Wat een verhaal, lijkt me mega moeilijk. Heel veel succes morgen en hoop dat jullie wens in vervulling mag gaan.
jeetje meid wat een heftig verhaal hopelijk komt er toch nog goed nieuws voor jullie en veel sterkte gewenst
Woow.. wat een geduld moet je hebben! Respect! Wens je echt het beste toe en hopen dat er nog iets mogelijk is..
Wat een heftig verhaal. Jeetje. Ik wens jullie veel kracht en sterkte om hiermee om te gaan samen. Hopelijk heeft de uitslag van gisteren toch nog iets positiefs gebracht.
Lieve princess, ik heb heel veel respect voor je dat je jullie gevoel zo hebt kunnen verwoorden, voor een gedeelte herken ik mezelf / onze situatie erin en je raakt me met je woorden. Ik "loop" hier ook al tijdje rond en het is heel fijn om een ei kwijt te kunnen en je gevoelens van je af te kunnen schrijven. Heel veel succes, sterkte en liefde en ik hoop ontzettend dat jullie wens uitkomt! Dikke zoen, Aug
Afgelopen donderdag was het moment daar dan dat we weer de lange gang door liepen en met de lift naar 2 hoog mocht/moesten. Het nieuws zal slecht zijn wat er ook uit zou komen, dat besef werd eigenlijk elke seconde dat het dichterbij kwam "echter". We moesten ons melden en tot mijn verbazing werden we naar binnen geroepen door een andere arts dan afgelopen keer. Ze praatte snel en binnensmonds ze ratelde aan 1 stuk door: Geen zaad in de urine, geen zaad in de sperma, hormonen ja zoals je hier ziet zijn goed wel wat laag maar oke. en klaar was ze. Verbijsterd keken mijn partner en ik elkaar aan, niet vanwege het niet nieuws (nouja misschien ook wel) maar in het tempo waarop het afgeraffeld werd. mijn partner wilde vragen maar daar kwam weer een vloedgolf aan woorden die moeilijk verstaanbaar waren: Nu naar het AMC uroloog gespecialiseerd in fertiliteit, en een chromosoom onderzoeken, dat onderzoek duurt 3 maanden dus daarom doe ik dat gelijk maar. Klaar was ze weer. Mijn partner wachtte geen seconden en vroeg: maar wat betekend dit nou precies dan concreet? Ze vertelde ons dit: De uroloog gaat bekijken of er urologisch iets mis is maar dat verwacht ik niet, het chromosoom onderzoek gaat met bloed en als daar een afwijking in te vinden is dan word het zoeken naar een donor...BAM. Afspraak gemaakt voor het bloedprikken(afgelopen maandag) en ze had een formulier voor het AMC ingevuld en toen stonden we weer buiten. Verdoofd stonden we weer buiten, geen steek verder en met meer vragen dan toen ik naar binnen ging. Op dat soort momenten dank ik voor Google, we zijn samen achter de computer gedoken en hebben volledig informatie gezocht over eventuele chromosoomafwijkingen en wat voor gevolgen dat kan hebben. Het lezen van verschillende behandel methode en ervaringen gaf ons weer moed. Maandag moest mijn partner bloed laten prikken, maar vanwege ziekenhuis angst en vooral bloedprikken mocht hij net zoals afgelopen keer op de afdeling geprikt worden door de laborante. afspraak gemaakt om 2 uur en samen besloten aan de laborante (wat echt een schatje is) verdere "goede" uitleg te vragen. Netjes om 2 uur stapte mijn partner binnen, maar al snel werd duidelijk dat er niet geprikt kon worden. Moest voor half 1 gebeurden omdat het opgestuurd moet worden. ook wist ze niet op wat ze precies moest prikken en niemand anders in het ziekenhuis kon dat ook vertellen (het is een vrij nieuw en ingewikkeld onderzoek voor de chromosomen bij een man). Ook bleek dat we niet doorverwezen zijn naar het AMC maar naar het UMC want de wachttijd was 8 weken in het AMC (UMC gebeld gisteren wachttijd 7 weken). Donderdag worden we weer gebeld en dan word er een nieuwe afspraak gemaakt voor het chromosoomonderzoek. Maar zwanger worden in 2014 wat we zo hoopte zal het niet meer worden. het traject wat we ingaan zal waarschijnlijk ISCI of IVF worden maar dit is uiteraard als ze ergens zaad gaan vinden, als hij een verkeerde chromosoom huishouding heeft kan het zijn dat hij echt onvruchtbaar is.
