand die zich kan inleven in jouw verhaal. Nu bijna 2 jaar gestopt met de pil, ben best een poosje aan het ontpillen geweest. Maar nu toch zeker al 1,5 jaar aan de klus voor een kindje... Maar helaas... Het ene moment kan ik er beter mee omgaan dan het andere. Soms lijkt het wel of iedereen om me heen maarzo zwanger wordt.... Ik ben er zelf ook nog niet aan toe om de MMM in te gaan.
Hey meiden, Ik hoop dat ik hier mee mag schrijven ondanks dat ik al een kindje heb. Helaas wil een tweede kindje nog niet lukken Bij de eerste duurde het 8 maanden voordat ik zwanger was, net toen we een slechte uitslag terug kregen van een semenanalyse was ik toch nog zwanger. Toen we vorig jaar voor de we 2e gingen hebben we het eerst even aangekeken maar zijn na een half jaar toch naar de huisarts gestapt omdat we gewoon even wilden weten hoe het er nu voor stond. Helaas was het onderzoek nu niet veel beter. Daarna nog meerdere onderzoeken gehad in het ziekenhuis en wederom toen we een slechte uitslag kregen mocht ik melden dat ik dan toch zwanger was na 11 maanden! Helaas was dit te mooi om waar te zijn en is het bij 7,5 week misgegaan Inmiddels zijn we alweer 14 rondes verder. Over 3 maanden moeten we het onderzoek herhalen en misschien daarna toch starten met behandelingen (ICSI) Bij de laatste uitslag had mijn man maar 200.000 zaadjes per ml waar 20/50 miljoen "normaal" is Het gekke is dat ik die ronde dus wel zwanger ben geworden. Ik hoop dat iedereen zijn wens gauw in vervulling mag gaan want er is niets zo erg als iets heel graag willen maar er geen invloed op hebben, laat staat alle vragen die je vanuit de omgeving krijgt Dikke knuffel!
@Bolbuikje: jeetje meis, wat een verhaal. En dan dus nu de onzekerheid of het ooit mag lukken. Heb je een beetje zicht op wanneer je helemaal genezen zult zijn en welke mogelijkheden er dan misschien voor je zijn? @Suusjelove: jou ben ik geloof ik ook eerder tegengekomen op het grote test topic. Had jij ook niet eens lichte streepjes die vervolgens niet donkerder werden? Ik hoop dat het gewoon heel snel raak mag zijn meid. @Dreamer08: ja hoor herkenbaar. Ik ben eerlijk gezegd blij dat bijna al mijn vriendinnen bevallen zijn van nummer 2 en het nu voor gezien houden. En eerlijk gezegd zal ik ook blij zijn al mijn forumvriendinnetjes bevallen zijn. Een schone lei zeg maar.. @Snoopy1983: tuurlijk, gezellig! En ook al zo'n bijzonder verhaal. Ik vind het opmerking dat je niet zou mogen verlangen naar een 2e kindje omdat je nou eenmaal gezegend bent met 1 kindje echt nergens over gaan. Ik heb mijn grote liefde gevonden, dat neemt deze wens kennelijk niet af. Zo zal het ook met kindjes zijn. Het kan toch ook zijn dat je het gevoel hebt dat jullie gezinnetje nog niet helemaal compleet is? Mensen hebben geen idee hoe ongevoelig ze kunnen zijn. Echt leuk al die reacties, ondanks dat de achterliggende reden misschien niet zo leuk is.
@ MirandaV Ik ben net ongesteld geweest dus het duurt hier weer 3,5 week tot NOD, duurt nog even dus... En jij? @ Lianne39 Wat lastig dat er steeds me geconfronteerd wordt op deze manier.. @ Firefly, gefeliciteerd met je zwangerschap! Fijn om positieve verhalen te lezen. @ Lizzy14 Het klinkt wel heel logisch zoals jouw huisarts het heeft uitgelegd. Het belangijkste is ook dat je er zelf vrede mee hebt om nog te wachten. Misschien dat het niet eens meer nodig is om in mei heen te gaan, dat zou het mooiste zijn natuurlijk! @ Lovelyrose Pffff.... wat spannend nu zeg. Ik kan me voorstellen dat de dagen nu echt even voor bij kruipen. @ Suusjelove Heeee, jij ook hier... @ Bolbuikje Wat heftig zeg. Hopelijk knap je snel weer op. @ Dreamer08 Ook al zo lang bezig. Mag ik vragen waarom je liever nog niet de mmm in gaat? @ Snoopy1983 Lizzy omschijft heel mooi wat ik eigenlijk ook wilde schrijven. Waarom doen ze dat zaadonderzoek pas over 3 maanden weer? Ik ben er (nog) niet zo in thuis en ben eigenlijk wel nieuwsgierig... Ik ben vanochtend bij de huisarts geweest en ik heb doorverwijzing gekregen voor de gyn. Ondertussen op internet gelezen dat de wachttijd ongeveer 6 weken is. Ik had verwacht nu eigenlijk heel emotioneel te zijn dat we deze stap hebben gezet, maar eigenlijk geeft het me rust. Het duurt toch nog even voordat we terecht kunnen maar we kunnen straks al onze vragen aan iemand stellen. De eerste stap is hier gezet...
