Ik november heb ik na 12 weken een miskraam gehad. 's ochtends werd ik wakker en had bloedverlies. Dan gebeurd wat je nooit had gehoopt, een miskraam. Helaas wilde het vruchtje mijn lichaam neit verlaten, dus na twee weken ben ik gecurreteerd. Ik was in het begin ontzettend boos, verdrietig en voelde me schulidg. Na deze periode wilde ik graag snel zwanger worden, zodat ik me daar op kon richten, op een nieuwe leven. Maar na 6 maanden ben ik nog niet zwanger en nu begint bij mij de angst: kan ik wel zwanger worden, gaat het weer mis, zal ik een goede moeder zijn? Ik ben bang om zanger te worden, bang dat het niet de mooi roze wolk wordt. Voor mijn miskraam wilde ik hele graag zwanger zijn maar nu lijkt het alsof ik niet blij durf te zijn en niet durf te fantaseren over het moederschap. Ben heel benieuwd of jullie dit ook herkennen en zo ja hoe jullie er mee om zijn gegaan!
Hoi Marijkert, Ik herken je gevoel zeker. Op het moment bestaat het allemaal uit onzekerheden en het enige dat je kunt doen is.... afwachten. Aan de ene kant hoop ik heel snel weer zwanger te worden, maar tegelijkertijd ben ik ook bang om het allemaal nog eens mee te maken (miskraam, curretage). Ik geloof ook niet dat ik (zeker de eerste maanden) op een roze wolk zal zitten, vooral omdat ik bij 13 weken te horen kreeg dat ons kindje niet meer leefde. Ik had er totaal niets van gemerkt. Ik weet ook dat bij een eventuele volgende keer de eerste 4 maanden continue in angst zal leven 'zou het weer misgaan terwijl ik geen signalen krijg? Het zijn zoveel onzekerheden. Ik wil me wel vasthouden aan de hoop dat het nog een keer zal lukken, maar die roze wolk zal dan nog lang op zich laten wachten. Heel veel sterkte Groetjes Franka
Ik kan je zeker goed begrijpen. Je moet je natuurlijk echt niet schuldig voelen want niets van dit alles is jouw schuld. Het klinkt hard maar het is natuurlijk ook een stukje natuurlijke selectie. Ik heb het 2 keer meegemaakt in een half jaar. Ik heb me ook schuldig gevoeld en dacht dat het mij niet gegund was. En waarom zou je geen goede moeder zijn? Heb je redenen daarvoor omdat te denken? Vast niet! Mijn schoonzusje zou ook een goede moeder zijn maar zij lopen in het ziekenhuis ervoor. Meid, probeer het een plaatsje te geven en probeer jezelf niet gek te maken. Ik weet uit ervaring dat het vreselijk moeilijk is want ik ben zelf ook bang om weer in verwachting te raken. Daarom heb ik een homeoaath ingeschakeld waarvan ik iets kreeg om rustig te blijven. Suc6 hoor lieverd en het komt echt wel goed!
Hoi meiden Bedankt voor jullie lieve berichtjes. Ik moet het inderdaad een plekje geven en proberen er positief mee om te gaan en het enige wat je kunt doen is afwachten en hendrikje, ik hoop voor jou dat je gauw zwanger wordt, succes! liefs marijke
hoi hoi ik zelf heb drie miskramen gehad wel vroegen miskramen maar toch zelf heb ik het heel makkelijk van me af kunnen zetten!nu ben ik 25 zwanger dus het kan echt gewoon geduld hebben en geen dingen aan je zelf gaan zitten verwijten!