Gisteren om half 9 moest ik me melden. We waren de enigen in de wachtkamer. Had de nacht ervoor niet geslapen (vraag me af hoe dat komt) Om iets voor half 9 mocht ik naar binnen. Eerst een inwendige echo, en ja hoor mn linkereierstok was gevonden. EN nog beter er zaten een stuk of 5 eitjes. Dus ik heb een infuus gekregen en daar deed hij vast de helft van de morfine in. Hij heeft met morfine bij mn baarmoeder iets verdoofd (onder het motto even wat slijm wegspoelen). Daarna gingen ze alles klaar zetten. De andere helft van de verdoving gekregen en werd helemaal misselijk en duizelig. Daarna ging hij met een soort inwendige echo naar binnen en daarnaast zat dan een naald om de eitjes aan te prikken. Aan die naald een lange slang en dan druppelde de vloeistof zo in een buisje. Ik moest even kuchen van hem en daarna prikte hij meteen een eitje aan. De gyn zei dan wanneer de vloeistof druppelde of gestopt was. Zodra de vloeistof stopte dan prikte hij de volgende aan. De linkerkant was pijnlijk maar goed te doen. Daarna naar de rechterkant. Die was ontzettend pijnlijk. Ik heb een keer of 2 gevraagd of hij kon stoppen want ik trok het niet meer. Na een minuut of 5 was hij ook met die kant klaar en kreeg gw een soort transportbox mee. Op naar het erasmus MC. De verpleegster hielp mij met het aantrekken van mn onderbroek en mn joggingbroek en ik moest op een bed gaan liggen. Toen werd ik gehaald door een andere verpleegster en naar de dagopname gebracht. Hubbie moest de eitjes inleveren en zaad inleveren (ja meneer ga maar naar dt hokje toe) Helaas konden ze van de 10 aangeprikte eitjes er maar 4 gebruiken. Bij de anderen zat teveel bloed zeiden ze. Hubbie zn zaad was wel uitstekend. Ze hadden het die dag nog niet zo goed gezien zei ze. Daarna mocht hij terug naar het andere ziekenhuis bij mij en mochten we om half 12 naarhuis. Ik heb gisteren zoveel pijn gehad (ook na de behandeling) ben op de dagopname begonnen met 2 paracetamol. Hielp niet een zetpil erbij. Toen werd t wel wat rustiger in mn buik. Tot het moment dat ik op wilde staan. Ik kon haast niet lopen man. Wist niet dat het zo erg was. Thuis gekomen lekker naar bed gegaan met een warme kruik. Mn moeder kwam eten brengen, dan aten we toch gezond en hoefden we niet te koken. Dus die at een hapje mee en is toen weer naar huis gegaan. EN ik ben toen weer lekker mn bed in gegaan. Ik heb nu nog wel buikpijn maar het is draagbaar. Ik moet komende dagen wel erg rustig doen zodat alles goed geneest en de eitjes (als ze bevrucht zijn) vrijdag goed in kunnen nestelen. Ja ja vrijdag is de terugplaatsing al!
Jeetje, dat klinkt allemaal pijnlijk zeg! Heb ik even geluk gehad dat ze bij mij alles onder algehele verdoving gedaan hebben! (dat doen ze sinds kort omdat het voor veel vrouwen veel te pijnlijk was) Ik heb dus gewoon tijdens de hele punctie geslapen met hand van vriend in de mijne Toen ik wakker werd lag ik al op mijn kamer en was alles al gebeurd Ze hadden tijdens de punctie gemerkt dat ik een hele nauwe doorgang had zodat ik ook bij de terugplaatsing terug onder verdoving moest (helaas 1e poging mislukt en moet ik weer opnieuw starten ) Die pijn achteraf is niet te doen he Heb ook een paar dagen plat gelegen Wat wij vrouwen toch allemaal moeten doormaken he Heel veel succs met je terugplaatsing vrijdag!
Jeetje wat een verhaal, hopelijk verdoven ze mij volledig als ik aan de beurt ben. Sterkt meid en heel veel succes vrijdag!
jeetje! heb je geen inbreng over verdoving? als ik dit lees gaan mijn alarm bellen rinkelen! En ik ben nog niet eens in dit stadium! Jeetje! ik wens je heel veel sterkte en heel veel geluk! liefs mandy
Jawel ik mocht kiezen. De gewone verdoving zoals de meesten het doen. Een ruggenprik (maar mn broertje's schoonmoeder is daardoor invalide geworden dus dat durfde ik niet) En onder de volledige narcose doen ze liever niet daar.
funny me wat een verhaal zeg moet je toch niet aan denken al die pijn. ik zal voor je duimen dat vrijdag alles goed gaat en het daarn anatuurlijk mooi innesteld en blijft zitten succes meid
Vandaag dus de terugplaatsing. Spannend zeg Hoop dat alles goed gegaan is en ik ga nu alvast voor een hele mooie innesteling Groetjes Erna
Hi meiden, Ik ben even niet geweest omdat het niet goed ging. DOnderdag is onze pup ineens heel ziek geworden, en een paar uur later was ze dood (acute longontsteking) Vrijdag belde de gyn op dat er 1 eitje was bevrucht. Maar de celdeling was niet goed gegaan. Dus geen terugplaatsing. Ik ben hier dus een paar dagen niet geweest omdat ik heel veel moeite ermee had.
Wat een teleurstelling FunnyMe!, wat moet jij je rot voelen. Heb je al je energie en emotie in zo'n poging gegooid en dan eindigt het zo. Ik vind het zo erg voor je. Wat moet jij je leeg voelen en dan nog je puppie verliezen ook. Hoeveel ellende kan een mens treffen zeg! Hoe moet het nu verder? Ga je nu een russttijd inlassen of weet je het allemaal even niet meer. Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen de komende tijd want je hebt een hoop te verwerken. Een dikke knuffel van Erna
Lieve FunnyMe, Wat een rotnieuws zeg. Eerst je puppy en dan ook nog geen TP. Je mag hier echt heel verdrietig om zijn. Vergeet niet dat we ook hier zijn om de rotdingen op te vangen, en niet alleen de leuke dingen. Succes met het verwerken. Liefs, Elvira
Hey meid, hoe is het nu met je? Ben je alweer naar het ziekenhuis geweest om te bespreken wat er verder kan gaan gebeuren? Liefs Eendje
Hee meiden lief dat jullie nog steeds aan me denken. Nee ik ben niet in het ziekenhuis geweest. 7 november moeten we. Aan de ene kant wil ik rust in mn hoofd. Aan de andere kant heb ik zoiets van nee ik wil nu zwanger worden. Pffff zwanger worden is niet makkelijk/leuk.....