@ Meagan: Ik denk inderdaad ook wel dat als je eenmaal een of meer kinderen hebt dat het het verdriet van de miskramen wel wat verzacht! Je hebt immers na al het verdriet ook enorm geluk mogen ervaren! Ondanks dat ik dat wel weet, heeft mijn miskraam mij zo enorm diep geraakt! Ik heb er nogsteeds verdriet om.... die gevoelens zijn best heftig! Je zou denken dat het na vier maanden wel wat minder zou moeten zijn...maar dat is het helaas niet! Ik merk ook dat als mijn vriend en ik het over een zwangerschap hebben komen we altijd terug op deze zwangerschap die ik heb gehad! Het was voor ons beide zo'n heftige ervaring en ik denk dat we nog volop bezig zijn met de verwerking ervan.. We proberen het rustig aan een plekje te geven. @ Aylin: Wow, veel succes met je aankomende gesprek en carriere switch! Dit moet ook wel een spanende tijd zijn voor je! Nu heb je tenminste ook nog even andere zaken die je bezig houden! Zul je net zien...nu je het rustig aan doet is het raak! Ik zal toch stiekem voor je duimen!
@Ailyn dubbel spannend voor je de komende tijd! Succes! @Eleni, van alle miskramen die ik heb gehad had de laatste de grootste impact, ten eerste duurde het al met al bijna 3 weken en ten tweede hadden we totaal niet op een zwangerschap gerekend en waren we net aan het idee gewend (en begonnen we met het verzinnen van namen, ideetjes voor de kinderkamer etc.) toen de mk begon. Van de andere miskramen wist ik nog niet dat ik zwanger was (waren we wel bezig) want het was altijd in ronde 1 (hoe vreemd) en je denkt nooit dat het zo snel kan gaan. De miskramen duurde ook helemaal niet lang en alles was telkens in 1 keer weg, het voelde meer als een vreemde menstruatie maar dan met een tastbaar bewijsje dat er toch iets in je groeide.. al was het maar heel even. Deze keer was het al veel groter dan alle andere keren en we waren ons dus wel bewust dat we zwanger waren.. dat hakt er in. Ik ben achteraf blij dat ik nog geen echo heb gehad, dan was de pijn misschien nog erger geweest. Even voor het beeld schrijf ik dit, dan begrijp je een beetje hoe het bij mij is gegaan en misschien geeft het iemand wat hoop dat het ook goed kan gaan, ondanks al die miskramen heb ik natuurlijk wel 3 kinderen op de wereld gezet. Ik hoop dat je een mooie carriere switch kan maken en een geweldig mooi leven met hele mooie en gezonde kindjes krijgt. Maar dat hoop ik voor iedereen!
Lieverd bedankt maar ik reken echt nergens op. Vandaar dat ik ook lekker voor de carrière switch ga wat ik al een tijd wil. Ik heb heel lang als Arbeids consulent gewerkt dus ben bekend met het re-integratie proces. Vandaag was mijn tem met 0,4 graden omhoog dus ik denk dat mijn ei is geweest. We zien het allemaal wel. Jij heel veel succes met je opleiding go for it girl! @Meagan thanks meid maar reken qua zwangerschap nergens op hoor. De druk is van de ketel. Het komt wel weer als het ons weer is gegund.
Ha meiden! Ik kom ook weer eens even een bericht hier achter laten. Ik dacht dat het goed was even afstand te nemen van dit forum, maar NATUURLIJK kon ik dat niet en heb allll jullie verhalen mee gelezen. Wow wat is er een hoop gebeurd. Jeetje Lieni meid wat enorm naar, heel heel heel veel sterkte! *knuf* En Sunnyke, gefeliciteerd en wat fijn dat het uiteindelijk toch nog goed zit! Geniet ervan, al geloof ik dat dat redelijk moeilijk zal zijn. Eleni, schrok erg van dat bericht over je nichtje, maar zoals het er nu naar uit ziet gaat het toch wel goed komen? Ik denk aan d'r! En jij bent goed bezig meid! Ook welkom alle nieuwelingen! En gefeliciteerd aan degene die allemaal zwanger zijn! Dat die kleine wurmpjes zich maar heeeeel goed vast mogen blijven houden! Sorry kan even niet iedereen langs want... wat hebben jullie veel gekletst! Het "afstand" nemen van het forum heeft mij weer NIET geholpen om zwanger te raken. Al heb ik weer ALLE kwalen (echt!) zetten bij mij de duivels weer door. En dan hebben we mijn hele cyclus om de dag geklust en tijdens mijn vermoedelijke ei iedere dag. How frusty! Voel mij de afgelopen 2 weken heel erg rot. Het gaat allemaal even niet zo in m'n leven als dat ik wil. Ik word om de kleinste dingentjes boos, maar dan ook echt kwaad, met dingen gooien... ik herken mezelf niet meer. Ben namelijk best rustig en word nooit boos. Kan om alles janken. Op m'n werk is het TE druk en loop mezelf voorbij. Ben nu dus ook bezig met een andere baan te zoeken (het lijkt wel en trend!). Heb gelukkig al wat gesprekken staan. Komende cyclus is mijn vriend 2 weken in het buitenland, en mijn ei valt precies in het midden van die 2 weken. Zal je net zien. Weet nu dus dat komende maand helemaal niets wordt. Ik zeg dagelijks 10x tegen mezelf dat ik er niet zoveel mee bezig moet zijn, maar het lukt niet! En waarom heb ik na m'n ei altijd (is begonnen na m'n miskraam) alle verschijnselen die ik ook had toen ik zwanger was?!?! Op die manier kan je er toch ook niet niet mee bezig zijn? Meiden, ik weet het allemaal ff niet meer. Die miskraam heeft er zoooo ingehakt en vraag me dan ook af of ik het uberhaubt wel al een plekje heb gegeven. Weet gewoon niet hoe... Sorry sorry voor mijn ego berichtje... maar dit is eigenlijk de enige plek waar ik het echt kwijt kan.
