Hallo, Buiten mijn zwangerschappen om ben ik altijd één grote hormoonbom. Heb ontzettend last van PMS. Met pil, spiraal, prikpil, maar ook zonder pil is het gewoon een drama. Voelen eigenlijk maar een paar dagen in de maand echt happy. Het maakt me zo wanhopig en verdrietig. Ben vaker niet leuk dan wel. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor mijn omgeving gewoon een lastig kreng. Tijdens mijn zwangerschap, na de 3e maand, zit ik zo heerlijk in mijn vel. Kan veel meer hebben, voel me helemaal niet depri en vind mezelf zelfs leuk. Mijn man vindt me geweldig nu. Het is toch de bedoeling dat je je altijd zo zou moeten voelen? Ik wil dit gewoon niet meer kwijt. Krijg al een heel vervelend gevoel als ik denk dat ik straks weer helemaal terug bij af ben. Wie herkent dit of wie heeft tips wat ik hier nog mee kan doen? Heb echt al veel geprobeerd. Allerlei anticonceptiemiddelen, tot helemaal niks. Vandaar deze zwangerschap....Durex blijkt dus ook niet zo betrouwbaar 😁. IK WIL HET NIET MEER!!!!! Is er niet een manier om de hormoonbalans van tijdens een zwangerschap te simuleren? Tegenwoordig moeten ze dat toch kunnen? Ik loop zo vaak tegen een muur aan en de dokter gooit het maar op antidepressiva, maar dat is het niet. Dit bewijst dat volgens mij des te meer. Ik hoop heel erg dat iemand zichzelf herkent in mijn verhaal en misschien kan helpen met ideeen wat ik nog zou kunnen doen. Groetjes An
Ongelofelijk he, hoeveel last je kan hebben van die hormonen. Ik herken het wel, ik had extreem veel last van mijn hormonen de eerste maanden na de bevalling. En wanneer ik de pil gebruik ben ik soms een tikkende tijdbom . Ik weet dat er hormoondokters zijn, die reguleren je hormoonsysteem. Misschien kun je daar eens naar op zoek? Jammer dat de huisarts je meteen wil afschepen met antidepressiva zonder samen met jou te kijken wat er echt in je lijf aan de hand is. Maar het is een ingewikkelde materie, niets zo ongrijpbaar als de hormoonhuishouding van de vrouw volgens mij . Succes!
Ik lees ook mee. Sinds een paar jaar heb ik dat dus ook, vroeger had ik helemaal niet zo'n last van mijn cyclus. Ik neem ook al jaren geen pil meer want kon daar niet tegen. Maar nu in de tweede helft van mijn cyclus voel ik me vaak zo slecht. Mijn angststoornis is dan ook veel heftiger. Wij twijfelen nog over een derde kindje, dus stel ik word nog een keer zwanger dan ga ik me (hopelijk) na die eerste maanden ook weer top voelen, en wat natuurlijk wel helpt is als je na de bevalling borstvoeding geeft op verzoek en dat voor een lange periode. Bij mij duurde het zo bij beide dochters een jaar voor ik weer ongesteld werd, dus dat was wel fijn. Maar er zijn natuurlijk ook vrouwen die al sneller weer ongesteld worden. Verder heb ik al wel positieve verhalen gelezen op het internet over homeopathie voor deze klachten, dus misschien eens langs een homeopaat? Ik lees verder ook mee hier want kan wel tips gebruiken.Sterkte!
Ik heb ook best veel last van PMS, maar in zwangerschap voel ik me nog veel, veel slechter , dus tja. Ik kan me voorstellen dat als je dat verschil zo duidelijk merkt je eigenlijk altijd wel zwanger zou willen zijn qua hormonen . Rot dingen. Als ik je zo hoor, dat je maar een paar dagen per maand 'happy' bent, heb je het wel erg heftig. Ik snap dat je niet direct staat te springen om antidepressiva, maar dat is wel een middel dat zich bewezen heeft voor ernstige (psychische) PMS klachten, zonder dat dit wil zeggen dat je depressief bent. Het middel houdt de stofjes in je hersenen (onder andere serotonine, een 'happy' stofje) beter in balans, waardoor je stemming verbeterd. Ik denk dat ik het jouw positie, zoals je het nu beschrijft, best een kans zou geven ... Het is jammer dat er zo weinig onderzoek naar PMS wordt gedaan en dat men nauwelijks weet hoe het toch komt dat (veel) vrouwen zoveel klachten hebben ... En dus ook weinig oplossingen zijn. Ik lees ook wel dat je ook met voeding/dieet en voedingssupplementen verbetering zou moeten kunnen krijgen, maar het is mij nog niet gelukt om daar echt 100% voor te gaan (zou eetpatroon heel drastisch moeten aanpassen dan) . Ik gebruik nu een tijd al teunisbloemolie en het haalt een beetje scherpe kantjes eraf voor mij. Anticonceptiemiddelen doen bij mij ook niets (of ik mag ze niet hebben)... Veel sterkte meid. PMS is a bitch.
