Onze dochter was voor het termijn te zwaar bij de geboorte. Het advies van de kinderarts was 24 uur bijvoeden met hyporallergeen naast de borstvoeding en meerdere keren per dag de bloedglucose via de hielprik bepalen. Indien te laag zou ze suikerwater (?) krijgen, omdat een laag bloedglucose gevaarlijk kan zijn. Ik werd daar nog geen half uur na de bevalling mee overvallen en ben daar toentertijd in meegegaan. Ik voelde me er toen alleen absoluut niet prettig bij. Deze baby wordt nog groter en daarnaast zijn mijn eigen glucosewaardes op de grens. Dit betekent weer minimaal 24 uur observatie ziekenhuis en bijvoeden. Mijn vraag is of dit standaardbeleid is en of jullie dezelfde ervaringen hebben? Mijn productie kwam de vorige keer na de bevalling niet op gang (pas na twee dagen wat colostrum) en ik vroeg me of dit een oorzaak kan zijn? Immers alles wat de baby niet via de borst krijgt, zal ik ook niet gaan aanmaken? Is het bijvoeden nu echt nodig of is waardes bepalen en bij een te lage waarde alsnog voeden ook voldoende? Hoe is het bij jullie gegaan, want ik wil er deze keer niet klakkeloos mee instemmen.
Hier ook een grote baby die bijgevoed moest worden in verband met lage glucose. Bij ons was het zo dat ze de glucose bekeken en daarna bijvoeding gaven. Het moest een x aantal keer voldoende zijn en dan mochten we naar huis. Ik heb wel zelf steeds gevoed en pas daarna kreeg hij dan de bijvoeding. Ook thuis hebben we dat nog twee dagen gedaan. Bij mij kwam de BV wel op gang, maar niet heel snel. Dat lag alleen niet daaraan, denk ik, want bij de oudste duurde het ook een paar dagen. Blijkbaar is mijn lichaam niet zo snel. Dus ja, mijn ervaring is dat ze bij ons hetzelfde beleid hebben. Je zou anders eens na kunnen vragen bij de lk hier op het forum wat zij hiervan vindt, want toen ik dit vertelde op het forum (van die bijvoeding) waren meerdere dames verbaasd. Het is natuurlijk ook niet de ideale situatie voor BV, maar ik begreep dat het voor zware babies wel erg belangrijk is.
Je schrijft al wel een aantal tips waar ik iets mee kan. Hier werd op vaste tijden bijgevoed, ongeacht of ik net zelf had gevoed of hoe hoog de glucosewaarde was. De waarde was de eerste keer te laag, maar daarna elke keer goed en toch werd er elke keer kunstvoeding in gestopt. Er is één ding wat mij ook erg dwars zit en wat nu eigenlijk weer bovenkomt. De kraamfdeling waar ik kom te liggen staat bekend als borstvoedingvriendelijk en heeft hier zelfs een certificaat voor gehaald. Bijvoeden gebeurde d.m.v. cupfeeding, maar de eerste nacht werd ik 's nachts wakker en was een verpleegkundige bezig om mijn dochter de fles te geven. Ik heb direct aangegeven dat ik dit niet wilde hebben en haar argument was ik heb het te druk voor cupfeeding plus de fles kan geen kwaad. Maak mij dan wakker en laat het me zelf doen! Ik heb ruim 6 weken lopen kloten en alles gegeven om uiteindelijk volledige borstvoeding te geven. Ik wil herhaling voorkomen en baal ontzettend dat we weer moeten gaan starten met kunstvoeding.