He ELENI, ik snap het... Zwanger worden is niet altijd leuk en het kan een hoop spanning met zich mee brengen. Knap van je dat je je kinderwens even 'aan de kant zet'. Dat wel... Meid, ik wens je veel succes met de studie! AYLIN: voor jou ook spannend! Allemaal nieuwe en afleidende dingen! MEAGAN: Zo denk je dat je gezin compleet is, zo ben je zwanger, zo gaat het weer mis.. Wat een gevoelens komen daar allemaal niet bij los.. Ik hoop dat het nu goed met je gaat! SUNNYKE: Gefeliciteeeeeeeerd! Geweldig, ben blij voor je! Met mij gaat het goed. Erg druk op het werk! Begin alleen beetje zenuwachtig en bang te worden...... Ik moet hem over een paar weken toch 'slecht' nieuws gaan brengen. Voor mij goed nieuws natuurlijk! Haha! Maar jullie snappen wat ik bedoel.. Hij heeft de zaak en 2 man personeel overgenomen. En mijn collega en ik moeten dus ook de boel gaan runnen. Dit jaar hoeft hij niet persee winst te halen, maar wil wel quitte spelen. En dan moet ik hem straks 'teleurstellen'. Ik denk echt dat hij het niet waardeert! Het zal hem erg tegenvallen! En ik weet wel... Zwanger worden/zijn plan je niet en een baan kun je altijd vinden, maar toch.. Zie er enorm tegenop om het op het werk te vertellen!
@Beginneling, wat vreselijk voor je, ik denk dat die zs verschijnselen toch bij de verwerking horen. Aan de eisprong hoef je je helemaal niet zo vast te klampen hoor, zaadjes kunnen heeeeel lang overleven. Misschien is dat een geruststelling? Ik vind het moeilijk om iets zinnigs tegen je te zeggen @Alina, ja het zorgde wel even voor flink wat reuring hier, vooral erg emotioneel. Eerst emo toen we aan het idee gewend waren en we op een vette roze wolk zaten en toen bam.. weg.. Het zal toch ergens goed voor zijn, probeer ik mezelf voor te houden. Verder weet elke wergever toch dat vrouwen en kinderen krijgen bij elkaar horen? Je plant het gerust niet om hem te pesten end at weet hij vast wel. Gewoon een uitzendkrachtje voor ene paar maanden Is niet iets waar jij mee hoeft te zitten.. eigenlijk. Maar ik begrijp het wel hoor, zo zit ik ook in elkaar.. altijd maar weer aan anderen denken, denk nu ff lekker aan jezelf en je baby
Heej meiden, jullie hebben al wel weer wat gekletst zie ik @Eleni, nou dat vind ik echt fijn voor je, ik zou eigenlijk ook zo graag op een kinderdagverblijf willen werken, maar ja ik heb die opleiding niet gedaan, maar zou hem wel kunnen gaan doen, ik ga daar nog eens even flink over nadenken als ik bevallen ben van de 2e.En idd een beetje afstand nemen van zwanger worden is helemaal niet erg, misschien helpt het je wel heel goed. @ Aylin, ik hoop ook stiekem voor je dat het nu raak is En dat je aangenomen word bij die nieuwe baan. @ Alina, heej meid, hier ook nog steeds goed hoor, begin me steeds futlozer te voelen, wilde vandaag eigenlijk de hele dag in bed blijven, maar ja dat schiet ook niet op en mano heb ik natuurlijk ook nog, dus ik heb mezelf maar weer ff uit bed getild @ de rest, hoop voor jullie ook dat het allemaal gewoon weer goed komt en dat jullie snel zwanger zijn.
