Misschien toch een testje erop gooien. Je weet het nooit hoor. Meestal als je zo kort een NOD heb dan kan het wel zijn dat je zwanger bent. Heb je dit vaker gehad?
Mimi je hebt helemaal gelijk! Ik kan wel zulke berichtjes gebruiken, want geeft me toch weer wat moed. Probeer me koppie niet teveel te laten hangen, maar soms krijgt de zwaartekracht er toch teveel vat op Thura en hoe is het met jou? Al wat meer duidelijkheid? Ik duim voor je!
Doe mij een nieuw lijf... Ik ben niet zwanger. De test was negatief en dinsdag begon mijn ongesteldheid weer. Nu is eht weer gestopt, er klopt niks meer van. Maar in ieder geval is mijn buikpijn weer over voor een tijdje, nu mijn cyclus weer in de goede helft is. We gaan het maar weer gewoon opnieuw proberen. Ik vind het echt zó frustrerend dat er elke maand iets anders gebeurt. Te vroeg, te laat, buikpijn, zere boobies, misselijk... Zo sta ik elke maand weer voor een raadsel en ben ik dus steeds weer teleurgesteld. Ik was zelfs weer begonnen met roken... Maar vanochtend heb ik de laatste gerookt, ik stop er weer mee. Maandag en dinsdag heb ik als niet gerookt, en die van vanochtend smaakte me ook al niet. Ik ben gestopt toen ik ging trouwen, en heb dat heel lang vol gehouden, met het idee dat dat beter was voor zwanger worden. Maar soms geloof ik er niet meer zo in, en op een leuk reisje met vrienden ben ik dus toen weer gaan roken. Niet veel, maar toch. Het is een beetje een uiting van mijn bange vermoedens dat het toch niet lukt...
Getver Thura wat een gedonder met dat lijf van je! kan me voorstellen dat je er gek van wordt, meid een dikke knuffel. Enne heb vorige week ook een week lang de sigaretten er weer bij gepakt Heb vrijdag de laatste gerookt en nu is het weer klaar. We zijn ook maar mensen en af en toe een minder momentje is helemaal niet erg. De boog kan niet altijd gespannen zijn, toch?
ikbaal er gewoon zo van allemaal, maandag moet ik naar de gyn en ik ben bang dat het het begin van de malle molen is. Eventuele operaties, temperaturen... en dan wellicht pillen en weet ik wat nog meer. En ik ga het allemaal doen, als het nodig is. maar ik wil niet, nu. Ik wil gewoon op een normale manier een kindje in mijn armen houden... en me niet elke maand kut voelen als het weer niet is gelukt.
hallo allemaal, Ook ik kom hier langs, ik hoop fijn met jullie mee te kunnen praten, ik zal eerst even wat over mezelf vertellen, dan weten jullie ook een beetje hoe en wat. Ik was geheel onverwachts zwanger van ons eerste kindje, desondanks waren we zielsgelukkig, we wilden dit kindje heel graag! Helaas mocht het niet zo zijn, met 12 weken is het mis gegaan. Opeens ook heel onverwachts weer, stort alles in want al mijn dromen en plannen waren met kindje, maar zoals het kwam, zo snel is het ook weer weg. maandag ben ik geholpen en ik voel me op het moment heel erg leeg, toch merk ik wel dat mijn verdriet al wel wat minder is, erover praten helpt mij heel erg. Ook de wens die mijn vriend en ik nu beide heel sterk hebben om nu echt bewust voor een kindje te gaan geeft mij heel veel vreugde! WEl heel kort dag, maar toch hebben we nu al zoiets van, ja we willen al voor een nieuw kindje gaan, dit zal ons verdriet om dit kindje echt niet wegnemen, dit blijft ons eerste kindje, maar ik denk wel dat een nieuwe zwangerschap ons helpt dit te verwerken! Misschien klinkt dit gek, maar zo voelt het voor mij wel... Liefs S
sterretje, dat heb ik ook hoor, ik zal dit kindje niet vergeten. Toch denk ik dat mijn verdriet minder zou zijn als ik alweer zwanger was, want een deel van dat verdriet bestaat toch uit een niet vervulde kinderwens...
Ja dat voelt voor mij net zo... Aan de ene kant denk ik gek dat ik daar nu zo sterk al weer aan denk maar zo voelt het gewoon, dit kindje zal ik nooit vergeten, het zal altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben maar een nieuw kindje is zo welkom... Hoe lang geleden heb jij een mk gehad?