Ha Trees, van grote baby's heb ik geen verstand, en dus ook niet van bijvoeden de eerste dagen, maar bij mij duurde het ook twee dagen tot de bv druppelsgewijs op gang kwam. Ik moest door omstandigheden fulltime kolven. Tot de bv goed ging lopen, kreeg de baby kv. Met Syntocinon (oxytocinespray) heb ik de bv toen al kolvend op gang gekregen. En ik voed, na een jaar, nog steeds 'zelf', o wonder. Edit, dit is een overbodige tip, je hebt de bv zelf op gang gekregen. Wat betreft dat predicaat borstvoedingsvriendelijk, dat is in wel meer ziekenhuis een lachertje. Mijn ervaring is dat veel verpleegkundigen denken er van alles van te weten, maar dat valt in de praktijk reuze tegen. Ik heb achteraf een hoop minder goede adviezen gekregen in het ziekenhuis waardoor het nooit is gelukt om onze dochter goed aan de borst te krijgen. Het is terecht dat je woest was toen bleek dat ze je dochter de fles gaven, achter je rug om. Dat druist tegen alle borstvoedingsafspraken in.
Hoe lang duurde het bij jou voordat je volledige borstvoeding kon geven? Heb je ook nooit stuwing gehad in de kraamperiode? Ik denk dat er hier ook meer redenen waren waarom de borstvoeding niet goed op gang wilde komen. O.a. een compleet ontspoorde schildklier en net iets te vroeg bevallen. Dochter viel in twee dagen 15% af en raakte uitgedroogd, waardoor ze nauwelijks meer reageerde. Heel eng. Na een week weigerde ze de borst, want er kwam toch nauwelijks iets uit. Ik kolfde de eerste week ongeveer 2cc per keer (druppeltjeswerk). Uiteindelijk met hulp van de lactatiekundige de boel op gang gekregen, maar ik was de eerste periode gemiddeld 18 uur per dag bezig met voeden (kolven, buidelen, zelf voeden, bijvoeden d.m.v. borstvoedingsset etc.) en ik weet niet hoe ik dat nu moet gaan combineren met de zorg voor mijn dochter. Ik heb uiteindelijk ook ruim een jaar gevoed, maar met heel veel productiedippen. Ik baal van dat stomme bijvoeden i.v.m. glucose, want dat is voor mijn gevoel alweer de eerste hindernis om onbezorgd borstvoeding te kunnen geven.
Ik kan je alleen vertellen wat er kan gebeurt als er niet goed op de glucosewaarden wordt gelet. Iemand die ik goed ken, is in het zkh bevallen. Van plan BV te geven, en hier ook mee gestart. Kwam niet gelijk goed op gang (logisch), maar baby had blijkbaar een probleem, waar niet adequaat op werd gereageerd. Na 2 dagen kreeg hij stuipen, waarbij hij grijzig werd. Zelfs hier werd niet adequaat op gereageerd. Bleek dat zijn suikerspiegel gevaarlijk laag was, zo laag dat hij er een hersenbeschadiging aan over heeft gehouden. Een beetje suikerwater had dat kunnen voorkomen. Onderzoek van z'n navelstrengbloed heeft aangetoond dat hij was geboren met een goede waarde, het is echt mis gegaan in de 2 dagen erna (waarbij hij nota bene nog in het zkh lag!) Inmiddels blijkt dat hij zich motorisch behoorlijk goed ontwikkelt (met intensieve fysiotherapie), maar dat hij een beperkt zicht heeft. Over z'n verstandelijke ontwikkeling valt nog niet veel te zeggen, hij is net 1 geworden. We hopen dat het allemaal mee zal vallen. Maar wat een moeilijke start heeft die jongen gekregen - en wat k*t dat dit gewoon goed behandeld had kunnen worden als ze wat alerter waren geweest op z'n suikerwaardes. Wees dus blij, als er wel naar wordt gekeken. Het is niet voor niks. Mijn eigen ervaring is alleen maar dat ik in de eerste week heb moeten bijvoeden met kv, omdat zoonlief te weinig kreeg. Hij werd ook gezien als grote baby (nog geen 8 pond). Met de bv is het helemaal goed gekomen, op 2 flesjes (geen cupfeeding, en nooit problemen gehad) in de kraamweek na heeft hij niets anders dan bv gehad tot hij 6 mnd oud was.
Kan ik me voorstellen, maar je bent nu voorbereid en je weet hoe je het niet wilt én dat het de eerste keer, met extra veel hindernissen, ook gelukt is. Misschien scheelt dat in het vertrouwen, en dus ook in hoe goed en snel het op gang komt. Bijvoeding is op zich dus niet per se een hindernis, bedoel ik maar te zeggen. (Al moeten ze die fles laten staan.)