Xprincess, wat een verhaal en wat een gebrek aan communicatie vanuit het ziekenhuis/arts naar jullie toe. Er wordt een hoop informatie in een andere taal bij jullie over de schutting gegooid en succes ermee! En inderdaad, dan sta je buiten en denk je, ja maar ik wilde dit nog weten en wat betekent dat? Ik moet je verhaal ook meerdere keren lezen om er wijs uit te worden. Maar, er is dus nog hoop! Hou je vast daaraan! Manlief en ik zitten zelf ook weer in de molen om uit te zoeken waarom een tweede niet lukt. We zijn aan het wachten op de resultaten van het zaadonderzoek, morgen moet ik bloedprikken voor hormonenniveau testen en donderdag een waterecho. We zijn reeds de trotse ouders van een dochter wat ook met behulp van het ziekenhuis is gelukt, we willen graag proberen om nog een kindje te krijgen helaas is het ons niet gegund om het zelf te doen. Succes princess!! Liefs, Aug
Jeetje ook heftig dus! wel allemaal beetje goed verlopen bij de 1e? blijft natuurlijk altijd "raar" om in het ziekenhuis zwanger te worden maar je kunt alleen maar hopen dat het zo goed mogelijk gebeurd nog daar ook! Wat is een waterecho? was er bij de eerste een duidelijke oorzaak gevonden waardoor het niet zelf lukte en via het ziekenhuis ging? (sorry als ik veel vraag hoor als je het liever privé houdt snap ik dat ). Er is zeker nog hoop daar houden we ons ook aan vast, mijn partner heeft als kind ook bij urologie gelopen in het UMC vanwege een "plas" probleem. Er zijn toen meerdere operatie's geweest en dingen doorgeprikt etc. Wij sluiten dan ook niet uit dat er eventueel een verstopping zit door littekenweefsel of iets. We hebben van de laborante ook gehoord dat het in sommige gevallen zoals de zijne de man Clomid krijgt en daardoor de zaadproductie op gang komt en dan is zwanger worden volgends de normale weg ook weer een mogelijkheid. Optie;s genoeg dus nog, het wachten is moeilijk voor nu is de hoop dat de uroloog iets vind dan kunnen we door wil na 7 maanden zo graag weten waardoor er geen zaad is dan kunnen we verder (Wat het dan ook zou zijn).
Jeetje meid wat een heftig verhaal!! En wat ontzettend slordig dat het gesprek zo afgeraffeld wordt terwijl het voor jou zo belangrijk is!! Heel veel sterkte en ik denk aan jullie, hoop dat ICSI of IVF toch wat voor jullie kan doen.
@Princess, helaas hebben we tot op heden geen antwoord op de vraag kunnen vinden waarom het niet lukte. Na 7 IUI pogingen was het eindelijk raak (poging 3 eindigde in een miskraam), men dacht dat onze dochter down had met allerlei testen en zorgen van dien. Bevalling ging ook niet helemaal vlekkeloos helaas. Onze dochter is nu twee jaar oud. We krijgen, omdat we zelf ook natuurlijk ook ouder zijn geworden, weer allemaal testen om te kijken wat de kwaliteit van zaad en eitjes is op dit moment. En aan de hand van die resultaten wordt er gekeken welk traject het beste voor ons is. Een waterecho is een echo waar ze water naar binnen spuiten om te kijken of de baarmoederwand oke is. Wellicht is er littekenweefsel achtergebleven na de operatie die in de weg zit. Ben benieuwd, hopelijk is donderdag ook het resultaat van zaadonderzoek bekend. We willen graag van alles proberen om het te laten lukken zodat ik nooit kan zeggen "had ik maar". Spannende periodes voor ons beiden! Mijn mouwen zijn al opgestroopt, rug recht, borsten vooruit, we gaan de strijd aan! Liefs, Aug