Sterretje heel herkenbaar hoor! Op de dag dat wij te horen kregen dat ik missed abortion had, dacht ik meteen weer aan een nieuw kindje. Alleen een nieuw kindje zal nooit dit kindje vervangen, het is gewoon een ander kindje. Dat vind ik zelf erg verdrietig dat je nooit zult weten wat voor kindje dit geworden zou zijn? Bij de tweede keer heb ik het ook heel anders beleefd, maar toen was ik ook pas vijf weken of het komt doordat ik nog niet teveel wilde dromen en denken. Je wordt toch voorzichtiger en dat vind ik jammer. Het wordt allemaal meer beladen enzo. Denk net zoals Thura dat alleen een nieuw kindje een groot stuk verdriet kan weghalen. Dab heb je weer iets om op te richten, nu word ik nog zo verdrietig als ik vrouwen met dikke buiken zie lopen die rond dezelfde datum zijn uitgerekend. Ik blijf denken dat had ik ook kunnen zijn.... Zoals Mupkuh zegt we moeten ook positief blijven. De kans dat het goed is vele malen groter en we hebben eerder bewezen dat we zwanger kunnen raken! Ook proberen je geluk uit andere fijne dingen in je leven te halen. Blijven genieten van bijzondere momenten en dat ene gaat er ooit komen
Dat heb je mooi gezegd trees. De kans is zo groot dat het nou de volgende keer goed gaat. En het is heel vervelend dat het mis gegaan is. Maar beter nu dan een ongelukkig kindje of als je er al meer aan gehecht bent in je buikje. Er komt een dag dat er weer een mooi wondertjuh in onze buik groeit.
Lieve meiden, Ooit, lang gelee startte ik dit topic. Al die gevoelens die jullie hebben, zijn zo enorm herkenbaar! Toch is het zo dat eigenlijk iedereen die ik heb "meegemaakt" op deze site na 1,2 (komt al minder voor), 3 (komt nog minder voor) of zelfs 4 miskramen toch een zwangerschap hebben voldragen. Ik hoop dat het jullie de moed geeft om door te gaan! xxx naannaan
Trees wat mooi gezegd zegt, jij beschrijft alles precies zoals het is! Ik vind het heel erg voor je dat je zelfs 2 keer zulk slecht nieuws hebt moeten krijgen, 1 keer is al verschrikkelijk, maar dan nog een keer, daar word je denk ik alleen maar angstiger van! Een nieuw kindje zal ons verdriet denk ik zeker een stuk wegnemen, maar er ook gewoon een hele andere draai aan geven. Natuurlijk weet ik heel goed dat het niet voor niets is geweest dat ons kindje gestopt is met leven, maar toch voelt het gewoon heel oneerlijk, zo onverwacht krijg je leven maar ook zo onverwachts word het weer weggenomen. Toch ben ik heel blij dat ik weet dat we zwanger kunnen worden, en dat geld denk ik voor iedereen, we weten allemaal dus ook dat we de kans hebben dat we (snel) weer zwanger kunnen worden! Toch zal ik wel bang zijn de volgende keer dat het weer mis zal gaan, gelukkig is me nu al een paar keer verzekerd door de gyn dat we dan echt een stuk of wat echo's krijgen en meer onder controle staan! Dat stemt me wel heel gerust, dat is een fijne gedachte! Maar allemaal mogen we straks weer zwanger zijn van een heel mooi wondertje, en die gedachte geeft mij heel veel hoop en ook kracht, ik hoop dat dat ook voor jullie allemaal zo mag zijn!
Thura, als je maandag naar gyn moet gaan, laat eens testen of je geen baarmoederinfectie hebt opgelopen. Ik had namelijk ook pijn, wel bloed dan weer niet en enkele dagen later weer wel....toen bleek dat ik met een infectie zat. Er wordt dan gewoon antibiotica gegeven. Maar eerst laten testen.
Pippo, goed idee! Ik schrijf het bij op mijn lijstje. dit is voor het eerst dat het ook na mijn ongesteldheid vervelend blijft voelen. Heel lullig, maar ik voel me zwanger. Ondanks een lichte ongesteldheid en twee negatieve testen wil mijn hoofd het blijkbaar niet accepteren dat ik niet zwanger ben. Rationeel wel, maar gevoelsmatig denk ik nog steeds, misschien heeft de test het mis... Heeeel vermoeiend.
Hey meiden, Ik had een vraagje...heeft 1 van jullie het meegemaakt na hun mk 3 maand niet ongesteld te zijn geweest? liefs Eva
sorry eva ik kan je niet helpen helaas, wat moeilijk moet het zijn om al die tijd niet verder te kunnen! Ik vind het wachten op een nieuwe ei sprong na een aantal dagen al lang, drie maanden moet heel zwaar voor je zijn! Was ej cyclus voor je mk wel gewoon netjes op tijd altijd? Succes meis, hoop dat iemand je hier kan helpen!
Ik heb getest 3 weken geleden en voel dat ik niet zwanger ben ik ga van het weekend nog maar een keer testen voordat ik bij de Ha ben. En ja dat wachten is gewoon heeeeeeeel vervelend...maar mijn lijf klopt sowieso niet helemaal....ik heb van mijn 14 de t/m mijn 21 helemaal geen menstruatie gehad....toen heb ik een dieet gevolgd en toen was ik heel regelmatig....toen weer wat aangekomen en weer op dieet en weer regelmatig...en nu op dieet en helemaal nix...dus ik baal als een stekker en daarom laat ik me doorverwijzen naar een gyn....! Ik hoopte dat iemand zoiets herkende... naja ik merk het allemaal wel... groetjes eva