Hoi meiden, @Beginneling meid ik snap je frustratie. Ik voel na de curettage ook veel meer als voorheen. Vorige maand was ik er ook van overtuigd zwanger te zijn door de kwaaltjes die ik voelde. Maar nu probeer ik me er niet meer aan te storen. De miskraam doet mij ook nog steeds veel verdriet. En als het zwanger worden dan ook niet wil lukken komt het dubbel zo hard aan. Ik heb het wel van me af kunnen zetten. We hebben wel extra geklust tijdens mijn vruchtbare periode maar ga er niet vanuit dat het raak is. Vorige maand hield mijn lichaam mij ook voor de gek! Je kan nog zo je best doen maar helaas is het geen garantie voor een zwangerschap. Het is moeilijk hoor meid en hier is de beste plek om je te uiten. @Alina ik kan me voorstellen dat jij er tegen op ziet om het te vertellen. Ik kom zelf uit de arbeidsbranche (ben p&o adviseur). Toen ik zwanger was van Aylin was ik net gestart met een nieuwe baan als account manager. Lange dagen veel in de auto zitten en vaak overwerken. Ik ben heel eerlijk geweest en vertelde dat ik zwanger was. Heb me uit de naad gewerkt maar mijn contract is niet verlengd. Ze konden geen parttimer gebruiken met een kind. Natuurlijk hebben ze dit niet zo gezegd (want dat mag officieel niet) maar ik wist natuurlijk wel beter. Dit hoeft nog niet te zeggen dat jou baas zo is. Werkgevers staan nou eenmaal niet te springen om zwangere vrouwen en zakelijk gezien kan ik daar best inkomen. Het risico dat je eerder uitvalt vanwege zwangerschaps ongemakken, en is dat niet zo komt je verlof er ook nog aan. Daarbij zul je na je terugkomst waarschijnlijk ook parttime gaan werken...al die dingen zijn werkgevers huiverig voor. Het is natuurlijk niet eerlijk maar alles draait in onze maatschappij om tijd en geld. En helaas zijn wij vrouwen daar wel de dupe van. Maar onthoud goed jij en je kindje zijn het belangrijkst. En als je baas een redelijke man is zal hij je heus niet zomaar ontslaan! @Joyce dus de kwaaltjes spelen goed op? Goed teken meid hihi. Zo weer een hele preek Hier is mijn temp gestegen en had gister een negatieve ovulatietest. Dus waarschijnlijk is mijn eitje al gesprongen.
Hoi meiden, ik ken jullie (nog) niet maar zoek een plekje om ook mee te kunnen kletsen.. en dit clubje sprak me het meest aan.. zou ik hier misschien ook mee mogen kletsen? of raden jullie mij een ander plekje aan? ik wist op 4 dec 2008 dat ik zwanger was (we hadden net besloten nog eventjes te wachten tot we een groter huisje hadden dat zit er bijna aan te komen maar toen we het hoorden waren we beiden superblij) heb diabetes dus extra spannend mijn suikers moesten zo laag en stabiel mogelijk zijn en heb 3 januari met bijna 7 weken zwangerschap helaas een mk gehad.. mijn zwangerschap maakte ons zo blij en gelukkig dat we besloten hebben er gewoon weer voor te gaan, al hebben we het er nog wel moeilijk mee (maar dat heeft zn tijd nodig) dus hopelijk hebben wij ook snel weer een positieve test in handen (net als jullie wie er nog niet zwanger is natuurlijk!) ik wil jullie nog heel veel sterkte toewensen & een dikke knuffel Veel liefs
Hoi meiden, @Gusam, gefeliciteerd! Hoop dat we jou snel mogen volgen. @Starinheaven: Welkom hier. Ik heb al een paar keer gereageerd in het miskraam topic, maar wil daar nu wat meer afstand doen. Hier zit je goed. Allemaal lieve meiden die hetzelfde hebben meegemaakt. Hadden jullie al gehoord dat ik ongesteld ben geworden? Haha, ben er echt blij mee. Is goed te merken dat dit een menstruatie na miskraam is, bah! Maar hierna kunnen we weer verder. Hopen dat mijn cyclus weer hetzelfde is als voor de miskraam.
