Hallo iedereen, Ik ben wanhopig en ik ben benieuwd of er nog meer vrouwen zijn die dit meegemaakt hebben. Ik ben vorig jaar mei naar 6 maanden gestopt te zijn met de pil zwanger geraakt. Helaas is dit na 8 weken misgegaan. Ik heb in juni een curretage ondergaan, maar dat is niet goed gegaan, dus in juli heb ik een tweede curretage gehad. We zitten nu in januari en ik ben niet meer zwanger geraakt. Ik ben inmiddels 35 jaar geworden en ik ben de moed aan het opgeven. Ik ben echt bang dat het niet meer gaat lukken. Ik ben al naar mijn huisarts geweest, maar die wilt me niet doorsturen naar de gynaecoloog, want het is nog te vroeg. Ik ben het daar niet helemaal mee eens, want ik ben niet een van de jongsten meer. Aan de andere kant is het misschien wel beter dat ik niet doorgestuurd word, want ik wil het niet weten als er iets mis is. Aan mijn vriend zal het niet liggen, want die heeft als twee kinderen uit een vorige relatie. Ik geloof echt dat er iets mis is met mij en dat ik niet meer zwanger kan raken. Diep in mijn hart heb ik al opgegeven dat ik ooit een kind zal krijgen. Vooral als ik zie dat iedereen in mijn omgeving uit het niets zwanger raken en kinderen krijgen. Zijn er nog meer vrouwen die in deze situatie zitten? Graag hoor ik iets van jullie.
He meis,je hebt dit op een verkeerd forumgedeelte gezet maar ik vraag wel effe of ze het willen verzetten Ik zit in hetzelfde schuitje als jij. Vorig jaar april missed abortion gehad en in juni een vroege miskraam en nu ook alweer bijna een jaar aan het wachten en we waren al zo lang bezig Ik zou als ik jou was een andere huisarts zoeken en je toch laten doorsturen. Wie weet is het iets makkelijks om op te lossen. Je wilt toch niet dat je echt nooit kinderen krijgt?
Dit hoort eigenlijk bij zwangerschap of miskramen. Ik zal het even melden bij de modjes Maar on-topic. Wat naar dat je een miskraam hebt moeten meemaken! Maar ik zou me niet direct zorgen maken. Het duurde 6 maanden voor je de eerste keer zwanger werd en het is pas 6 maanden sinds je curettage. Het kan best zijn dat je met die 6 maanden aan de "gelukskant van toeval zat" en dat het dit keer 10 of 12 maanden duurt. Er is volgens mij dus helemaal niets raars aan de hand. Maar ik snap je drang naar een zw na zo'n mk wel heel goed! Ik zou toch nog even afwachten, want de kans bij jou is nog altijd groter dat het straks alsnog spontaan lukt en je de medische molen helemaal niet nodig hebt. Als het over een half jaar nog niet is gelukt, zou ik wel om een verwijsbrief vragen. Ik snap waarom je het zegt, maar het is natuurlijk onzin dat je niet wilt weten wat er eventueel mis is. Vrijwel de meeste zaken kunnen relatief gemakkelijk opgelost worden met vaak hele simpele medicijnen of behandelingen. En als je een kindje wil en er is iets echt mis, dan kun je dit toch maar beter weten dan je kop in het zand steken? Slecht nieuws is misschien pijnlijk, maar vaak wel een stap op weg naar je einddoel. Heel veel succes! EDIT: Oh, ik zie dat Klaproos het al heeft aangevraagd .
Het is nog binnen een jaar, dan heb je geen verwijzing nodig. Waarom neem je geen contact op met de gynaecoloog die de curettage gedaan heeft?
Hallo. Ik heb ook een miskraam gehad. Mijn 1e zwangerschap waarop ik ruim 1 jaar had gewacht. Het hartje was gestopt met bijna 11 wk en omdat ik erg ziek was ben ik toen gecuretteerd. ( na paar dagen opname) Dit ging ook niet helemaal zo als moest en na 1,5 uur ok en ruim 800cc bloed minder was ik wakker aan het worden. De curettage was op 1 augustus. Mijn eerste menstruatie kwam 61 dg later. Mijn wens om zwanger te worden was nu nog groter waardoor ik onbewust er heel erg veel mee bezig was. Ovulatietesten, temp, zwangerschapstesten al ruim week voor nog etc. Maakte me helemaal gek. Het was ondertussen dec en besloot het zwanger worden achter me te laten. Even genieten van de maand dec en Ovulatietesten etc in de container gegooid. Heerlijk gefeest, gedronken en het luchte op. Ik liet het niet toe om dwangmatig met zwanger worden bezig te zijn. Het was ondertussen 11 januari toen ik dacht , hè wanneer moest ik ongesteld worden? Ik bestelde wat testen want ja had alles weggegooid en 2 dagen later op 13 januari bleek ik zwanger. Net toen ik dacht ik zie wel hoe het gaat lopen was het raak. Ben uiteindelijk een gezonde dochter rijker en hoe onmogelijk het voor ons leek bleek ik 1 jaar na het krijgen van mijn dochter weer zwanger. Hoe raar kan het leven lopen. Mijn mk was veroorzaakt door rode hond. Vanwegen de rare plotselinge ziekteklachten, uitdroging en koorts en het plotseling stoppen van het hartje was een onderzoek waard. Het was dus niet omdat het kindje wat mankeerde of omdat het lichaam niet wilde. Weet niet of er bij jou een oorzaak is gevonden? Of dat het domme pech wordt genoemd. Probeer hoe moeilijk ook even een maandje er niet mee bezig te zijn. Even je gedachte op nul. Geniet van elkaar en maak eventueel een afspraak bij een gyn om je zorgen te bespreken. Misschien kan ze jou gerust stellen of is er inderdaad meer aan de hand. Succes en hopelijk heb je snel het gewenst kindje in je armen .
Hey meis, Wat ontzettend naar dat je dit moet meemaken!! Hier 2 miskramen gehad, de laatste 3 maanden geleden. Toen na 1 maand naar de ha gegaan voor doorverwijzing, vond ze niet nodig, had volgens haar bewezen dat ik zwanger kon worden, dus tsjaaaa. Ik gaf toen aan dat als je niet zwanger blijft je er niet veel aan hebt. Ik werd naar huis gestuurd. Toen op info avond kort met de gyn gesproken en zei zij door laten verwijzen, ook ivm onregelmatige cyclus. Andere ha gezocht en 1 maand geleden doorverwijzing gekregen. Gister bij gyn geweest en volgende week volgen meer onderzoeken. Als je meer info wilt, pb me maar! Sterkte.
Na mijn curratage heeft de arts aangegeven dat als ik na 6maanden niet zwanger was ik terug moest komen. Toen heb ik een ander ziekenhuis gebeld (voelde me bij de eerste niet op mijn gemak). En heb zonder tussenkomst van de HA een afspraak gemaakt! En nu wij weer een kindje willen. Heb ik meteen de gyn gebeld en toen de huisarts gevraagd voor een briefje. Ik zeg bel je gyn!
Mijn gyn zei ook (na 1 vmk en 1 ma) dat ik zwanger kan worden dus dat is positief, en dat als ze onderzoek gaan doen de kans maar minimaal is dat ze erachter komen wat er is...