Hallo allemaal, Ik heb net zitten lezen en breek even in. In november 2010 is mijn Mirena verwijderd. Ik heb altijd een prachtige cyclus gehad en nog steeds. Tot op heden alleen zonder het gewenste resultaat. Wij zijn vorig jaar in augustus naar de ha geweest maar hij zag nog geen reden om ons door te sturen. Met name omdat ik zo'n verdrietig hoopje mens was en hij dacht dat het de druk bij mij alleen maar zou vergroten. Ik denk nu dat mijn ha dat goed heeft gezien. Inmiddels voel ik me een stuk beter en hebben mijn lief en ik het het voornamelijk weer erg leuk samen. Maar nog steeds.. niet zwanger. Mocht er in juli nog geen teken van een zwangerschap zijn, dan gaan we alsnog vragen om een verwijzing. Ik hoop dat iedereen heel snel het wonder van een zwangerschap mag ervaren. Ik weet hoe lastig het is om hoop te houden en positief te blijven! Liefs Lizzy
Bedankt voor je medeleven @ Bjanc. Heb je vd week een echo? Lees ik dat goed? Spannend! @Bonita Dat wilde ik ook omdat ik na de MA een onregelmatige cyclus had, maar de de HA wilde me niks geven en nog niet doorverwijzen. Hij denkt dat mij lichaam mijn cyclus vanzelf weer moet herstellen. Hij zei dat het zelfs kon zijn dat ik nog aan het ontzwangeren was en dat medicatie nu alleen de maar de boel weer in verwarring zou brengen. Morgen hopelijk een positieve uitslag van m'n vriend z'n kikkervisjes
@Bonita Ik vergeet nog te vragen wat het eerste was wat er bij de gyn gedaan of onderzocht werd. Kreeg je idd hormonen om je cyclus regelmatiger te maken?
woensdag idd voor het hartje bij de vk! Spannend ja! Lizzy, fijn da thet nu beter met jou en jullie gaat! Ik raakte ook pas zwanger toen ik het los kon laten. en er minder mee bezig was!
Ik heb inderdaad een hele onregelmatige cyclus en het jammere daaraan is dat je dus ook minder vaak per jaar een eisprong hebt. Bij de gyn is eerst bloedonderzoek en zaadonderzoek gedaan. Daarna heb ik Clomid gekregen om mijn lijf te helpen bij het maken van een eisprong.
Goedemorgen, mijn vriend en ik zijn nu 11 maanden bezig, ben nu net vanmorgen ongesteld geworden, ondanks de ovulatie testen e.d toen ik vanmorgen met deze vraag de doktersassistente belde, leek het wel of ik de onmogelijkste vraag stelde, moest maar om 11 uur terug bellen zei ze ook ik ben bang dat er iets mis is, mede door mijn moeder haar verleden en vele miskramen en enge dingen, mijn cyclus is goed normaal gesproken alleen toevallig dat ik nu 2 dagen te vroeg ben, mijn schoonmoeder heeft er 5 jaar over gedaan voor ze in verwachting raakte, zoiets is toch niet erfelijk of wel? Groetjes Pia (ben nieuw hier ben nog niet zo goed in de afkortingen )
Hi Pia! In mijn ervaring zijn dokterassistentes niet altijd even behulpzaam. Heb je inmiddels de dokter gesproken? Een afspraak gemaakt? Volgens mij zijn de zaken die je noemt wel erfelijk. Bij mijn vorige zwangerschap werd er iig bij de verloskundige wel uitgebreid gevraagd of er miskramen in onze beide families voorkwamen. Hoop dat je snel bij de dokter terecht kunt. Ik merkte dat ik er rustiger van werd toen ik er was geweest. Innmiddels wachten we dus nog op de zaaduitslagen van mijn vriend. Het idee dat er "iets" gebeurd is geruststellend.
Misschien is het een idee om alvast een keer naar een vk te gaan voor een preconceptioneel consult? Dat is er speciaal voor stellen die een kinderwens hebben, en die advies willen over wat ze kunnen doen om de kans op een goede zwangerschap te vergroten. Je zou ook ZwangerWijzer.nl. Gezondheidstest voor vrouwen (en mannen) die zwanger willen worden. deze site kunnen bezoeken, misschien geeft het je verstandige tips waar je wel nú al mee aan de slag kunt. Succes!!