hoi lizzy mag ik me ook bij jou aansluiten we zijn dan niet jaar bezig maar sinds mei nu dus ong 6 maanden maar toch ben ondertussen wel zwanger geweest maar is uitgelopen op een miskraam. zitten nu in ronde 2 maar lijkt zo langzaam te gaan kan me niet voorstellen hoe jij je voelt terwijl jij al jaar bezig bent als het mij al na 2 rondes irriteerd... hoop voor jou dat november dan jou maand mag worden... mijn nod is vrijdag pas dus ben benieuwd.... succes meiden
Hey meiden, @Liesje1: wat fijn voor je meid! Ik snap direct dat het rust geeft. Dat had ik ook heel erg net na het gesprek. Zes weken is te overzien en dan kun je in die tijd ook nog een beetje aan het idee wennen. Ik hoop dat dit jullie dat ene zetje geeft waardoor jullie heel snel zwanger mogen raken. @Viktoriya: welkom meid. En wat vreselijk van je miskraam! Ook voor jou hoop ik dat het heel snel weer raak is en dat alles deze keer goed mag gaan. Wij hebben gisteravond een tijdje zitten praten over een pauze. Daar zijn we allebei wel aan toe. We maken dit jaar nog vol en nemen dan een paar maanden pauze waarin we even niet meer bezig zullen zijn met zwanger raken. En heel eerlijk gezegd, verheug ik me daar best een beetje op..
Jep herken het heel erg!! Onze liefde is bezegeld dit jaar met ons zoontje uit China , we hebben hem mogen adopteren. We zijn vanaf de 1e ICSI een BKA-nummer gaan aanvragen voor adoptie. Toen is alles gelijk opgelopen en we zijn echt dolgelukkig met hem. Alles is op zijn plek gevallen. Nu hebben we de rust gevonden om te proberen een broertje of zusje voor hem te krijgen. Volgens de artsen in Gent gaat dit lukken omdat ze weten wat de oorzaak is. Maaaaaaar kan best zijn dat er nog een paar miskramen aan vooraf gaan voordat we de medicatie juist ingesteld hebben oid. In elk geval doen we mee met een onderzoek naar herhaalde miskramen. Nu heb ik de rust gevonden. Lukt het dan zou dat geweldig zijn, lukt het niet, dan hebben we een prachtige zoon sowieso!! Alleen zouden we voo rhem een brusje willen voor later.
jah lijkt me zo vervelend om mee te moeten maken dat je je droom aan de kant moet zetten het zou niet mogen echt waar... ik heb er gewoon geen woorden voor ik lees wel vaker mee in hele forum en soms klap je gewoon dicht van wat je leest en weet je niet eens wat je moet zeggen... maar ik ga voor je duimen en bidden dat je in de periode en posi test in handen mag krijgen iedereen hier trouwens zo mooi als mensen hun verhaal doen
Heftige verhalen hier allemaal zeg... @liesje1 sperma doet er ong. 3 maanden over om aangemaakt te worden, daarom wachten ze vaak 3 maanden. Soms doen ze een 2e analyse na 1 maand en een volgende analyse dan na 3 maanden. Wij hebben inmiddels de uitslag van de 2e analyse en die was slecht. Een stuk slechter dan de vorige keer ook nog!
Meiden,dank voor jullie reacties. Ik was een beetje depri gisteren toen ik mijn stukje schreef..De genezing verloopt heel erg goed,moet alleen nog af van medicijnen in mijn bloed. Dan ben ik genezen. In principe zou het ook gewoon moeten lukken zwanger te worden. Ik heb een tijd geen medicijnen gehad en toen had ik ook een eisprong maar was nog vrij ziek Wat een verhalen hier zeg. Ukoldaatje,jouw verhaal is heel heftig. Hopelijk krijgen jullie toch nog een brusje.
heyy meiden, hier nog iemand die tot jullie clubje wil treden.. mijn mannetje en ik zijn ook al ongeveer 10 maanden 'bezig' voor een eerste kindje en het wil ook nog maar niet lukken.. ik weet dat er (hier) mensen zijn die nog veel langer bezig zijn, maar ieder z'n eigen ellende hoor, ook als je pas net bezig bent.. ik heb tussendoor ook even een pauze moeten inlassen vanwege een hele zware operatie. nu vandaag eindelijk na bijna 8 weken weer ongesteld geworden (pfff wat stress wel niet doet met je lichaam). ik kan er nog wel redelijk nuchter tegenaan kijken, maar nu ik eind twintig ben, lijkt het wel of ook hier thuis iedereen om me heen zwanger wordt van de lucht.. vorige week weer een naaste van me die natuurlijk in alle vrolijkheid meldde dat ze zwanger is. super voor haar, maar ik heb toen ik later op de dag thuis kwam, eerst eens bij mijn mannetje in zijn armen een potje gehuild. ik moet wel zeggen dat dat op luchtte bij mij in mijn omgeving weet niemand dat we bezig zijn, en ik moet wel zeggen dat dat me nu de laatste tijd ook een beetje begint tegen te staan.. je wilt het soms gewoon even kwijt! gelukkig heb ik jullie als praatpaal ik hoop voor ons allen dat het gauw raak mag zijn, ondanks alle ellende die iedereen wel met zich meedraagt. en hier kunnen we lekker met elkaar erover kletsen, want het lucht bij mij in ieder geval erg op! dikke knuffel voor jullie allemaal!
