M'n zus is altijd al een enorm dominant en egoïstisch persoon geweest, maar nu weet ik gewoon niet meer hoe ik met haar moet omgaan. Ze heeft kinds kort een nieuwe relatie, haar nieuwe vriendin en ik kunnen heel goed samen, ze kwam weleens op de koffie bij mij zonder m'n zusje, en paste weleens op m'n kinderen. M'n zus is stikjaloers en nu komt haar vriendin niet meer hier zonder het eerst met m'n zus over te leggen.. Als ik haar uitnodig voor de koffie, en het mag niet van mn zus dan geniet ze daar zo van.. m'n zus werkt 50 uur per week en haar vriendin heeft een ww dus ze zoekt gezelschap, maar dat mag dus alleen met toestemming van m'n zus. ik doe alles voor m'n zus, ze hoeft me maar te bellen en ik ben er. Omgekeerd doet ze geen reet voor mij, als ik vraag of ze even wil oppassen is ze te beroerd en als ik het aan haar vriendin vraag mag het niet van m'n zus terwijl ze wel wil.. gister is haar vriendin geopereerd, m'n zusje had geen tijd om zich te douchen dus heeft haar alleen maar het ziekenhuis laten rijden ( anderhalf uur met de auto ) dat vind ze allemaal maar normaal. De bom is nu gebarsten. Als ik ergens mee zit lult ze er over heen, ze maakt alleen maar gebruik van mensen zolang zei er profijt van heeft. Ik heb gezegd voorlopig geen contact meer te willen. En toen begon haar vriendin zich ermee te bemoeien, ik moest per direct al m'n spullen op komen halen van haar, ik moest m'n mond en mening voor me houden etcetcetc... ik was echt verbaasd, dan heb je een half jaar een relatie en dan word er al zo gegedaan.... Hoe zouden jullie reageren?
Ik zou het even laten rusten. Dan heeft je zus en ook haar vriendin de tijd ok eens na te denken . Misschien zien ze in dat de manier waarop ze reageerden niet helemaal oke was. Al denk ik dat je zus de schuld naar een ander schuift
Niet. Je geeft zelf aan even geen contact te willen met je zus. Doen dus en haar lekker in haar sop gaar laten koken.
Ik zou niet meer reageren... Ik heb zelf ruzie met mijn zus gehad afgelopen zomer. Ik had haar al 8 jaar niet meer gezien omdat ze aan de andere kant van de wereld woont. Ze kwam naar Nederland om mijn zoon en mijn man te leren kennen, ze had hen nog nooit gezien. Vanaf het eerste moment dat ze binnen kwam had ze overal commentaar op. Ze vond het te moeilijk om rekening te houden met het middagdutje van de kleine man, want rustig zijn kon ze niet tegen, dus liep ze steeds weg. Ze is een alcoholist en drugsverslaafde en zei voordat ze kwam dat ze afgekickt was, en ik geloofde haar. Maar zodra ze hier was kocht ze als eerste bier en holde bij de eerste gelegenheid naar de coffeeshop, en stond op de galerij ten overstaan van de eventuele buren die langs kwamen te blowen. Na een week barstte de bom en werd ik boos omdat wij letterlijk alles uit de kast trokken om het haar naar de zin te maken. We hadden afgesproken om op de laatste vakantie dag van mijn man met zijn allen iets leuks te doen, zwemmen. Maar in plaats daarvan ging ze er zonder verder overleg of toestemming met mijn dochter vandoor en ben ik kwaad geworden. Daar was madam niet van gediend en ze is weggelopen en nadat ze nog een mail met allerlei verwijten heeft gestuurd heb ik daar slechts op gereageerd door haar van mijn Facebook te verwijderen. Alsof ik tegen een muur Klets, met zulke mensen was ik een paar jaar geleden al klaar. Ik denk dat je er niets aan kan veranderen, en als je voor jezelf kiest, je een frustratie punt in je leven armer bent. De vriendin van je zus kiest er zelf voor om in die relatie te zitten, ook daar kun je weinig aan doen.
Ik zou ook niks meer doen nu. Je kiest er zelf voor om je te laten gebruiken, zoals ik uit je verhaal begrijp, nu kies je ervoor om je eigen weg te gaan. Succes!
