Ik vroeg mij af of er meer vrouwen waren die hiermee uhhm bekend zijn. Ik heb best wel een klote (sorry) bevalling gehad. Hartslagje daalde te laag tijdens de persweeen, moest met spoed naar het ziekenhuis, daar aan gekomen, konden ze geen hartslag vinden dmv elektrode, toen echo, toen zagen ze het hartje heel langzaam kloppen, toen moest ze met spoed geboren worden. Heb toen alles op alles gezet, 2 vrouwen stonden op mn buik te duwen en ze is in 1 perswee geboren. Nu, na een aantal weken, lijkt het me zwaarder te vallen dan eerst. Ik heb er best wel moeite mee. Zit ook tegen het overspannen aan, maagklachten, vermoeidheid (dat komt niet door sasha) geen eetlust, misselijk (nee ben niet zwanger) koppijn en nog meer van dat soort ongein. 'Ze' zeggen, dat ik erover moet praten met iemand. Ik heb het al tot uit den treute, helemaal uitgekauwd erover gehad met m'n man. Hoe gingen/gaan jullie hier mee om?
http://www.zwangerschapspagina.nl/viewtopic.php?t=89667 een topic dat wel aansluit op jouw verhaal, misschien fijn om eens door te lezen.
Verwacht niet teveel van jezelf wendy. Je hebt heel wat meegemaakt en je waarschijnlijk flink zorgen gemaakt of het wel goed zou komen met de baby. Hartstikke logisch dat je daar nu van slag door bent. Bovendien zit je lichaam nog steeds bomvol hormonen dus ga je automatisch ook wat anders met de dingen om. Mijn advies; praat met iemand die je goed kan begrijpen. Je hebt ongetwijfeld een hartstikke lieve vriend, maar een man kan zich nu eenmaal geen voorstelling maken bij een (moeizame) bevalling. Praat met iemand die ook kinderen heeft, zoals je moeder, je zus of een vriendin.
Hoi, Ze zeggen 9mnd zwanger ,9 mnd ontzwangeren. Dat hoop ik dus ook. Dit was mijn tweede kindje,maar het had een hele impact op mij. Haar hartslag zakte ook ,waardoor ze ook op mijn buik aan het duwen waren. Deze keer ging het wel sneller ,maar alles wat er om heen gebeurde . MIjn dochtertje is nu 4mnd,een gezond vrolijk kind. Ik zelf ben nog niet normaal ongi geweest,maagdarmklachten,heb bijna elke dag diarree,nog steeds een hoge bloeddruk,lusteloos,mijn huid ziet er vies uit,erge haaruitval. Het is dat ik elke dag op moet staan om voor de meiden te zorgen ,anders zou ik blijven liggen! Er over praten,het lijkt net alsof iedereen heeft ,nou je ziet er weer goed uit ,en elke vrouw krijgt een kind,dus wees blij en doe normaal. Ally
Misschien is het een idee om nog eens bij de gyn/v.k. die je heeft begeleidt langs te gaan? Gewoon om de hele bevalling nog eens door te spreken? Ik heb destijds na 6 maanden nog een gesprek met de gyn gehad, heeft mij erg goed gedaan. Let wel goed op jezelf (zit nl zelf nu thuis met een postn depressie, dus soms kan het blijven 'kleven'.), dat de klachten niet te zwaar worden, ga dan aub naar een huisarts en wacht niet te lang. Sterkte!
Mijn eerste bevalling heeft ook een grote impact op mij gehad.. terwijl ik eigenlijk een hele goede bevalling heb gehad heb ik t als best traumatisch ervaren.. heb daar een paniekstoornis aan overgehoduen de 2e bevalling ging echt super... die ben ik al zowat vergeten maar die eerste bevalling staat me nog steeds bij als de dag van gister...
Hoestie nu met je? Je berichtje is wel al van even geleden.... Hoop voor je dat je je inmiddels beter voelt meis!