jah is echt zo als niemand weet dat je bezig bent dan is het fijn om van je af te schrijven al die frustraties zo werd ik ook boos heb in juli een miskraam gehad en zou nu ong 5 maand zijn, verteld er in eens de nichtje van mijn man jah ik ben zwanger was een ongelukje kan ik zo boos om worden voor haar is het ongelukje 2de al en als ik kreeg die miskraam.... moet eigenlijk niet klagen want ik heb al een zootje maar toch je voelt je zo machteloos..... ik hoop echt voor iedereen snel een posi test
Hey hallo allemaal, Wat een verhalen allemaal he, zo zie je maar dat je echt niet alleen bent! Ook al lijkt het soms wel zo... Ik ben sinds maart 2010 gestopt met de pil en in maart 2011 in de mmm terecht gekomen. Tot nu toe eigenlijk geen oorzaak gevonden, gyn heeft gezegd dat de kans op spontane zwangerschap komende tijd ongeveer 60% zal zijn. In maart 2012 zouden we terug mogen komen. Ik moet echt zeggen dat elke ronde nu zwaarder wordt... Nu weer een nieuwe ronde maar ik durf gewoon niet meer te hopen, het is echt een beetje deprimerend. Helemaal omdat m'n werk ook een beetje tegenzit, en ik probeer allemaal zo m'n best te doen maar het lijkt me gewoon niet gegund. Het voelt soms zo oneerlijk. Ik vind het knap als je het even van je af kan zetten...ik zou niet weten hoe ik dat zou moeten doen. Liefs
Hoi iedereen, Wij zijn nu ruim een jaar bezig en helaas nog geen succes. Enkele weken geleden bij de huisarts geweest en netjes een plastic bekertje meegekregen voor manlief. Deze is ingeleverd en bleek positief. Daarna een doorverwijzing gekregen voor de gyn., hier bleek dat er behoorlijk was cysten in mijn eierstokken zaten. Verder bloedgeprikt, eileider onderzoek gehad (AU!!!) en een samenlevingstest. Nu is het afwachten want de dokter wil nog niets doen aan de cysten. Hopelijk is het voor jullie allemaal snel raak!
@liesje1 als ik inderdaad afgelopen zaterdag me ei gehad heb,met wát ik voel. dan kan ik volgende week zaterdag testen. Maar ga liever 5 november testen..
Wat fijn om een plek te vinden waar meer vrouwen met hetzelfde "probleem" lopen. Ik probeer nu samen met mijn vriend zwanger te worden en we zijn nu bijna 5 maanden bezig. Als het goed is moet ik over een dag of 2 weer ongesteld worden. Mijn buik is nu al weer aan het rommelen dus ik denk dat het wel weer gaat gebeuren. Ik heb op het forum verhalen gelezen van mensen die nog langer bezig zijn. Ik leef met jullie allemaal mee. Ik vind het nu al iedere keer een kwelling om te wachten of je ongesteld wordt of niet. En je wordt er ook zo onzeker van. Er gaan allerlei gedachtes door je hoofd: - Doen we het wel goed (niet te vaak, niet te weinig, goeie standje) - Ben ik misschien te zwaar en lukt het daarom niet (ik heb iets overgewicht). - Heb ik teveel stress van mijn werk? - Drinkt mijn vriend misschien teveel als hij een feestje heeft, krijgt hij daardoor slecht zaad? - moet ik misschien stoppen met vitamine pillen ter voorkoming van blaasontsteking? - Waarom zeiden ze vroeger dat je het niet onveilig moest doen, omdat je dan meteen zwanger kon worden. We zijn nu al 4 maanden bezig en ik heb er niks van gemerkt dat je meteen zwanger wordt. - En last but not least, voel ik al wat? Oh ik voelde een krampje, ben ik nou zwanger. Je gaat zo ontzettend op je lichaam letten, ik word er gewoon gek van! Maar ik ben super blij dat ik deze forum ben tegen gekomen. Ik vind het heerlijk dat ik even van me af kan schrijven en dat mensen dit lezen die hetzelfde meemaken. Iedereen een hele dikke knuffel, Frisje
Hallo meiden, Er is weer flink wat bij geschreven... Nee lizzy ik heb helaas nog nooit enig streepje op een test kunnen ontdekken... In mijn omgeving weten wel veel mensen dat ik er mee bezig ben... Ik vind het wel fijn om er over te praten...