Ik denk dat je ook best een middenweg kan kiezen. Er is toch een verschil tissen gewoon huilen of echt krijsen. Mijn dochter heeft best temperament en stikt onderhand als ze zo boos is door het krijsen.
Ik ben begonnen met 'training' met 9 weken. Dit was zonder laten huilen volgens het boek Baby in een droomritme, zoals hiervoor ook al genoemd is. Het eerste slaapje ging vrij makkelijk: Ik dacht kat in het bakkie! Daarna een beetje wisselend, soms makkelijk, soms lukte het totaal niet en nam ik hem in de draagdoek. Daarna ging het weer steeds heel moeilijk, duurde het weer een half uur enzo. Vanaf week 12/13 ging het echt beter, eigenlijk het moment dat hij naar de opvang ging. Ik vermoed dat ze hem daar wel hebben laten huilen, wat ik dus zelf niet heb gedaan. Maar sinds week 13 kan ik hem wegleggen en gaat hij zelf slapen zonder echt te huilen, wel een beetje jengelen en moet soms 1 of 2x terug voor een speentje, maar soit.
gevoel volgen en naar je kindje kijken. Die van ons had reflux dus bij een bepaald toontje was de grens, daarna kwam de overkill modus en kreeg ze last van dr maag hapte lucht binnen waarna weer de krampaanvallen begonnen. Heeft een tijdje geduurd voordat we een fijne balans vonden tussen wel en niet ingrijpen zodat wij haar niet overmatig verstoorden in haar prikkelverwerking maar ook weer niet teveel lieten gaan. De kat is mijn docent geweest, hij hoorde t feilloos en kwam mij halen als ik in moest grijpen, ik leerde t onderscheid in toontjes dus van hem. Mijn man herkende t gek genoeg ook. Ik had een vreemde hulplijn maar hij had wel altijd gelijk.
Maar weet je... Dit is een compleet ander verhaal dan wat je oorspronkelijk liet uitschijnen. Slaaptraining is veel harder dan dat. Wat je nu doet... Ik denk dat de meeste moeders dit op een of ander moment wel doen. Veel succes ermee!
Ik schreef bij het begin al dat ik om de 5 min naar hem toe ga. Niet dat ik uitbouw naar een half uur of uur. Maar bedankt voor je suc6 . Hoop dat ik hem wat rust kan geven.
Dat is het lastige van typen. Verschillende mensen typen "ik ga na 5 minuten ernaar toe" en later blijkt dat het de slaaptraining van bijv ria blom is. En dat is gewoon laten huilen en af en toe er heen, maar bij blijven huilen gewoon laten liggen. Jij schrijft ogenschijnlijk hetzelfde, maar bedoelt iets anders. Als men "slaaptraining" gebruikt is het namelijk volgens verschillende methoden zo dat je een kind in bed laat, steeds minder vaak gaat kijken en vaak zelfs zonder troosten. Dus toen ik net je topic zag dacht ik ook "wat is dit? Ga jij slaaptraining doen?" Misschien valt wat jij doet ook wel onder het woordje slaaptraining, ik zou geen andere benaming weten, maar echte slaaptraining is veel harder.
Daar zit wat in. Wat is echte slaaptraining? Ik laat mijn zoontje van morgen 8 weken wel eens mopperen of huilen in bed. Maar nooit lang. Zeker geen 5 min en ook niet hard huilen troosten doe ik altijd en ja soms geef ik snel op en pak ik hem eruit zodat hij bij mij of mijn man kan liggen. Maar soms zet ik door en ga ik elke 2 min troosten of wanneer ik denk dat het nodig is. 5 min is volgens mij voor de belevingswereld voor een baby ontzettend lang
Precies! Toen ik de OP las dacht ik echt dat ts haar kind gecontroleerd liet huilen. @TS gaan oefenen met slapen kan nooit kwaad inderdaad je ziet vanzelf hoe snel je baby het oppikt.
Ok en daarom schreef ik ook ik ga er om de 5 min naar toe. Maar goed blijft lastig als je het verhaal alleen maar kan tikken. Jmmr dat er soms mensen zijn die je niet in je waarde laten en toch anders reageren dan wat ik in het begin schreef.
Ja, maar je kan ook met die vijf minuten toch laten krijsen. En dat is naar mijn gevoel echt onzinnig bij een baby zo jong. Dus vandaar: je laatste post is anders dan wat je in je eerste liet uitschijnen. Ik denk dat velen het net als ik anders begrepen hebben dan je zelf bedoelde.
En dat is wat in het eerste stuk al schreef ik zit niet te wachten op negatieve reacties of meningen. Vroeg om herkenning en info. En laat hem niet krijsen ook al is dat binnen de 5 min.
