Op dit moment heb ik een belangrijke beslissing voor mezelf en voor ons als gezin besloten. Alleen wil ik het pas aan mijn vriend vertellen als het allemaal goed geregeld is. Ik wil van jullie de mening hebben of ik hier goed aan doe of dat ik toch het al eerder moet gaan vertellen wat ik besloten heb. Eerst maar eens de voorgeschiedenis. Ik leerde mijn vriend 5 jaar geleden kennen. Hij was altijd vrijgezel, had al 10 jaar een eigen huis, werkte fulltime en heeft als hobby een boot. Ik kwam net uit een scheiding, woonde die tijd bij mijn ouders weer in, had geen kinderen uit het vorige huwelijk, werkte fulltime en heb als hobby paarden. Ik was toen al in het bezit van een eigen paard (inmiddels heb ik haar 15 jaar), die op dat moment drachtig was. De bedoeling zou zijn om dit veulen zo snel mogelijk door te verkopen als het geboren zou worden. Uiteindelijk is dit niet gebeurt omdat zowel mijn vriend als ik gelijk verliefd op het kleine ding was. Ik stond op een betaalbare stal waar voor me gevoerd werd en waar ik alleen maar 1x per dag naar toe moest om beweging te geven en uit te mesten. Het probleem was alleen dat dit te ver van het huis van mijn vriend vandaan was en toen we dus ook besloten om te gaan samenwonen ben ik op zoek gegaan naar iets anders. Waar ik nu woon zijn de stalling voor paarden behoorlijk prijzig en was het dus moeilijk vinden. Maar uiteindelijk hadden we een weitje gevonden voor alleen mijn eigen paarden met 2 stalletjes erop en wat niet heel ver van ons huis vandaan was. Het enige nadeel was dat alles nu op onszelf aankwam. Dus 2x per dag er naar toe om te voeren en al het onderhoud van de wei en stal erbij doen. Dat was op dat moment voor ons gewoon te doen. Uiteindelijk besloten we dus zwanger te raken en toen dat eenmaal zover was bleek ik daar behoorlijk ziek van te zijn en niet instaat om de paarden goed genoeg te kunnen geven wat ze nodig hadden. Mijn vriend zag het op een gegeven moment qau tijd ook niet meer zitten en dus besloten we te zoeken voor weer een andere oplossing voor de paarden. Ik ben toen op een manege gaan staan die voor onze omgeving goedkoop is en waar heel veel werk van ons werd overgenomen. Alleen besloten mijn vriend en ik na de geboorte van Emma allebei minder te werken. Ik werk nu 2 dagen en mijn vriend 4 dagen. Dat is dus ook minder inkomen. Financieel hebben geregeld dat we allebei een eigen rekening hebben waarop ons salaris word gestort en dat we allebei daarvan onze eigen hobby's betalen. We hebben daarbij dus ook een gezamenlijke rekening waar we dus maandelijks een bedrag opstorten om daar alle vaste lasten, rekeningen van kdv, boodschappen ect. van te betalen. Ik stort daar al elke maand minder op dan mijn vriend omdat hij het oneerlijk vond omdat ik een stuk minder ben gaan verdienen dan hij. Wij weten van elkaar niet wat we op onze eigen rekeningen en spaarrekeningen hebben staan. Mijn vriend weet dus niet dat ik het momenteel nog maar net redt. Om toch het stalgeld voor beide paarden op te kunnen brengen en ik maar tijd had om 4 dagen in de week er naar toe te gaan, was ik op zoek gegaan naar 2 mensen die voor een kleine bijdrage ze wilde berijden. Tot nu toe had ik dat dus ook gehad, alleen nu ben ik voor 1 paard alweer een tijdje op zoek en slikt dus ook mijn bankrekening daardoor. Ik heb wel een spaarrekening maar ook die heb ik alweer een paar aan moeten breken om de kosten te kunnen betalen. Ik wil dus niet financieel in de problemen komen door mijn hobby en met heel veel nadenken heb ik toch maar besloten dat ik er 1 ga weg doen. Hierbij heb ik gekozen voor mijn oudere omdat die het betrouwbaarste en liefste is en ik die dus het veiligste vind om die weg te doen. Op haar rijd ik inmiddels door tijdgebrek ook al een jaar niet meer en rijd ikzelf alleen nog maar op die jongere. Ik vind het dus ook zielig voor haar dat ze de aandacht niet krijgt die ze verdient. Ik ben dus op zoek naar iemand die ik vertrouw en waarvan ik weet dat ze het goed krijgt en waarvan ik ook weet dat we haar mogen komen op zoeken als we dat willen. Die persoon mag haar van mij met toebehoren zo hebben als ik die extra maandelijkse lasten maar niet meer heb. Allen dit besluit heb ik dus genomen zonder medeweten van mijn vriend. De reden hiervoor is omdat hij weet hoe veel ik van beide paarden houd en hij weet dat ik het moeilijk vind om er 1 weg te moeten doen. Ook hebben we steeds de gedachen gehad dat die oudere straks een leuk paardje voor emma is om op te leren rijden en zodra ze dat onder de knie heeft dat ze dan overkan stappen op de jongere. Wanneer mijn vriend dus zou weten dat ik het financieel niet red, dan zou hij besluiten om nog meer financieel bij te springen voor mij zodat ik het wel zou redden en ze beide zou kunnen aanhouden. Maar dat wil ik dus niet. Ik vind dat die paarden mijn verantwoordelijkheid zijn en niet ook nog eens die van hem. Maar ik twijfel of het dus wel eerlijk tegenover hem is om pas tegen hem te zeggen hoe ik zelf er financieel voorstond als ik een goed adres voor mijn paard heb gevonden. Wat is jullie mening hierover? Sorry voor de lange uitleg en verhaal.