Ik heb net een uitgebreid telefonisch consult gehad met de lactatiekundige. Ik kreeg plosteling de hormoonkriebel en wilde er á la minute duidelijkheid over . Ik ben een hoop wijzer. Op het moment dat de glucosewaardes goed zijn hoeft er niet bijgevoed worden. Bij mijn dochter was alleen de eerste waarde aan de lage kant (grensgeval), maar de andere keren niet. Wel belangrijk dat er regelmatig geprikt wordt in de eerste 24 uur. Daarin ben ik het ook helemaal eens met Bri, want ik heb mijn vader twee keer in een suikershock/ coma zien raken en dat is letterlijk levensgevaarlijk. Het moet in de gaten worden gehouden, maar het hoeft niet op dezelfde wijze als bij mijn dochter gebeurd is. Verder eerst voeden (dit laat 9/10 al de glucose stijgen), dan prikken en alleen indien nodig direct bijvoeden. Op het moment dat er bijgevoed wordt, een uur laten kolven om mijn prolactinegehalte te laten pieken. Dit protocol wordt nog niet standaard toegepast, maar is in overleg met de kinderarts al wel goedgekeurd. Ook de afspraak gemaakt dat mijn man direct na de bevalling de lacatiekundige belt en dat ze indien mogelijk dezelfde dag nog komen voor een consult. Ze zijn 7 dagen per week beschikbaar en zitten direct tegenover het ziekenhuis waar ik ga bevallen. Ik ga mijn wensen, uiteraard indien medisch mogelijk, op papier zetten. O.a. dat ik niet wil dat er zonder overleg een fles wordt gegeven en dat ik 's nachts wakker gemaakt wordt voor een voeding. Tenslotte heeft ze me gerustgesteld dat het deze keer waarschijnlijker veel makkelijk op gang komt, omdat ik lang gevoed heb en mijn borsten weten wat ze moeten doen. Tot en met het eerste trimester van deze zwangerschap gaven mijn borsten ook nog gewoon melk en nadat het een paar maanden gestopt is kan ik er inmiddels al weer wat uitkrijgen. Allemaal hoopvolle tekenen!
Maria bij jou was het ook heel heftig! Met hoeveel weken ben je bevallen? Ik blijf het ontzettend knap vinden als vrouwen ondanks een vroeggeboorte zoveel energie steken in de borstvoeding. Hier trouwens ook een perfecte antilekfunctie op de borsten. De borstcompressen heb ik uiteindelijk gebruikt om mijn make-up te reinigen, nadat ik door mijn wattenschijfjes heen was .
Wat goed dat je het allemaal zo in de puntjes hebt besproken en afgesproken! Volgens mij moet dat gaan lukken zo. Bij mijn eerste kwam het ook moeizaam op gang, maar bij de tweede draaide m'n productie gelijk op volle toeren (beetje too much zelfs, maar dat is makkelijker op te lossen dan wanneer je te weinig hebt). Zij is zelfs bijna niet afgevallen, zo goed liep het meteen al, na 4 dagen al weer boven haar geboortegewicht (oudste deed daar 2,5 week over). Ik hoop niet dat je m'n vorige post vervelend vindt. Het was geen antwoord op je vraag. Maar ik lees hier vaak zulke negatieve verhalen over 'ze voeden te snel bij', dat ik eraan wilde toevoegen waarom er soms moet worden bijgevoed. Liever riskeren dat je BV niet goed op gang komt (al moet dat met kolven wel te doen zijn, hoe pittig dat ook is), dan dat je baby een hersenbeschadiging oploopt omdat z'n suiker te laag wordt.
Goed dat je de lk gebeld hebt, dat stemt allemaal hoopvol. En ik zou de boel zeker op papier zetten en door je man laten flyeren zodra je bevallen bent .
Ts, je zou evt voor de bevalling (vanaf week 37/38) kunnen proberen om al wat met de hand te kolven. Mocht het je lukken om zo'n 80 ml in totaal te kolven in de periode voor je bevalling dan kan dit gebruikt worden ipv kunstvoeding mocht bijvoeding toch nodig zijn.
