hoi meiden wist niet zo goed wat voor titel ik moest gebruiken maar bij deze mijn verhaal. ik ben nu ruim 35 weken zwanger. heb vanaf 18 weken zwangerschaps isias en met hulp van de fysio was het goed te doen tot een paar weken terug. de pijn word met de week weer erger en lopen, staan en zitten is allemaal zo pijnlijk dat de tranen steeds maar over me wangen blijven rollen. bij de groeiecho van vorige week maandag ( 34,3 weken) bleek ons meisje al tussen de 2900 en 3200 gram te zijn en heb ik erg veel vruchtwater. gelijk getest op zwsuiker maar dat is het gelukkig niet. moest dezelfde middag nog naar de gyn en die heeft alles wat de VK heeft gemeten en gezien bevestigd. mijn buik is gigantisch en hij blijft maar door groeien. Ook heb ik vorige week te horen gekregen dat ik sterke bloedarmoede heb en ik kreeg verplichte rust. als ik op dat moment een bloeding zou krijgen dan zou ik het niet overleven. omdat me vriend in zijn 1e jaar HBO zit en dus niet volledig thuis kan blijven om voor ons zoontje van 2 te zorgen zijn we met ze allen naar mijn ouders gegaan om te logeren daar zit ik nu al een week. mijn moeder neemt de zorg van Kian volledig over als me vriend op school is. vandaag hier bij de HA opnieuw HB laten prikken en die is alleen maar gedaalt en was van 6,6 3 weken geleden naar 5,8 gedaalt. terwijl ik 3x per dag ijzertabeletten slik,, roosvice ferro drink en zo veel mogelijk waar veel ijzer in zit. ik slaap snachts maximaal 4 uurtjes omdat gewoon alles pijn doet en kom overdag gewoon niet in slaap. ik lig wel veel op de bank om te rusten overdag maar het slechte slapen breekt me steeds meer op. vanaf afgelopen zaterdag middag zijn me voeten en benen opeens heel veel vocht vast gaan houden (bloeddruk is goed) waardoor ik bij elke stap die ik zet nog meer pijn heb dan ik al had. eigelijk heel kort samen gevat IK TREK HET NIET MEER!!! ik ga vrijdag weer naar huis omdat ik maandag weer een afspraak heb bij de gyn en savonds bij de VK. en volgende week zit ik dus weer alleen thuis met me zoontje als me vriend naar school is.. maar ik kan niet eens voor hem zorgen. ik kan hem niet tillen en ik kan niet bukken.. ik kan amper lopen en alles doet gewoon zo pijn. er woont verder niemand in de buurt die kan komen helpen en ik weet gewoon niet meer hoe ik het moet gaan doen. me vriend blijft zo veel mogelijk thuis van school maar kan niet hele dagen thuis blijven omdat hij in zijn herkansingen periode zit van zijn tentames. ik hoop gewoon zo dat ze zeggen dat ze met 37 weken zullen gaan inleiden want dit kan niet langer meer. de kleine meid groeit maar door en me buik ook. maar is dit een realistische hoop? wie heeft zo'n beetje hetzelfde meegemaakt en is vroeger ingeleid?
Geen ervaring met inleiden om die reden maar ik kan me voorstellen dat je het niet meer ziet zitten Maar wat ik je wel wil adviseren is om misschien toch te proberen met wachten tot 38 weken, ik heb namelijk weleens verhalen gehoord van mensen die bij 37 weken werden ingeleid waarbij de kleine uiteindelijk nog allerlei kwaaltjes had die hij waarschijnlijk niet had gehad als hij een week langer was blijven zitten... Maar goed dat kan ook puur toeval zijn die verhalen (ik heb er 2 gehoord in de omgeving ) Succes en sterkte meid!
Oh trouwens onze kleine was op de echo ook erg groot geschat maar dat was geen reden om ingeleid te worden ook dat ik al een aantal weken vrijwel alleen rust mocht houden i.v.m bloedverlies was geen reden om eerder ingeleid te worden (al heb jij er nog andere klachten bij ) Uiteindelijk ben ik wel met 39 weken ingeleid i.v.m vruchtwater tekort...
Hoi hoi! Nee ik ken niemand die hierom is ingeleid. Ik ben aan het denken als het echt zo' n situatie is is het misschien een optie om je vriend te laten praten met de schooldecaan om eventueel een verkorte week te komen en meer vanuit thuis in te halen....? Als noodoplossing uiteraard. Vaak staat een school hier bij zo' n begrijpelijke situatie best voor open....
@kleintje.. ik weet indd dat een groot kindje geen reden is voor inleiden.. maar het gaat juist om de rest wat groten deels word veroorzaakt doordat zij al zo groot is. @kelly.. helaas gaat dat niet. natuurlijk kan hij elke dag thuis blijven want hij is niet leer plichtig maar omdat het heel belangrijk is dat hij wel zijn herkansingen haalt kan hij gewoon bijna niets missen. hij moet al herkansen omdat hij de eerste tentames al niet gemaakt heeft omdat ik net die week heel ziek werd.
