Ik heb hier een paar weken geleden een berichtje gezet over mijn tweede miskraam. Dit verhaal heet een flink staartje gekregen. Ik dacht zelf dat het allemaal goed en makkelijk verlopen was tot woensdag middag. We waren er een lekker lang weekend op uit getrokken, net helemaal gesetteld op de camping. Krijg ik me toch buikpijn, in 10 minuten was het een hel. Dus maar de vk gebeld maarja die kan ook niet veel doen want ja we zaten in België. Dus dan maar naar de EHBO van het dichtsbijzijnde ziekenhuis. Daar aangekomen meteen aan alle meters gelegd en wachten op de gyn. Die zat helaas in een bevalling dus dat duurde een uurtje. Nog even met hem gepraat maar ik werd zo duizelig dat hij alleen nog maar een echo hoefde te maken om te kijken aan welke kant het zat. Want dit was echt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap! Dus meteen naar de ok en opereren. Daar bleek mijn eileider gesprongen te zijn en er flink wat bloed in mijn buik te zitten. 2 dagen later ben ik weer thuis maar de schok ben ik nog niet echt boven. De pijn is ook nog niet weg maar dat was normaal volgens de gyn. Hopelijk hebben wij nu onze portie wel gehad en kan het vanaf hier alleen nog maar beter gaan.
Meid, wat rot. Klinkt als mijn verhaal trouwens. Dacht ook weer een gewone mk te hebben, maar bleek ook eug. We zijn nu zes weken verder en kan nu zeggen dat het beter gaat. Neem de tijd om te herstellen, het is een flink onderschatte ingreep. Sterkte!!
He yjc, Ik heb net als jij hetzelfde meegemaakt helaas. Heel veel sterkte en doe vooral rustig aan. Net als wat Zena al schrijft de ingreep wordt nogal onderschat. Neem je tijd. groetjes Marjon
he meis, hier ook hetzelfde! wat ontzettend naar voor je! dan denk je het gehad te hebben met een mk wat al verdrietig genoeg is komt dit er over heen he..... het word idd door veel mensen onderschat,al zijn er ook aardig wat mensen die gelukkig wel heel snel weer hersteld (en zelfs zwanger) zijn,ik hoor daar helaas niet bij en zit dik 3 maanden later nog midden in de ellende en gevolgen (zien mijn banner...) neem in elk geval de tijd en rust voor jezelf om dit allemaal te verwerken ,want zoals je al schrijft dat je de schok niet te boven bent, moet je het nog allemaal laten inwerken! het is niet niks , je word wel met spoed opgenomen terwijl je denkt je mk achter de rug te hebben! dat komt zo heftig bij je binnen! en dan de pijn en angst... met recht een hel ja wat je zegt!! blijf iig wel aan de bel trekken bij je gynae als je je slecht blijft voelen of iets niet vertrouwd ,je lichaam en intuitie hebben vaker gelijk dan de artsen...... heel veel sterkte meis!!!!!