Bedankt voor jullie reacties!! Fijn te lezen dat ik niet de enige ben, maar natuurlijk ook supervervelend voor jullie. Nou kunnen ze zo ontzettend veel, maar hier lijkt maar geen oplossing voor te zijn.....zo frustrerend!! Ik wil na deze zwangerschap waarschijnlijk toch een bepaalde anticonceptiepil gaan proberen. De Yaz hoor ik goede berichten over i.c.m. PMS. En dan zou ik hem doorslikken.
Wat onwijs vervelend dat je je nu nog rotter voelt. Hoever ben je in je zwangerschap? Bij mij was het wel de eerste 11 weken een drama, maar daarna stukje bij beetje ging het weer beter en na 15 weken gaat het super. Misschien heb je wel een punt hoor met de antidepressiva, maar het ging mij het er vooral om dat de dokter doet alsof alles maar tussen je oren zit. Ik wil gewoon heel graag dat er naar de kern van het probleem gekeken wordt. Heb ook al eerder antidepressiva geslikt, maar het vlakt me zo af. Wat betreft voedingssupplementen heb ik ook al best wat geprobeerd. In ieder geval meerdere vitaminetabletten en dan vooral de vitamine B. Heb jij daar evt. nog tips in? Heel veel sterkte!! Hopelijk voel je je snel weer wat beter.
Tijdens mijn zwangerschap ging het hier ook goed qua hormonen. Ik had een mooi bos haar en mijn borsten deden niet meer twee weken in de maand pijn. Het schijnt dat teunisbloem en omega 3 helpt. Ook het aanpassen van je eetpatroon zou kunnen bijdragen. Misschien kun je je daar eens in verdiepen.
Ik ben tijdens de zwangerschap echt nog veel erger dan daarbuiten.. hormonen zijn gewoon sowieso killing voor mij vrees ik. Ik zit mezelf zo in de weg. Geen oplossing voor je vanuit mij dus maar wel medeleven.
Oeh, misschien niet helemaal duidelijk, maar ik ben nu niet zwanger hoor (godzijdank! 9 maanden kotsen en afzien, mij niet meer gezien ). Maar ik heb zwangerschappen als zwaar tot heel zwaar ervaren en me heel, heel ellendig gevoeld. En ook veel gehuild . Wat dat betreft is het nu 1000% echt beter . Voel me nu meestal wel redelijk goed, hoor. Maar ik kan me de tijd nog herinneren dat ik geen PMS had en ach, die mis ik toch wel heel erg... Iedere maand weer die zelfde cyclus van klachten , bleh... Paar dagen per maand voelt ik me ook echt beroerd en moet ik me door de dag heen slepen alsof ik ziek ben en alles me teveel is. Vreselijke innerlijke onrust, erg prikkelbaar. En dan nog een weekje dat ik me mhaw voel, met lichamelijke ongemakjes zoals opgeblazen, hoofdpijn, moe, rommelende darmen. En dan een week ongesteld (hoofdpijn, krampen, bloedverlies) ... In teunisbloemolie zit een bepaald type omega-vetzuren, waarvan vrouwen met PMS een relatief tekort zouden hebben (en daarom zou het werken. Voor mij doet het wel iets. Verre van spectaculair, maar wel iets.) Daarnaast schijnt magnesium, calcium, zink goed te zijn en vitamine B6. Er is ook een preparaat dat dit combineert: efamol pmp, maar dat vind ik persoonlijk te duur (18 euro per maand). Ik gebruik nu de teunisbloemolie van etos. Qua voedingspatroon schijnt beste te zijn om cafeïne, alcohol, vetten, snelle suikers, gekruid eten en dergelijke te vermijden. Was best een waslijst, die ik never nooit niet ga volhouden . Als googled op pms komt je het ergens wel tegen. Ook veel lichaamsbeweging zou goed zijn, juist op de dagen dat je je het slechtst voelt.
Er is 1 gyn in NL die zich bezig houdt met PMS. Ontzettend aardige en kundige man. Dr. Schagen van Leeuwen van het st. Antonius in Nieuwegein.
Interessant dit , ik heb exact t zelfde. Zou wel eeuwig zwanger willen blijven! Ben nu weer met een nieuwe anticonceptie begonnen en slik ook antidepressiva!