Hoi allemaal, Ik dacht altijd dat als ik zwanger zou zijn dat ik dan wel 'vanzelf' gelukkig zou zijn omdat dit wondertje zo gewenst is en ik het gewoon heel graag wilde. Maar sinds ik zwanger ben heb ik veel meer last van de psychische problemen waar ik al last van had voor de zwangerschap, en waarvoor ik al een tijd therapie volg maar wat van tijd tot tijd heel erg oprukt bij mij. Ik heb last van borderline. De laatste tijd zoek ik overal wat achter en vertrouw ik niemand. Ik zit express dingen uit te lokken omdat ik weer eens bang ben om alleen (en zwanger) achtergelaten te worden. Ook kan ik dagen huilen om helemaal niks en wil ik vaak dood of automutileren. Ik weet echt niet wat ik ermee aanmoet, ik ga momenteel ook niet naar mijn werk omdat ik iedereen uitscheld en aanvlieg en ben overspannen. Heeft iemand ook zoiets meegemaakt en wat kan ik hiermee doen? Mensen weten het wel en houden rekening met me, maar ik voel me er zo akelig en schuldig onder en het ergste natuurlijk dat ik geen zin heb om te leven .
Dit zullen ongetwijfeld de hormoonwisselingen zijn. Momenteel worden er zoveel dingen gedaan in je lichaam wat die gevoelens waarschijnlijk erger maken. Ik neem aan dat dit, net als de meeste dingen, na de 12 weken zullen afnemen omdat je lichaam dan wat meer gewend is aan de hormoonsveranderingen. Verder heb ik er geen ervaring mee, dus ga er geen directe uitspraken over doen. Doe op dit moment waar jij je het beste bij voelt. (dus thuisblijven als je niet wilt werken enz..) En verder weet ik niet hoe je met borderline in combinatie met zwangerschap om kan gaan. Sterkte in ieder geval!
Borderline-stoornis ligt op het neurologische vlak, dus heeft de hormoonhuishouding zeker een invloed. Gebruikte je medicijnen en nu niet meer? Want dat kan ook invloed hebben. Je schrijft dat je in therapie bent. Ik zou dit dan zeker bespreekbaar maken met je therapeut. Wellicht dat deze je verder kan helpen.
lieve schat ik ken je probleem ik heb ook borderline en ben nu zwanger van de derde ik heb bij alle drie mijn zwangerschappen een prenatale depressie gehad en angstsoornissen en bij de eerste 2 zwangerschappen een postnatale depressie(bij deze hoop ik niet).Ik kan niet tegen zwanger zijn in combinatie met mijn borderline.Als ik niet zwanger ben heb ik mijn borderline zo goed onder controle dat ik een gewoon normaal leven kan leiden en gelukkig ben met mezelf maar in mijn zwangerschappen is mijn borderline nog nooit zo erg geweest ik ben onder behandeling bij een gynaecoloog en ik slik gewoon nog mijn medicijnen.Nu gaat het wel met me ik kan weer een beetje genieten van me zwangerschap maar ik ben blij als ik bevallen ben zeg pfff.Mijn advies is ga naar een gynaecoloog want verloskundige zijn meestal niet thuis in deze problemen ik weet niet waar je woont maar er zijn ziekenhuizenn die gespecialiceerd zijn in dit soort gevallen.Kijk samen met de gyn naar je medicijn gebruik het kan zijn dat je door je hormonen anders reageert op de medicijnen die je nu gebruikt(als je ze al slikt dan).Ik heb borderline niet in zo hele erge mate dus ik weet niet hoe het met jou zit!Meid loop niet te lang met deze dingen want er is genoeg hulp en ik weet zo goed hoe je je voelt. je kan me altijd een pb sturen als je daar behoeft aan hebt want ik weet dat je in deze situatie wel wat steun kan gebruiken groetjes eva