Ik vind het ontzettend balen voor je, maar ik denk niet dat dit een reden is om je eerder in te leiden. De artsen gaan altijd voor het kind, tenzij je een voor jezelf levensbedreigende ziekte oploopt zoals bijvoorbeel Hellp-syndroom. Kinderen die met 37 weken gebroen worden, vertonen vaak nog prematuurtjes-problematiek. Hun immuunsysteem is nog niet volledig gevormd, waardoor ze extra vatbaar zijn voor infecties. Ik denk ook niet dat je erop zit te wachten dat je straks, net bevallen, een kindje in het ziekenhuis hebt liggen. Het lijkt me echt pittig zwaar voor je, maar uiteindelijk gaat het om nog een paar weekjes op je hele leven en hopelijk beval je dan van een hele gezonde dochter. Heel veel sterkte.
heb niet dezelfde ervaring als jij. Ik had een hoge bloeddruk bij 37 weken lag ik in het ziekenhuis, ik ben met 38 weken wel ingeleid niet omdat dit met spoed moest, maar mijn gyn had gelukkig zoiets van de baby is volgroeid, met 38 weken mag het geboren worden, dus waarom zouden we het langer laten. ik was het daar helemaal mee eens.
ik word met 37 weken ingeleid voor een te hoge bloeddruk en me geschiedenis van me vorige zwangerschap. je zou het voor kunnen leggen maar denk niet dat ze dit snel doen eigenlijk... helena1977 wat jij zegt klopt niet, bij een normale zwangerschap van 37 weken heb je echt geen kans op een kindje met prematuur problematiek! en ook geen prematuur gewicht vraag me af hoe je hierbij komt?
Heb geen verstand van het inleiden. Maar kunnen de andere problemen niet meer opgelost worden? Je hebt idd wel een laag HB. Daar hoef je niet veel bloed voor te verliezen bij de bevalling wil je je daarna als een vaatdoek voelen. Zal je waarschijnlijk nu al wat hebben. Zou eens aankaarten bij de gyn of dit met extra bloed niet opgehoogd kan worden. Is het verder niet mogelijk dat je na je afspraken weer terug naar je moeder gaat. Is misschien niet meest ideale oplossing, maar dit werkt zo toch ook niet met een kleintje erbij. Of dat hij door je moeder meer opgevangen wordt maar jullie wel thuis blijven? Ik heb trouwens wel een vaker gelezen dat zwangeren voor een nachtje worden opgenomen met pijnstilling (wel bij voorweëen) zodat ze kunnen bijslapen. Heb eigenlijk geen idee of dit ook een optie is voor jou met deze pijnklachten. Maar misschien het overwegen en bespreken met je gyn waard? Alles zodat je toch niet ingeleid hoeft te worden. Dat lijkt nu misschien wel heel aantrekkelijk. Maar straks op en neer rijden omdat je kindje nog in de couveuze ligt. dat terwijl je nog een kindje hebt. Je door je lage Hb heel slap zal voelen. enz enz enz lijkt me ook geen ideale combinatie om voor te kiezen. wil je wel nog veel sterkte wensen! Ik tel de weken nu ook af. Maar aan jou verhaal te lezen heb je het momenteel erg zwaar! Probeer toch wat meer hulp te regelen!
Hier wel een inleiding ivm een groot kindje, mijn buik groeide en groeide maar (het leek wel alsof ik een skippy bal had ingeslikt!!!) en bij 37 weken was onze kleine al 3800 gram... geen zw. suiker en uiteindelijk -na gesmeek van mijn kant- met 40 weken (precies) doorverwezen naar de gyn. Die maakte een echo en schrok; onze kleine bleek op basi svan de groei gemiddelden ca. 5200 gram te gaan wegen en dus ben ik de volgende dag ingeleid.... Uiteindelijk woog hij 4620 (nog niet klein maar alsnog minder dan 5200), dus nog geen kleintje... maargoed; hier dus wel een reden om in te leiden, maarja, ik was al 40 weken........
aan de bel trekken maandag.. als jouw ijzer zo snel daalt kan je het wel aankaarten hoor die 37 weken .. om de ischias zullen ze het niet doen, maar groot kind i.c.m. laag ijzer dus minder kracht en niet goed slapen.... het grote kind moet er toch uit..en jij KAN gewoon weg niet voor je zoontje zorgen. vriendin in huis, moeder, schoonmoeder.. wie dan ook in huis. of maandag weer terug naar je moeder , als jij in het ziekenhuis lag nu hoe zou het dan geregeld worden?? wij hebben vandaag ook in 1 dag weer moeten regelen dat ik niet meer voor colin zorg. vragen aan de mensen om je heen.. het is het enige wat je kan doen..