Ik vind het raar... dat je aparte rekeningen hebt ed id 1 ding maar niet op de hoogte zijn van elkaars finacieën vind ik raar en onweselijk. Jullie hebben een kind en een gezamelijk huishouden dus lijkt mij dat je zulke dingen van elkaar wil weten. Dat zou IK dus veranderen en elkaar openheid van zaken geven. Verder qbt de paarden, ook dat zou ik besprekenn. Als jij echt niet wil dat hij meer betaald, soit maar informeer hem tenminste. Ik zou me lullig voelen als mn man achter mn rug om zule beslissingen zou nemen. Hoe zou jij het vinden als de rollen omgekeerd zouden zijn? Het is misschien maar net hoe je in het leven/de relatie staat maar dat is gewoon hoe ik het zie.
Ik zou het juist wel met je vriend bespreken. Het is een hele heftige beslissing, en alhoewel jij denkt dat het alleen jouw verantwoordelijkheid is, het is wel een onderdeel van jullie samen toch? Jullie hebben samen besloten de jongste te houden bijvoorbeeld. Uiteindelijk kan jij de eindbeslissing nemen, maar ik zou iedere belangrijke beslissing in mijn leven altijd bespreken met mijn partner. Daar ben je samen voor toch? Door dik en dun...elkaar steunen en helpen... Het voelt een beetje als "achter zijn rug om"... Sterkte met je beslissing! Het is nooit leuk om te beseffen dat je niet meer goed genoeg voor je beestje kunt zorgen Heel dapper van je dat je er zo goed over nadenkt!
De vraag die bij mij opkomt is: waarom wil je dit buiten je partner omdoen? Ben je bang dat hij boos wordt, zodat hij niet meer terug kan, als je alles geregeld hebt?of is er een andere reden?
Ik snap beide kanten. Ik begrijp dat de paarden jou ding zijn, en dat jij hier zelf beslissingen over wil, kan en mag maken. Ik snap ook dat jullie eigen rekeningen hebben, maar niet dat jullie niet weten van elkaars financiele situatie... Het paard wegdoen uit financieel oogpunt zonder met je vriend erover te praten vind ik dus best raar. Je zou toch ook aan kunnen geven; goh die paarden kosten me best wel veel en sinds ik minder werk, zou ik er liever een wegdoen?
Gewoon bespreken met je vriend. Bij voorbaat dan zoiets zeggen als, Ik moet je iets zeggen, maar besef wel, dat ik de beslissing al genomen heb. Dan hoort hij als eerste dat je al besloten hebt, en kun je hem daarop wijzen als je aan het vertellen bent. Daarnaast moet je ook bedenken wat je ervan zou vinden als hij zijn hobby weg zou doen, Zijn boot of zo, zonder dat je dat wist. Dan zou je toch ook zeggen, waarom heb je me dat neit verteld? Je moet gewoon eerlijk zijn, ook op het punt dat je dus je paard wegdoet, omdat jet het te duur vindt, moet je gewoon zeggen.
Ik vind dat je het moet bespreken. Je kan best zeggen dat je dit als oplossing vind. maar waarom dan geen geld vangen voor je paard? maar goed dat terzijde. Ik zou mezelf vrij bedonderd voelen als mijn man zoiets zou doen zonder overleg. dus zou toch echt even bepraten. en als jullie al 5 jaar samen zijn en een dochter hebben. waarom dan geen openheid van zaken? je hoeft niet alles te weten. maar dit hou je toch niet voor elkaar geheim?
Ik zou het gewoon bespreken. Misschien weet hij wel heel andere oplossingen, jij bent toch aan het einde degene die de beslissing neemt. En dat van eigen rekeningen is hier ook, ik heb ook een eigen rekening waar ik geld voor mn auto (hobby) op stort.
Wij hebben samen besloten dat de gezamenlijke rekening de rekening is waar we beide verantwoordelijk voor zijn zeker voor het gezin. Over onze eigen rekening hebben we het nooit gehad om daar open over te zijn. Om eerlijk te zijn, zou ik het niet erg vinden als mijn vriend achter mijn rug zou beslissen om zijn boot te verkopen. Ik denk dan alleen, van dat is zijn beslissing en ik hoop dat hij er goed over nagedacht heeft. Misschien ben ik daar wat te gemakkelijk in.
Zoals je in mijn verhaal kan lezen ben ik niet bang dat hij kwaad word. Maar ik weet dat hij gelijk financieel zal bij springen zodat ik er geen zou moeten verkopen. Maar ik vind dat oneerlijk omdat het mijn hobby is en niet dan van hem. Dus hoeft hij van mij ook niet voor de kosten er op te draaien.