@Gusam; gefeliciteerd! @Meagan; dank je wel! @annie1979; ik zat ook steeds in het miskraam topic, maar heb niet alleen vragen maar vind het soms ook gewoon fijn om ff mn hart te kunnen luchten en te kletsen met meiden die hetzelfde hebben meegemaakt.. je hoopte weer ongesteld te worden als ik het dus goed lees? (dan ben ik blij voor je dat het eindelijk doorgezet heeft) hoezo is het eigenlijk te merken dat het een menstruatie na de miskraam is? is het veel heftiger ofzo? ik loop nu alweer een paar dagen met buikpijn, maar het voelt niet echt als ongesteldheids krampen maar wat het dan wel is weet ik ook niet. zie er eigenlijk wel erg tegenop om weer ongesteld te worden.. sinds mn mk ben ik erg huiverig geworden van bloed
Ik ben inderdaad blij dat ik aan het menstrueren ben. Aangezien ik zo weinig verloren ben met mijn miskraam en elke keer te horen kreeg dat ik binnenkort moest gaan menstrueren, ben ik nu blij dat het eindelijk zover is. Klinkt misschien raar. Had leuk geweest als je het niet werd en gelijk weer zwanger was, maar had daar toch geen vertrouwen in. Ik vond het allemaal zo dubbel na mijn miskraam. Ik verlies nu voor het eerst veel stolsels. Tijdens mijn miskraam niet meegemaakt en toch het vruchtje verloren. Het is nu gewoon allemaal iets heftiger. Meer pijn, grotere hoeveelheid .... Kan het bij jou niet een soort van ovulatiepijn zijn? Geen idee hoor, maar denk dat ik dat ook gevoeld heb namelijk. Daar kan je ook buikpijn van krijgen. Maarja, het kan ook nog een nasleep van de mk zijn. Vergeet niet dat het lichamelijk ook best zwaar is voor je lichaam.
@Annie, dan lijken onze miskramen ws. veel op elkaar. Ik verloor alleen de aanmaak van de placenta en twee vruchtjes en vloeide totaal niets. 3 weken later verloor ik ontzettend veel, dus was toch niet alles kwijt bleek achteraf. Mijn buik bleef ook dik en 3 dagen na die bloeding was mijn buik weer hartstikke plat. Had jij dat ook?
Nee, ik was helemaal schoon. Drie weken geleden op echo geen vruchtzakje meer te zien, maar wel veel dik slijmvlies. Dit moest eruit komen met een bloeding, maar kreeg geen bloeding en twee weken geleden was ik ineens helemaal schoon. Afgelopen woensdag ook te horen gekregen dat er geen hcg meer in mijn lichaam zit. Nu verlies ik echt veel troep. Ongelooflijk wat er nu allemaal uitkomt.
Wat vreemd dan, ik heb wel het gevoel dat het slijmvlies geweest moet zijn wat ik allemaal verloor het was heel donker en dik, mijn huisarts vermoede dat ook. Nu wacht ik maar op mijn "normale" menstruatie want ik ben vreselijk de kluts kwijt. Na mijn bevallingen en miskramen werd ik met 6 weken weer ongesteld dus daar ging ik nu ook van uit.. vandaar dat ik eigenlijk wel weet dat het het restant was.
Het is ook vreemd! De gynaecoloog en vk weten niet hoe ik dat kwijt geraakt ben, maar heb nu wel echt dikke zwarte stolsels. Ach, dit zijn ook nog resten, want de gynaecoloog zei dat mijn menstruatie ook nog bij de mk zou horen. Ik ben 24 december begonnen en gister begon mijn menstruatie. Nu dus 30 dagen verder, dus ziet er hoopvol uit voor mijn cyclus. Misschien heb ik het mis hoor, maar voor mij ziet het er positief uit.
Yep, dikke zwarte stolsels. eerst wat oudbloed wat steeds donkerder werd, toen stolsels en uiteindelijk werd het langzaam aan wat helderder, het duurde bij mij 3 dagen in totaal en het eindigde weer met nog wat oud bloed.. dus absoluut geen echte menstruatie. Nu maar weer afwachten hier wat er gaatgebeuren. Ondertussen klussen we vrolijk verder want pijn heb ik gelukkig niet meer! Dat was tussen de MK en die bloeding van 3 dagen wel anders.
@annie1979; ik weet niet of het ovulatiepijn is, zou kunnen, en het zou ook nog kunnen zijn van de mk.. maar ik heb zeg maar vanaf de mk een paar dagen flink buikpijn gehad, en daarna voelde het alleen maar 'beurs' van binnen, en nu de laatste dagen echt steken, gemene steekjes, krampen.. achja ik zie het allemaal wel, wacht het gewoon af. heb alleen nog wat raars.. sinds mn mk heb ik last van pijn in mn bovenbuik, bij mn maag, soms draait mn maag zich om lijkt het wel ga morgen ook maar gelijk vragen wat dat is.. mag ik vragen hoe lang (hoeveel dagen, weken of maanden) het bij jullie duurde voor jullie besloten verder te gaan oefenen?