Maar er heeft toch helemaal niemand rot gereageerd verder? Ik begreep je post ook anders dan dat je bedoelde en wat jij verder beslist om met je kind te doen is aan jou natuurlijk. Mijn bedoeling was alleen om je ook een andere kant te vertellen In ieder geval hoop ik dat het lukt en dat hij snel in zijn bedje zal slapen.
Dat is inderdaad heel wat anders dan de slaaptraining van Ria Blom. Bij die training ga je eigenlijk net zolang door tot je kindje het opgeeft om te huilen voor de behoefte die hij op dat moment heeft.
Oh nee moet er niet aan denken. Mijn zoontje mopperde net paar minuutjes en soms ff stil dan weer mopperen. Maar echt huilen, nee dat verkrijg ik niet over Mn hart
Wij deden het ook ongeveer zo, vanaf een week of 10. Met 12 weken had ze het prima onder de knie. Sliep toen 2x 2 uur en 1x een uurtje aan het einde van de dag. Moest dan nog wel af en toe lopen voor een speen, maar ze kon binnen 2 weken vrijwel elk slaapje zelf in slaap vallen. Bij de oudste had het wat meer voeten in aarde, die ging al snel gelijk krijsen als je hem in bed legde. Dat heb ik veel geleidelijker op gebouwd. De jongste heeft een stuk meer geduld, lag ook gerust een uur in d'r bedje rond te kijken zonder te huilen en viel dan bijv toch nog weer in slaap.
Even een hart onder de riem! Moeilijk toch soms he, dat slapen... Heb er recent ook een topic over geopend. Mijn jongste is ook 3 maanden. Onrustig boeleke, die van begin af al moeite had om rustig in slaap te vallen. Initieel sliep ze enkel op mij (na veel vechten tegen de slaap), vanaf een week of 5? denk ik legden we haar overdag over in haar ledikantje als ze eenmaal sliep (2 drukke kleuters thuis). Maar dat was dan telkens na lang wiegen, sussen etc. Het werd steeds moeilijker om haar in onze armen in slaap te krijgen. Baby in een droomritme proberen volgen (zonder huilen) maar 'leg haar wakker maar rustig in bed' bestond hier niet. Ze is niet rustig, punt. Op den duur werd het zo moeilijk en werd ze steeds vermoeider dan we beslist hebben haar wakker in bed eventjes te laten huilen (we hebben gewacht tot de 8w sprong voorbij was). Iedere 4 minuutjes gaan troosten, maar dat had geen enkel effect, integendeel: we leken het inslaapvallen te verstoren. Dus hebben haar, volledig tegen ons gevoel in, gewoon even laten doen. En dat werkt veel beter. Gewoonlijk slaapt ze binnen 5-10 min. Soms huilt ze niet, soms huilt ze langer (en dan gaan we natuurlijk wel even kijken, maar wederom: dat lijkt niet te helpen). Ze slaapt nu voldoende en is vrolijk als ze wakker wordt. Vind ik het leuk dat ze zich in slaap huilt? Nee, helemaal niet. Denk ik dat dit voor haar het beste werkt? Ja... (Nu ligt ze bv al 3.5uur lekker te slapen na 5 min jengelen) Ik was ook altijd voor het 'niet laten huilen', nooit gedaan bij de 2 oudsten. Maar bij dit kindje gaat het niet anders. Dus: doe wat jij denk dat het beste is voor je kind. Ik denk dat we als ouders allemaal erg ons best doen... Ohja: als ze een minder dagje heeft (verkouden etc) houd ik haar in de draagzak. Daar kan ze goed in slapen, maar tegenwoordig nooit lang en ik mag dan niet stoppen met bewegen of ze wordt wakker. Dus in principe proberen we haar alle slaapjes in haar eigeb bedje te laten doen. Succes en niet teveel twijfelen aan jezelf
Is ook zo idd. Vanmiddag had mijn zoontje drie uur in zn eigen bedje geslapen en had ervoor beetje gemopperd. Echter wilde hij vanmiddag niet en heb ik hem na paar keer troosten binnen de 5 min eruit gehaald. Hij was nu wel echt aan het huilen. Vind het nergens voor nodig. Ik moest gaan beginnen met koken en deed hem lekker in de Draagzak. Hij legde meteen zn hoofd bij mij neer en sliep. Mama honger. En stiekem vind ik het heerlijk. Hekel aan koken en deze gezelligheid maakt het stuk leuker. Ik ruik dan aan zijn hoofdje waar ik ontzettend geluks gevoelens van krijg. Echter had ik bij mijn dochter een pnd en ervaarde ik dit niet zo waardoor ik haar ook meer liet huilen dan nodig denk ik
Toch staan hier ook andere reacties waar ik ook om vroeg. En niet een antwoord met dat gaat nu nog niet.