dat is wel lief dat ze het ff apart zei dat je je mond kon houden zeg had ik denk ik dan wel ff moeite mee gehad... Wel grappig als je het over een paar weken ook kunt vertellen
Inderdaad ik had het er best moeilijk mee om het niet te vertellen. Maar de vorige keer wist iedereen het na de 8 weken echo en alles goed was en achteraf heb ik daar een beetje spijt van gehad. Ik heb het nu tegen 1 directe collega verteld en de rest krijgt het mooi te horen met 13 weken netzoals mijn broer, en zus van mijn vriend en de rest van de familie en vrienden. Als mijn ouders tenminste hun mond kunnen houden
dames ik ga ervan door moet zo weer werken tot 23:15 uur morgen naar de huishoudbeurs dus tot vrijdag ofzo.
ik heb me nu ook voorgenomen om echt tegen niemand iets te vertellen over een eventuele zwangerschap. Liefst ook mijn schoonfamilie niet maar daar kom ik niet onderuit. Maar we kregen laatst een kaartje in de bus, van de Schubbekutteveense (fictieve dorpsnaam, dat snappen jullie vast) Vrouwenvereniging. Dat ze ons veel sterkte wensen! Ik kende niemand op het kaartje maar Lief herkende de vrouw van de dominee/pastoor/hoedatookheetbij-gereformeerden van de kerk waar Liefs vader lid van is... Het is vast heel lief bedoeld maar ik vind het helemaal niet leuk dat wildvreemden weten van mijn miskraam...
Ja kan ik me voorstellen.. wij vertellen het ook pas met 13 weken en niet eerder heb ik ook wel van geleerd van de vorige keer...
Nee, dat hoeft inderdaad niet iedereen te weten thura. Nou ik ga even een middag dutje doen. fijne middag nog.
Maar ze weet het al hoor, want ze zegt dat ze een broertje gaat krijgen, maar we bevestigen mijn zwangerschap nog niet echt, ze geeft wel al kusje op mijn buik en ik moet het dan ook bij haar doen
Ja zo heeft iemand uit mijn familie verteld aan een ander familielid dat ik zwanger was en dat terwijl ik had gevraagd het nog ff stil te houden... Dat ik het op dat moment moest vertellen kwam ff zo uit want we hadden afgesproken maar ik was zo beroerd en hoofdpijn enzo en was als 2e keer dat ik moest afzeggen dus daar voelde ik me niet zo goed bij... Dus toen dacht ik van nou ik vertel het wel maar diegene kon zijn mond niet houden... dus laatst kreeg ik nog een opmerking van iemand "zou je dat wel doen je bent zwanger toch" ging over een sport evenement waar ik aan mee zou doen... nou toen onplofte ik lichtelijk...
Dan ben ik 11weken en 6dagen, dus in het weekend vertellen we het de familie, dan ben ik 12weken, alhoewel, ik moet werken dat weekend
ik ben eigenlijk best een beetje boos op schoonfamilie, maar ja, wat doe je er aan. Eerst al dat ik op een verjaardag opeens bestookt werd door tantes met steunbetuigingen, nu dit. Ik geloof dat het hele dorp weet dat ik een miskraam heb gehad. Ik zal de volgende keer wel een mooie foto maken voor ze, en een spandoek. dan kunnen ze het nóg sneller wereldkundig maken. Ik hoop natuurlijk niet dat het mis gaat, maar ik wil niet nogmaals dat gedoe. Dus ik licht ze zo laat mogelijk in. Jammer dan voor ze
he pippo ze zeggen dat kinderen dat al snel aanvoelen he.. grappig dat ze dat zegt en dan kusjes geeft.. wie weet word het wel echt een jongetje..
goudvis, wat suf! Ik had het ook met vrienden in nieuwzeeland, die wisten ook al dat ik zwanger was, van wie, weet ik nog steeds niet.
Ben alleen nog ff aan het bedenken hoe ik onder de koffie uitkom... dat drinken we er altijd.... en tijdens vorige zwangerschap kon ik er absoluut niet over koffie... nou ja dat zien we dan wel weer... anders gooi ik het wel stiekem in de plantenbak of ruil mijn kopje om met die van mijn vriend