ik weet niet goed wat ik heb, maar de kerstvakantie is me echt te veel geworden, de jongtse is 11weken, en 2 weken van s morgen tot s avonds een drukke kleuter van 3,5j erbij, ik ben zot gedraaid. Ben continu kwaad op de oudste en kan er echt niets van verdragen. Ik hoop dat het betert nu het school is, maar gisteren na het school had ik het erg, echt zin om te huilen want daar gaat de rust in buis. Ik kan haar geroep niet meer horen, en ze is heel lief tegen onze kleine meid, maar heb haar liever niet meer in haar buurt. Gisteren begon ik echt te beseffen dat ik echt abnormaal snel kwaad wordt op haar, deze morgzn ook weer uitgevlogen.... is normaal dat zei ook even bij mij wil zitten als de andere aan de borst hangt, maar ik word er kwaad voor? iemand die het herkend? Voel me echt gewoon slecht dat ik zo reageer op haar, moet niet makkelijk zijn, ze hangt heel hard aan mij... Nog een maand en ik moet weer werken, dan is het over met de rust, en is dat men rust, enkel met die peuter, zie dat nog even niet zitten...
Ik heb nu nog maar 1 (zwanger van nr 2) maar zat er eind kerstvakantie ook totaal doorheen met Mn 2 jarige. Oh wat was ik blij dat ik weer mocht werken en hij naar de opvang. Misschien helpt het om een weekendje weg te gaan zonder dochter? Even er uit.
Nog geen ervaring mee, maar het is ook allemaal nieuw voor je dochter. Ik denk dat zij ook nog zoekende is naar de nieuwe balans in het gezin na de geboorte van je kleine. Ze wil ook graag wat tijd door brengen met mama nu die nieuwe spruit zo veel van jouw tijd opeist. Begrijp me niet verkeerd, ik snap heel goed dat je gek kan worden van je dochter en dat je blij bent als ze straks weer naar school gaat. Zoals al eerder gezegd zijn er meer mensen die blij zijn dat schoolvakanties weer voorbij zijn. Vergeet alleen niet dat het voor jouw dochter alleen ook een nieuwe situatie is waarin zij haar plekje moet zoeken. En een 3,5 jarige kan dat misschien nog niet zo goed op een 'normale' manier en gaat daardoor andere fratsen uithalen. Misschien kun je nog wat dingen met haar bespreken over de nieuwe situatie? Haar ook desnoods op een vast moment wat 'knuffeltijd met mama' geven? Haar met dingen van de verzorging laten helpen zodat ze zich ook een nuttige grote zus voelt?
Ik had dit ook.. Mn dochter moest enorm wennen aan de nieuwe situatie en was veel vervelend en ik vond dr echt niet leuk. Was elke keer boos op dr. Maar sinds de kerstvakantie is ze heel erg veranderd. Het komt goed! Mijn jongste is nu 8 maand en merk pas dat we echt allemaal een half jaar nodig hadden om te acclimatiseren
Heel herkenbaar! Mijn oudste zoon is ook heel vervelend sinds hij grote broer is geworden.. luistert slecht en heel brutaal.. wilt amper iets en ja ik val ook vaak snel uit tegen hem.. maar daar ben ik ook wel bewust van en probeer me in te houden.. maar ze kunnen soms het bloed onder je nagels vandaan halen. En dan vooral de mensen in omgeving die zich er nog mee bemoeien :0
Zo herkenbaar! Ik kon mijn peuter van 2 echt niet meer verdragen na hem 2 weken full time om me heen te hebben gehad. Hij zit middenin de terrible 2 en dat is te merken! Hij is zo onredelijk en gilt veel. Ik ben zwanger en emotioneel en de laatste zondag van de kerstvakantie zaten we in de auto met wederom een gillend kind achterin, toen mijn man en ik elkaar aankeken en besloten linea recta naar mijn schoonouders te rijden en hem daar te droppen (dit was om 14.00 en we zouden hem eigenlijk pas om 19.00 brengen, zodat hij daar zou slapen en ze passen de maandag dan op hem op). We konden het allebei gewoon niet opbrengen om hem nog een minuut langer te zien haha. Dus meis, super logisch dat je je zo voelt, het is niet niks.
Is het geen postnatale depressie? Herken de boosheid en irritatie waar je over schrijft. Net als het uitvallen tegen je oudste. Hou het goed in de gaten.. Hopelijk was het alleen de vakantie en dat het je te veel werd. Sterkte!
Combinatie van haar leeftijd, nieuw gezinslid en de combinatie van je hormonen met de zorg voor je baby. Hier werd het nog erger toen hij naar de basisschool ging... en nog steeds.. Wij plannen bewust tijd alleen met de oudste (4,5 jaar) in, hebben nog een tweeling van 1,5 jaar. We kunnen dan veel meer genieten van hem, en ook hij gedraagt zich dan heel anders dan met zijn broertjes erbij. Nu zijn broertjes wat ouder zijn en meer met hem spelen en interactie met hem hebben, is hij wat beter te verdragen zeg maar. Met uitzonderingen na lange schoolweek, dan is hij niet te genieten. Wij houden zoveel mogelijk rust en regelmaat erin en proberen steeds bewust te zijn van het feit dan hij pas 4 is, een hoop "moet" (school, bso, zelfstandig worden, enz) en af en toe echt nog kind moet kunnen zijn. Wissel tijd alleen met je jongste eens af met tijd alleen met je oudste, dat zal jullie beiden goed doen. Succes! Weet hoe pittig het kan zijn met een peuter/kleuter van deze leeftijd.
Hier een rot kerstvakantie gehad door negatief beeld op een echo met helaas verdrietige afloop. Dochter zit al een tijdje in dr nee fase, ik lig echt nog in de prak fysiek, mentaal gaat t wel en tot overmaat van ramp is dochter sinds afgelopen dinsdag grieppatientje. KDV is geen optie met koorts dus ik heb fulltime nu mn dochter terwijl ze ivm o.a. mijn bekken nu tijdelijk 3 dagen zou gaan ipv 2. Met haar temperament heeft een glasvezelbehang fabriek in mn hoofd inmiddels recordwinsten geboekt binnen een week. Ik snap dat ze niet lekker is maar ik kan er gewoon echt ff niet tegen, mental overloadje. Vandaag niet willen slapen, hele tijd aan t zemelen en dreinen, grootste verbolgenheid dat ze naar bed moest weer dramaqueen er overheen. Met de beste wil van de wereld wil ik dr helpen, t dr zo aangenaam mogelijk maken maar ik ben moe, zeur moe. Al besef ik me terdege dat ze echt wel een goede reden heeft om te mogen zeuren, ik kan dat toontje echt ff niet meer horen. Maar de vlag hangt uit als ze slaapt, kan ik ook slapen want wie weet zit ik vannacht weer met een benauwd kind bumba te kijken om 02:00 zodat ze wat kalmeert na een mega hoestbui en weer normaler gaat ademen door de afleiding. Ze komt normaliter nooit beneden maar was vannacht zich kapot geschrokken van een slijmprop in dr keel en dat is eng. Helemaal over de rooie, neusvleugelen als een malle. Mja ervaring leert, bumba is om 02:00 niet leuker uitsluitend irritanter. Ben al blij dat Dora niet in dr leventje is...