Zwanger en kan nog niet geloven.

Hallo allemaal,

Ik ben we bijna uit gerekent maar toch mag iedereen het weten.
Wij krijgen eindelijk ons eerste kindje.

Zal me kort voorstellen en mijn verhaal vertellen.

Ik ben Chantal 22 jaar.
Ik ben in juni 2006 gestopt met de pil.
Ik ging namelijk in juli 2006 trouwen en ik wilde echt heel graag jong moeder worden en dan een stuk of 4 van die wondertjes op de wereld zetten.

Maar dat bleek al snel anders te lopen.
Ik was vroeger al gek op kinderen.
En iedereen zei dan ok als die getrouwd zijn hebben ze binnen een jaar kindertjes. Ja dat was ook wel wat we wouden.
Maar zo liep het helaas niet.

Het bleek dat ik niet zo snel zwanger werdt.
Maar mijn man zei laten we nou gewoon even proberen en komt vanzelf.
Na een jaar was ik nog niet zwanger. Van alles geprobeert.
Toch maar naar de huis arts.
Die stuurde ons door naar het ziekenhuis.

Na een maand hadden we een afspraak.
Er werdt van alles getest.
Bij hem is alles goed.
En bij mij ok.
Dus was het antwoordt ga maar naar huis en probeer het nog een half jaar en kom dan maar terug.

Na een half jaar nog niet zwanger. Dus weer naar het ziekenhuis.
Toen werdt er beloten dat we opnieuw testen gingen doen.
Hier ging weer een half jaar overheen. Ik werdt gek.
We zijn Begonnen met Kustmatige Inseminatie.
Na een half jaar niks bereikt.
Toen op naar de volgende stop IUI.
Dit is begonnen in 2009. Na 4 pogingen heb ik op geven Ik werdt deprisief en kon het niet meer aan. Me relatie liep daardoor tijdelijk op de klippen.

Toen 12 juli 2010 was ik jarig eindelijk 22 kinderwens opgeven.
Maar toen werdt ik ziek dood ziek.
En niet ongesteld.
Wat was dit nu weer. Op 19 juli 2010 getest. EN ja hoor zwanger.
Maar ik was niet blij. ik kon het niet geloven. wist niet wat ik er mee moest. Ik wilde het niet meer. maar dat gevoel was snel weer weg.
Bij de eertse echo die ik kreeg met 7 weken was een kloppend hartje te zien.
Ik/wij was door het dolle en kon niet wachten om het van de daken te schreeuwen.Maar aan de andere kant was ik heel bang wat als.......... of wat als.........

Maar voorbij de 12 weken. Vertellen maar.
Ik ben nu inmiddels 35 weken 5 dagen zwanger en kan mijn geluk niet op ook al heb ik een zware zwangerschap. Ik ben tot 33 weken ziek geweest en toen ik me goed ging voel bewoog me baby niet meer. Ik ben nu van week 34 elke dag ik het ziekenhuis Voor CTG's en echo's mijn baby beweegt te weinig en weten niet hoe het komt.
Ik wordt goed onder controlle gehouden. Het is wel zwaar maar ik wordt 25 febr ingeleid dan ben ik 37 weken zwanger en dan hoop ik te genieten.
Ik wil iedereen feliciteren met hun zwangerschap.
en voor bij degen waar het niet egt bij lukt wens ik echt veel succes.
Ik weet echt wat jullie door maken.
En ik hoop dan ok dat ik snel een tweede mag krijgen ok al ben ik nog niet eens bevallen van de eerste.

liefs ons

 

dank je wel voor de lieve reactie`s genieten wil ik zeker gaan doen.
Vandaag naar het ziekenhuis voor een groei echo en een gesprek met Gyn.
Ben dus erg benieuwd of alles goed gaat maar dat vast wel.
HEb alleeen onwijs veel hoofdpijn en krampen in buik.

Voor degenen die bezig zijn om een kindje te krijgen wens jullie echt heel veel succes.
en duimen voor jullie allemaal.

liefs