heejj meiden heel erg bedankt voor jullie reacties. mijn ouders wonen 2 uur met de auto rijden hier vandaan. en om dan na de controle van maandag weer naar me ouders te gaan en dan de week erna weer op en neer omdat ik vanaf nu elke week controle krijg bij de vk zie ik echt niet zitten.. want wij moeten met het openbaar vervoer en dat is zo'n 4 uur reizen en ik ben echt gesloopt na zo'n reis. ook wil ik absoluut niet bij me ouders bevallen en er is geen mogelijkheid als de weeen zijn begonnen om nog hier heen te gaan met een 2 uur duurende reis. me moeder kan ook niet tijdelijk hier komen omdat ze op de maandag en vrijdag moet werken dus dan kan ze dinsdags komen en donderdags moet ze weer naar huis en ze kan ook geen vrij krijgen in deze periode voor de feestdagen dat heeft ze al geprobeerd. vrienden van mij die in de buurt wonen die hebben zelf kinderen en kunnen dus ook niet hier verblijven de komende weken. we hebben echt alles al geprobeerd omdat ik weet dat het beter is als de kleine meid uit zichzelf zal komen. ik kan dus me zoontje ook niet voor een dagje even ergens heen brengen dus het is niet anders dan dat ik gewoon voor hem moet zorgen als me vriend op school is. hoe lang ik dat ga volhouden is maar de vraag. nachtje in het ziekenhuis slapen zou kunnen alleen dan slaap je 1 nachtje goed en daarna begint het thuis gewoon weer van voor af aan want de zorg voor me zoontje blijft voor mij overdag. om me HB omhoog te krijgen is er niet meer dan dat we nu al doen. vooral rust is erg belangrijk zodat je lichaam het ijzer goed opneemt maar dat zal helaas hier thuis nu niet meer gaan. volgens de VK kon een bloedtransfusie niet omdat je lichaam het bloed ook kan gaan afstoten en je moet medicijnen nemen om dat te voorkomen en dat kan niet als de kleine nog in me buik zit. ik moet nu maar gewoon maandag afwachten en horen wat de gyn zegt. ik ga sowieso aangeven dat dit zo echt niet meer vol te houden is en dan hoor ik wel wat ze zegt. en ik vraag gewoon in hoe verre inleiden te bespreken is. heb toch niets te verliezen. ik zit nu ook alleen met me zoontje en na een nacht van maar 2 uur slapen ben ik echt gesloopt en ik sta met de tranen in me ogen zijn luier te verschonen omdat ik het gewoon zo erg vind dat ik niet meer voor hem kan zorgen zoals ik zou willen. dat jochie moet zich de hele dag maar vermaken want mama kan bijna niets en dan zie je hem soms met van de oogjes je aankijken van mama ik weet niet meer wat ik moet doen ik verveel me.. en dan komt hij aanlopen met ze voetbal of hobbelpaard maar ik kan gewoon niets.
Ik ben uiteindelijk ingeleid met 38wkn omdat mijn lichaam helemaal op was. Ik sliep amper, alles deed me pijn, hield veel vocht vast. Kaarte dit met 35 wkn aan. Zeker omdat ik een 2ling verwachtte wilde ze toch het liefst tot 38 wkn wachten. Met pijn en moeite heb ik dit uitgezeten. Was wel blij dat mn gyn zelf begon over inleiden nadat hij echt wel zag dat ik het lichamelijk niet meer trok!!
Natuurlijk kan je het altijd bespreken. Wie niet waagt die niet wint. Maar als het echt zo erg is zoals je nu omschrijft, dan zou ik toch kijken of er iets met de opleiding van je vriend te regelen is. Zal zeker niet fijn zijn om het al herkansingen zijn, maar jij trekt dit zo ook niet. Straks ben je na de bevalling zo bekaf, kom je niet bij. en dan heb je 2 kleintjes waar je voor moet zorgen. Ik zou echt proberen om nu op de een of andere manier wat bij te tanken. ZO lang reizen is voor jou idd niet te doen. Maar al is je moeder maar 1 of 2 dagen bij je. Dan kan jij toch wat meer rusten en heeft je kindje lekker de aandacht die hij verdient. Is allemaal niet ideaal, maar je moet nu kiezen uit de minst kwade van de twee. Of je nu wel of neit ingeleid gaat worden, je energie heb je toch nodig. En anders een buurvrouw of andere fam bijv tante/nichtje. Mensen vinden het vaak nog leuk ook als ze kunnen uithelpen. Al gaan ze ff met je kindje wandelen, dan is hij ook weer wat energie kwijt, hoef jij je niet schuldig te voelen als jullie alleen wat bankhangen. Die paar uurtjes lijken misschien niet veel baadt te hebben, maar alle beetjes helpen! Ik merk aan je dat je het moeilijk vind om aan anderen hulp te vragen. Heb ik ook zo. wil het liever zelf doen, vind het vervelend om anderen er voor te moeten vragen. Iedereen heeft toch zijn eigen ding waar ze mee bezig zijn. Maar je moet nu echt ff aan jezelf en dus automatisch ook aan je baby denken. Als iemand aan jou hulp zou vragen, al is het maar voor een dagje zou je dat toch ook doen. Sterkte!!