Zeker niet. Een extra waarschuwing kan geen kwaad. Borstvoeding moet uiteraard niet ten kosten gaan van de gezondheid en een hersenbeschadiging is zeer ernstig. Als er bijgevoed moet worden, gaat dit ook zeker gebeuren. Alleen deze keer wel met beleid en een goed plan erachter. Fijn om te horen dat het bij jou de tweede keer direct op gang kwam. Dat geeft ook weer moed. Ik denk dat de factor 'vertrouwen hebben' ook een belangrijke rol speelt in het op gang krijgen van de borstvoeding.
De flyers zijn inmiddels in productie. Weer eens wat anders dan een bevallingsplan, namelijk een borstvoedingsplan!
Dank je wel voor de tip. Inmiddels ben ik wel zo gerustgesteld dat ik denk dat het wel goed gaat komen.
Oh, en wat ik als tip kreeg van de klinisch vk, was dat ik gewoon moest zeggen en aangeven wat ik wilde. Als ik niet zou willen dat mijn zoontje bijgevoed zou worden (wanneer glucosewaarde goed zou zijn), dan kon ik dit aangeven en waren ze verplicht om hier naar te luisteren.
Hey treesje, Nils en Lize waren allebei zwaargewichten bij de geboorte 4440gr en 4490gr en allebei hebben ze kv bij gehad. Nu moet ik zeggen dat het bij Lize allemaal weer anders ging dan bij Nils. Wrsch veel klachten gehad ofzo haha. Lize werd direct na de geboorte bij mij aangelegd (Nils toendertijd niet). Ivm haar gewicht werden haar suikers in de gaten gehouden. Ze dronk eerst bij mij en daarna nog bijvoeding (Dit deden ze bij Nils ook niet). Ook al waren de suikers goed. Dit is het protocol van het wza. Ik moest alvast gaan kolven om de productie op gang te brengen. Gelukkig was het maar 1 nachtje in het zkh en eenmaal thuis gelijk volledige bv. Mijn productie was de 2e dag dan ook al aardig op gang en zijn we gestopt met kolven om enorme stuwing te voorkomen. De tip van ster27 vind ik wel een goeie. Had ik die maar eerder bedacht/geweten En ik vind het heel goed dat je hier al zo over nadenkt. Heb ik ook gedaan en wilde het niet weer zoals het bij Nils toen is gegaan. Bij Nils was ik om 11.35 bevallen en pas om 14.00uur 's middags kreeg ik hem aan de borst.
Ik ga het in ieder geval duidelijk aangeven. De flyer ligt al klaar . Laura bij jou is het toen ook zo raar gegaan. Wat naar dat je pas zo laat Nils bij je kreeg. Ik heb Carmen wel direct bij me gehad, maar wel erg kort. Ze had nauwelijks de tijd om bij de te drinken, omdat er allerlei controles moesten worden gedaan die op dat moment echt medisch noodzakelijk waren en best konden wachten. De eerste keer heb je nauwelijks tijd om erover na te denken en overkomt het je gewoon. Wie weet dat het protocol in het MZH ook al is aangepast. Ik en ook mijn lactatiekundige hebben toentertijd een klacht ingediend over de hele gang van zaken. Niet alleen dit, maar ook het feit dat ik heb moeten smeken om een kolf etc.
Nils heeft na de geboorte wel een uur op mijn borst gelegen en niemand die er aan dacht om dat jochie even aan te leggen. Ikzelf ook niet. Je bent net moeder en weet niet wat je overkomt. Nu bij de 2e wist ik precies hoe ik het hebben wou En jammer van die kv die ze bijgaven maar ze dronk iig wel eerst bij mij!
Carmen zat binnen no time in de kleren en ik onder de douche. Ik was compleet van de wereld en liet alles maar over me heen komen. Ik ben in mijn leven nog nooit zo mak lammetje geweest als tijdens de bevalling en de dagen erna . Inderdaad hier nu ook het uitgangspunt eerst bij me drinken en dan pas bijvoeding indien nodig.