Dat is ook zeker mijn mening. Als je zus niet op wilt passen om wat voor reden dan ook, is dat haar keuze. Het is/zijn tenslotte niet haar kind(eren). Verder wat er tussen je zus en haar vriendin gebeurd is ook absoluut niet jouw zaak. Wat er tussen jou en je zus speelt wel uiteraard maar daarin heb je al de keuze gemaakt om even geen contact meer met je zus te willen. Als de vriendin van je zus niet naar jou kan/mag komen is dat namelijk ook niet aan jou maar in de relatie van je zus. De vriendin hoeft zich namelijk niet zo te laten behandelen maar kiest daar blijkbaar zelf voor.
Je bent er niet om je zus op te voeden. En het gaat je ook niet lukken haar te veranderen, anders zou dat al zijn gebeurd. Ze is zo, en zal waarschijnlijk ook zo blijven. Het enige wat jij kunt doen, is geen energie in jullie relatie steken die je ook niet terugkrijgt.
Eens met In Your Eyes. Jij hebt niet het recht je te bemoeien met de relatie van je zus, hoe krom sommige dingen in jouw ogen ook zijn. Je respecteert je zus en houdt van haar zoals ze is. Kun je dat niet, dan moet je, zoals je zelf aangeeft, afstand nemen.
Als de verhoudingen zo scheef liggen zou je sowieso kunnen stoppen met er altijd voor haar te zijn. Als je zus niet wil oppassen dan ga je toch gewoon op zoek naar een andere oppas? Wat betreft de relatie van je zus en haar vriendin, daar kun je van vinden wat je wil, maar als vriendin zich zo laat behandelen is dat haar keuze. Mocht vriendin er zelf over beginnen kan je je mening geven, maar anders lijkt het mij beter om die gewoon voor je te houden. Misschien voor nu gewoon het contact tot een minimum, laat haar maar eens naar jou toe komen en nodig die vriendin niet meer uit voor de koffie, zij kan jou ook uitnodigen (als dat niet mag van jou zus, is dat dus hun probleem) Helemaal het contact verbreken is alleen maar lastig ook vanwege jullie ouders.
Blijkbaar waren er wederzijdse frustraties die tot een hoogtepunt zijn gekomen. Je kunt 2 dingen doen: 1. Relatie verbreken. 2. Relatie (proberen te) herstellen. Ik zou het even laten rusten en later (als je dat dus wil) contract zoeken om te gaan praten.
Ik denk niet dat je alles op je zus kan afschuiven eerlijk gezegd. Jij hebt als ik het goed begrijp altijd 'gewoon' meegewerkt met de verhouding dat je zus bepaalt en jij uitvoert. Als je daar eerder niet over op je strepen bent gaan staan, zou ik nu niet ineens het contact verbreken. De communicatie ontbreekt volledig! Als je voor het eerst uitspreekt hoe je je voelt (als je dat al hebt gedaan, in niet verwijtende zin) dan moet iemand wel de kans krijgen om zich te verbeteren. Ik krijg het gevoel als ik je openingspost lees dat je al te lang te weinig naar haar hebt uitgesproken en dat de frustraties ontzettend hoog zijn. Ondanks dat ik niet denk dat het bevorderlijk is voor jullie relatie, denk ik wel dat het goed voor jou is om even afstand te nemen en alles te laten bezinken. Verder zou ik me niet bemoeien met de relatie van je zus, tenzij je het hierover met je zus gaat hebben natuurlijk. Dat je je zorgen maakt om haar relatie. Ik zou nooit met mijn zwager gaan zitten bespreken wat ik van zijn relatie met mijn zusje vindt. Ik denk dat heel veel mensen wel wat vinden van de relaties van hun broers en zussen. Ik ben niet voor niets niet met mijn zus of zwager getrouwd
Buiten het feit dat als ik 50 uur zou werken, ik ook niet zou willen oppassen op andermans kinderen (is niet mijn wens om kids te krijgen namelijk) vraag je nonstop de vriendin van je zus op de koffie...?! Snap haar reactie wel. Uit de rest van het verhaal kan ik niet echt iets opmaken er missen delen van zinnen geloof ik... Ik zou het lekker laten rusten en dus geen contact meer hebben zoals je zelf aangeeft. Dus geen gesprekken beantwoorden niet reageren en lekker je eigen kant op gaan.
Ik zou mij niet bemoeien met de relatie. Verder mijn advies nav meerdere topics van jou...doe iets aan je zelf vertrouwen. Lees vaak dat mensen maar over je heen lopen.
Dit. Je kunt van alles vinden van de relatie van je zus, maar je hebt je er uiteindelijk niet mee te bemoeien, als zij andere keuzes maken.
Ook ik vind je verhaal onsamenhangend en eerlijk gezegd van een kinderachtigheid die ik niet bij een volwassene vind horen.