ik ken iemand op dit forum die met 37 weken is ingeleid omdat ze ischias had. Haar forumnaam is annekulpe. Misschien kan je haar een pb sturen?
Hoi hoi, Ik ben niet met 37 weken ingeleid, maar wel met 38 weken. Dit ivm ernstige bekkenklachten, ik kon soms bijna niet meer lopen. Het gebeurd dus wel. Heb er zelf ook om gevraagd, omdat ik heel bang was dat ik na de bevalling helemaal niet meer kon lopen en dus niet voor mijn eigen kindje kon zorgen. Dit konden ze niet uitsluiten, dus toch voor hun ook een reden om mij in te leiden. Heb er voor de 38 weken nooit om gevraagd, maar ik weet wel dat het ook ligt aan de gyn. wat je hebt. Ik wens je heel veel sterkte en succes! Ik hoop dat ze naar je luisteren, vooral omdat je ook al een kindje hebt!
Ik ben met 37 weken ingeleid omdat ik niet meer op of om kon ivm een hernia. Ik ben met 36 weken accuut opgenomen omdat ik de pijn niet meer trok ik kon niet meer voor mijzelf zorgen ik huilde alleen maar van de pijn. Ben zelfs met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht omdat ik niet meer in de auto kon zitten. ik kreeg de dag daarna in het ziekenhuis een behandelplan om tot 37 weken te wachten en dan werdt ik ingeleid omdat ik dan daarna met medicatie kon gaan starten mbt de pijn die ik niet mocht bij zwangerschap. Heb bij elkaar dus bijna 2 weken in het ziekenhuis gelegen. Daarvoor lag ik al bijna 6 weken alleen maar op de bank of op bed. Ik kreeg wel tramal 3 keer dgs om het wat te ontlasten buiten de paracetamol die ik al maanden gebruikte. Ik heb ook met mijn zoontje van 2.5 in huis alleen gezeten en kon niet goed voor hem zorgen, weet hoe, je voelt . Sterkte.
Ik ben ingeleid met 37 weken omdat ik helemaal op was. Sliep niet meer en verging heel de dag van de pijn van wegen mijn bekken. Kon ook niks anders meer als op bed liggen. De oudste was dus ook alleen maar thuis als mijn vriend thuis was.
ik ben hier met 37 weken ingeleid omdat ik het lichamelijk niet meer trok ik had BI en ik kon geen kant meer op kon niet eens meer zorgen voor me dochtertje en ik had constant bloedverlies ik zou eerst op 6 april worden ingeleid (38 weken) maardoor dat ik die week ervoor weer bloedverlies had besloten ze radicaal de volgende dag me in te leiden op 1 april mijn gyn heeft het dus gedaan omdat ik het echt niet meer trok emotioneel ook niet meer dus het kan wel
heejj meiden de controle bij de gyn was goed. kleine meid blijft haar eigen groeilijn volgen dus nog steeds 2 weken voor op groei en ruim vruchtwater maar ze licht nu wel volledig ingedaald. ik had gister al de hele dag last van pijnlijke krampjes dus dat waren indalings weeen waarschijnlijk want sinds gister is me hele buik ook gaan hangen. we hebben nu goede afspraken gemaakt en ik hoef zeker weten niet voorbij de 40 weken. we hebben nu afgesproken dat ze me met 38 weken proberen te strippen en dat de vk het eventueel een dag ena nog een keertje kan doen als de eerste keer niets heeft geholpen en met 38 weken word er een datum gepland om met 39 weken in te leiden. ze kunnen en willen haar niet eerder halen omdat grote kindjes vaak proberen hebben met de luchtwegen en longetjes als je ze te vroeg haalt omdat ze zeg maar een beetje lui zijn haha. te kleine kindjes hebben meer stres in de buik waardoor het longrijpen sneller gaat en grotere kindjes krijgen alles maar gewoon aangerijkt waardoor ze ook minder snel zijn met de longetjes te rijpen.. daarom kan ik me ook neerleggen dat het pas met 39 weken inleiden word omdat ik natuurlijk wel het beste voor haar wil en het is nog maar 3 weekjes. volgende week weer controle bij de gyn. heb ook weer bloed moeten laten prikken voor me HB dus ben beniewd wat die is. liefs xx