Thxx voor de tips, heb maandag dubbele afspraak bij de huisarts, zodat ik al me vragen stellen kan, en kijken of ze me helpen kan, Mijn vriend is er opzich rustiger onder dan mij hij heeft zoiets van het komt vanzelf wel en zoniet dan niet, bij me moeder duurde het ook 5jaar lekkere nuchtere Fries is het, Maar gelukkig snapt hij wel dat ik naar dokter wil, ben alleen bang dat hij tegen een zaadonderzoek is, maar goed eerst maandag maar afwachten, Liefs
@Pia Fijn dat je toch een afspraak hebt en je vragen kunt stellen. Wil je vriend niet mee naar de HA? Mijn vriend denkt ook dat het wel goedkomt en maakt zich niet zo'n zorgen, maar hij wilde wel mee en heeft op verzoek van de dokter toch z'n zaad laten onderzoeken
Ik weet niet of hij mee wil ik zou het wel vragen vanavond, misschien dat hij toch mee wil, Hoe is het bij jullie afgelopen? Daarna was alles goed?
@Pia Ik heb vorige week de uitslag gekregen van het bloedprikken voor m'n schildklier en dat was in orde. Vandaag kreeg mijn vriend de uitslag van het zaadonderzoek en hier kwam helaas een afwijkende uitslag uit. Wat dat precies betekent weten we nog niet, omdat onze dokter op vakantie is en de dienstdoende arts niet zoveel heeft uitgelegd. Wel heeft ze gezegd dat wij een verwijsbrief kunnen komen ophalen zodat we naar de fertiliteitspoli in het ziekenhuis kunnen voor verdere uitleg en onderzoek. Ik weet niet zo goed hoe ik me nu moet voelen en probeer het "los te laten" zolang we nog geen gesprek met een specialist hebben gehad, maar in m'n hoofd flitsen al IUI en andere behandelingen voorbij. Heb jij je vriend al gevraagd of hij mee gaat naar de HA? Als mijn vriend niet was meegegaan hadden we dus nog niets geweten, terwijl we er nu iets aan kunnen proberen te gaan doen...
Oh wat naar allemaal! Snap dat je er wel van overstuur bent, dat is ook niet raar, wat is IUI? Mijn stiefzus heeft IVF ixi gedaan maar daar wa het aan beide kanten niet goed, maar zijn nu wel trotse ouders van super lief en mooi dochtertje, Geef de hoop niet op hè!
jeetje rood! Wat een k*t nieuws.. hopelijk valt het mee en kunnen jullie toch op natuurlijke manier kindjes maken!! Succes, hou ons op de hoogte!!
Ja het is balen. Vanochtend de verwijsbrief opgehaald bij de receptie van het gezondheidscentrum en daarin stond "subfertiliteit man" en "te weinig spermacellen" dus dat lijkt me vrij duidelijk. We moeten nu de fertiliteitspoli bellen voor verdere toelichting. Ik heb een beetje op internet rondgesnuffeld op internet en volgens mij gaan ze voor de zekerheid nog een keer zijn zaad onderzoeken. Aan de ene kant is het een opluchting en aan de andere kant een teleurstelling. We weten nu dat het zo lang duurt om een reden, maar die reden is wel heftig. M'n vriend vertelde dat hij zich toch een beetje in z'n mannelijkheid aangetast voelt nu. Hij is er ook nog niet klaar voor om het met anderen te bespreken geloof ik. Ik vind het erg voor hem. Ergens hoop ik idd toch dat we nog op de natuurlijke manier een kindje kunnen verwekken, maar ik zie het toch een beetje somber in... Na anderhalfjaar oefenen toch naar de gyn... Bedankt voor jullie medeleven meiden! Het is toch fijn om erover te praten, ookal ken ik jullie niet! Knuffel, Roodje
Kan ik me harstikke goed voorstellend at hij zich aangetast in zijn mannelijkheid voelt. Om de een of andere reden is dit toch wel een meetwaarde voor mannen.. hun vruchtbaarheid, en de snelheid waar mee ze een kind verwekken.. Is klote nieuws.. Zou daar wel goed met hem over praten, dat je evengoed van hem houdt enz. En da tjullie er samen wel uit gaan komen enz... sterkte meid! Ook aan je ventje!