Ik vind het van de rekeningen niet vreemd. maar ik vind zou wel willen weten als mijn man het niet meer trok. en daarom iets zou verkopen. de reden waarom. als jij het zo wilt moet dat toch te bespreken zijn. Maar mede omdat jullie beide denken dat het oudste paard leuk is om emma op te leren rijden. dan is dat zo weg zonder overleg. misschien wil jouw vriend dat dan wel betalen voor ook zijn dochter. Misschien zegt hij wel ja het is jouw beslissing. maar om hem er helemaal niet bij te betrekken.. dat vind ik wel een btje raar
Ik vind dat je het eerst met hem moet overleggen. Het is niet iets wat je zomaar beslist en het zal ook een grote impact op jou hebben. Je kan het hem voorstellen, maar als hij financieel wil bijspringen, zou dat me toch geen probleem lijken? Jullie staan garant voor elkaars geluk en zijn één gezin. Lijkt mij heel normaal dat je dan alles samen betaald? Of misschien eens samen de financiën doorspreken, zodat hij ook eens kan kijken of er echt geen andere oplossing is?
Ik persoonlijk vind dat je dit wel met hem moet bespreken.....misschien wil hij wel heel erg graag dan wat meer betalen en als hij dat wil om jou gelukkig te maken, dan is daar toch niets verkeerds aan. Jullie zijn tenslotte partners. Ook schrijf je dat je het oudste paard weg gaat doen, terwijl het plan was dat jullie dochtertje daar op kon gaan rijden, dus is jou hobby ook onderdeel van hem geworden omdat het jullie dochter is en niet alleen die van jou. Daarbij komt dat dit niet een kleine beslissing is, het heeft effect op jullie allebei. Ik hoop dat je het gaat bespreken met hem en misschien wordt je wel blij verrast. Succes ermee!
Ja maar als hij nou, door financiel bij te springen, ervoor kan zorgen dat je ze beide kunt houden? Dat zou voor mij belangrijker zijn dan het feit dat hij 'zijn' geld investeerd in jou passie.
ik vind het vooral vreemd dat je niet wilt zeggen dat je het finacieel lastig hebt.. julie horen toch bij elkaar. kijk als je er voor kiest om allebei je eigen rekening te houden prima, maar als je dan spaargeld moet gaan gebruiken om de schijn op te houden dat het wel wil.. dat vind ik raar.. en overleggen en bepraten lijken me hele normale dingen, zou het gewoon met hem bespreken en dan kan je ook zeggen dat jij je er bijv. prettiger bij voelt als je het zelf financieel redt en dat gaat als 1 paarde weggaat.
Ik zou het ook bespreken, zeker omdat jullie samen bedacht hebben dat jullie dochter wel op de oudere kan leren rijden. Dat vind je vriend dan toch ook leuk? Dan vertel je er toch bij dat je het rot vindt om van hem af te hangen dan kan hij zelf beslissen wat hij er mee doet.
Ik vind niet dat je een paard kan vergelijken met een boot!!! Een boot is een dood ding, een paard niet! Als mijn vriend in zn eentje besluit zijn auto te verkopen prima! Maar als ie in zn eentje gaat besluiten om onze kat weg te doen dan heeft ie het nog niet gehad! En ik denk dat ook je vriend een band met je paarden heeft opgebouwd? Hij wilde toch ook de jongste houden? Aan de ene kant snap ik je wel dat je niet wilt dat hij geld in je paarden gaat steken! Maar maak het bespreekbaar waar je mee omloopt. En al bied je vriend het aan om mee te betalen, dan kun je toch gewoon zeggen dat je dat niet wilt! Je dochtertje is zo te lezen nog heeel jong, tegen de tijd dat die op een paard gaat rijden is jouw jonge alweer oud aan het worden ... Dus de beredenering dat ze eerst maar moet leren op de oude en dan op de jonge gaat niet op denk ik... Maar tsjee moeilijke keus zeg! Als ik zie hoelang je je ouwe paardje al hebt, poeh! Maar aan de andere kant iets wat jezelf hebt gefokt en hebt zien groot worden is toch wel heel bijzonder! Meid veel sterkte met de beslissing! Maar ik vind het heeeeel verstandig dat je zo'n realistische kijk hebt wat je paarden aan gaat!
Inderdaad bespreekbaar maken daarvoor heb je toch een relatie met elkaar. Misschien heeft hij een ander idee erover.
Ik zou het bespreken....met als enige simpele reden dat jullie SAMEN hebben besloten het tweede paardje te houden!! Jij wilde het 2e paardje weg doen, maar samen hebben jullie de beslissing genomen het 2e paardje te houden. Als dat nu financieel niet haalbaar is vind ik het ten eerste niet gek dat hij mee betaalt aan dit paardje (wat hij zelf ook wilde houden!) en als je dat echt niet wilt vind ik dat als je samen besloten hebt het 2e paardje te houden, je ook samen moet besluiten één paardje weg te doen! Sterkte met je beslissing!