Hallo dames Ik heb een aantal berichten gedeeld de laatste maanden en dit wordt mijn laatste Na meer dan 9 jaar vechten om zwanger te raken, is het ons helaas geen enkele keer gelukt Mijn man en ik hebben besloten ermee op te houden. En het rare is: ik voel me vrij. Vrij van stress en allerlei medische behandelingen die ik ondertussen meer dan beu was. Ik heb rust gevonden in de gedachte dat we voor altijd kinderloos zullen blijven Het doet pijn, maar ik voel me wel voor de eerste keer in jaren helemaal stressvrij. "Vaarwel lief kleintje van mij, het is tijd je te laten gaan Je zal altijd in ons verder leven als een droom die vandaag ophoudt met bestaan"
Wat een moeilijke beslissing moet dat zijn geweest. Ik kan me niet voorstellen hoe het moet voelen. Wil jullie in elk geval heel veel sterkte wensen.
Moeilijke beslissing, fijn om te lezen dat het je wel zo veel rust geeft. Ik wens jullie veel geluk met zijn tweeën.
Wat een lange weg hebben jullie afgelegd. En wat fijn dat je (in ieder geval op dit moment) weer eens voelt hoe het is om geen stress te hebben. Hoewel er ongetwijfeld nog veel momenten van pijn en verdriet komen, ik hoop dat jullie ook dit stressvrije gevoel vaker mogen ervaren. Veel geluk met jullie toekomst.
Jeetje, wat heftig... 9 jaar lang, dan heb je zeker gestreden! Moedig besluit om er definitief mee te stoppen! Ik wil je heel veel sterkte wensen en een dikke digi-knuffel geven! Dat jullie snel je weg mogen vinden in een leven met z'n 2en en daarin heel gelukkig samen zijn!
Pff wat hebben jullie wel niet moeten doormaken. Ik hoop dat het toch nog spontaam mag gebeuren. Mijn tante is vorig jaar spontaan moeser geworden na 12 zware jaren. Ze had het los gelaten en ze ging naar de arts omdat ze pijn in haar rug had en die vertelde dus dat ze zwanger was. Sterkte en erg dapper met het maken van deze keuze. #hetlevenissomsnieteerlijk#
Dappere, maar hele moeilijke beslissing. Ik snap dat het je ergens ook heel veel rust geeft nu. Hebben jullie over andere mogelijkheden nagedacht? (Adoptie, draagmoederschap etc.) Misschien een hele brutale vraag.
Als het jullie lot is worden jullie alsnog ouders Sterkte met het een plekje te geven De wonderen zijn de wereld nog niet uit
Sometimes we have to fight foor what we want and care about, but sometimes we have to find the strength to let it go. Sterkte!
Soms is loslaten, verwerken en ontspannen beter als krampachtig vasthouden en je laten verteren door een mengeling van angst en hoop... Veel sterkte met het verwerken en ik wens jullie alle geluk!
Wat heftig! Goed dat je het los kan laten. Ik ben nu 2 jaar in die medische molen en vind het lang duren! 9 jaar is lang echt lang. Heel knap dat je het zo lang hebt volgehouden! En heel erg jammer dat het niet mocht baten.