Sorry daar komt weer een klaagtopic maar moet dit echt even van me afschrijven.. Ik ben nu 24 weken zwanger. Toen we er in november positief testten werkte ik als au pair, waar ik half december mee gestopt ben. Ik ben samen met mijn lief gaan wonen, en heb toen een moeilijke tijd gehad, oa omdat ik het moeilijk vond me aan te passen in een vreemd land, en we ook nog met zijn bemoeierige oma wonen in 1 huis (aparte verdieping). Verder had ik in die periode bewust geen werk, omdat ik veel ziek was van de zwangerschap. Maar na een maand werd ik daar gillend gek van en icm de zwangerschapshormonen voelde ik me echt rot. Wel stond het in de planning dat ik een betaalde stage zou gaan doen van vijf maanden. Daar ben ik vanaf 1 februari mee bezig. Ik vond het heerlijk om weer uit huis te komen en ik bloeide helemaal op. Heb leuke mensen leren kennen, de opleiding is interessant en het is ook nog eens betaald.. dacht ik. Want daar zit het probleem. Ik ben sinds januari al bezig met het regelen van al mijn papieren, dat zijn er nogal wat. Zo had ik nog geen zorgverzekering, waardoor ik alle medische onderzoeken ivm de zwangerschap uit eigen zak moest betalen. Daarnaast moest ik voor de opleiding verplicht een uitkering aanvragen, en ik dacht dat ik gewoon net als iedereen 1200 euro per maand zou krijgen voor de stage. Maar toen ik me inschreef voor die uitkering, bleek dat ik niet lang genoeg had gewerkt en er geen recht op had. Toen viel dat bedrag opeens van 1200 naar 400 euro per maand. Geen ramp, want mijn lief haalt genoeg binnen en ik wilde het vooral doen om bezig te zijn en voor een extraatje. Dus ik alles geregeld en aan de opleiding begonnen en half februari was ik eindelijk ingeschreven. Ik zou een brief krijgen waarin een weigering voor uitkering zou staan, die had ik nodig om betaald te worden door mijn stage. Dus ik braaf wachten.. 17 februari ben ik een paar weken naar nederland gegaan en door wat tegenvallers met de reis heb ik toen veel meer geld neer moeten tellen dan de bedoeling was. Toen ik 9 maart terugkwam, bleek ik die brief nog steeds niet te hebben! Ik ben er achteraan gegaan, en het zou geregeld worden. Dus weer afwachten, maar na 2 weken nog niks. Uiteindelijk ben ik weer naar de verantwoordelijke van de opleiding gestapt en nu zou ze het echt gaan regelen. Vlak voor het einde van de maand zei ze me dat het in orde was en dat ik eind maart betaald zou worden voor zowel februari als maart. Dat geld had ik echt nodig want mijn bankrekening staat flink in de min en doordat de zorgverzekering nog niet rond was, heb ik het vorige bezoek aan de gyn nog met een cheque moeten betalen. Die cheque werd geweigerd doordat ik geen geld had, waarop mijn rekening werd geblokkeerd en ik een verbod kreeg om cheques te schrijven gedurende 5 jaar (!). Gelukkig heb ik dit nog terug kunnen draaien, maar mijn rekening bleef geblokkeerd. Flink balen, maar gelukkig zou ik eind maart betaald worden. Vrijdag 1 april ging ik vol goede moed naar de pinautomaat. Stop ik mijn pas in de automaat, wordt mijn pas ingeslikt! Kreeg ik daar dus te horen dat die cheque eerst geregeld moet worden, en dat ik aan moest vragen om 200 euro in de min te mogen staan zodat ze het bedrag daarvoor kunnen reserveren, en DAN pas word mijn pas teruggegeven en mijn rekening gedeblokkeerd. Het geld was dus nog niet gestort, maargoed het was ook pas 1 april dus dat komt na het weekend wel dacht ik. Woensdag moet ik weer naar de gyn dus dat kunnen we dan gelukkig afhandelen. Vandaag weer naar de stage en ik voor de zekerheid langs op kantoor. Komt ze met een of ander verhaal over een conventie die veranderd is waardoor de dossiers nu niet gevalideerd kunnen worden en dat dat WAARSCHIJNLIJK deze maand gebeurt. Dat houdt in dat ik nog (minimaal) een maand op de vergoeding moet wachten. Maar ik moet wel elke dag met de auto 30 km op en neer voor die opleiding en elke dag voor lunch zorgen. Ik heb nog gezegd dat ik in de problemen zit met de bank maar het interesseerde haar niet zoveel. Als gevolg van dat gezeur werd ik ook nog eens niet goed dus ben lekker naar huis gegaan, waar er aan het eind van de middag nog een migraine tegenaan kwam. Ik ben nu echt helemaal over de zeik, heb het gevoel al 2 maanden mijn tijd en geld te zitten verdoen. Nu stoppen is geen optie, dan heb ik ook geen recht meer op die 2 maanden die ik wel heb gedaan. Als ik dat had geweten dan had ik gewoon een bijbaantje gezocht.. Had ik nog meer mee verdiend ook. Ik dacht juist de perfectie combi gevonden te hebben; een leuk zakcentje verdienen met die opleiding en tegelijkertijd interessante dingen leren. En als klap op de vuurpijl ben ik bezig met een master psychologie op afstand in Parijs. Heel leuk, maar ik moest daardoor verplicht naar Parijs in januari wat me ook flink wat heeft gekost. Verder heb ik die opleiding in november al betaald dmv cheques (en toen had ik het geld ook op de rekening staan), maar de cheques hebben ze nog altijd niet geïncasseerd. De helft hebben ze nu geïncasseerd nu ik niks meer heb. De andere helft moet nog komen en ik ben bang dat ze hem incasseren voor mijn rekening weer gedeblokkeerd is, wat me nog meer problemen oplevert. Ik kan het geld er wel op laten zetten door mijn lief, maar aan de andere kant vind ik dat belachelijk want dan zou het alleen maar zijn om de bank tevreden te stellen en we zouden er zelf verder nog meer financieel mee in de problemen komen. Mijn lief gaat morgen bellen naar de verantwoordelijke van de stage om te kijken of ze de betaling niet toch nu kunnen regelen, maar zoniet dan zal ik een andere oplossing moeten zoeken. Kan mezelf wel voor mijn kop slaan, ben ergens aan begonnen met het idee er een extraatje mee te verdienen en uiteindelijk kost het me alleen maar klauwen met geld en krijg ik er niks voor terug! :x Er is ongetwijfeld wel een oplossing en die vinden we ook wel, maar die zal ook niet zonder kopzorgen zijn dus ik zie de komende tijd de migraines alweer hangen..