Ik heb in mijn carrière al duizenden spuiten gezet. Maar mezelf IM spuiten zou ik ook wel een dingetje vinden. Ik heb voor de langerhans cursus ooit wel in mijn buik geprikt, dat stelde niks voor. Ik zou iemand anders vragen het te doen!
Toen mijn zoontje type 1 diabetes kreeg heb ik heel veel op mezelf moeten oefenen met 4 en 6 mm naaldjes. Heel raar om indd jezelf te prikken . Toch moest ik dit doen. Moest leren spuiten en liever op mezelf voor ik zoontje leerde spuiten. Dag 2 ging het vanzelf en toen ook zoon kunnen spuiten. Ik kreeg begeleiding in het zh hoe ik het beste de spuit kon plaatsen en waar . Dit is dagje training en tips. Kan het je echt aanraden Nu is spuiten heel gewoon . Ook mijn zus met prikangst heeft zoontje leren spuiten net als mijn moeder. Vond ik erg fijn. Had ik wat backup. Nu zit hij op een pomp ondertussen maar die nu en dan nog spuiten en is het ineens weer eng . Weet niet haha. Wat voorheen automatisch ging 4/6 x per dag is nu ineens weer spannend en eng. Maar weet dat het nodig is . B12 spuiten kon ik dankzij deze ervaring ook snel bij mezelf zetten . Je moet echt mindset uit zetten. Gewoon doen alsof je een potlood tegenje huid plaats . Inspuiten is ook z'n ding. Hoe langzamer hoe beter. Maar dat doen is nog een ding haha. Vind dat echt oefenen. Nu gaat het super . De ervaring van mezelf en zoontje spuiten heeft hierin wel geholpen . Spuit moet je snel plaatsen. Gewoon hop der in . Vloeistof langzaam inspuiten
Tijdens mijn ICSI traject mezelf ook natuurlijk veel moeten prikken. De eerste dagen deed ik er echt een uur over voordat ik durfde. Toen werd alles bont en blauw en wel pijnlijker. Maar was ik er ondertussen achter dat snel erin doen en dan langzaam de vloeistof toch wel het beste werkte. Ik legde ook wel eens eerst een ijsklontje op de plek waar ik wilde prikken. Dan verdoofde dat het stukje huid een beetje door de kou. Daarna prikken was dan iets minder vervelend. Ik zette ook muziek op en zong lekker mee, zodat mijn focus niet alleen op het prikken lag.
Ik heb ook t1d en ik en de eerste week spuiten was echt d.r.a.m.a.... Nu met pomp en sensor is het inschieten ook spannend. Maar de intramusculaire naalden zijn 8x zo lang
Vind ik niet hoor. Toen ik net begon dartte ik hem erin, maar daardoor kreeg ik regelmatig een spierspasme of zo, dat mijn spier zo reageerde dat ik dat gewoon aan de buitenkant zag. Dat doet zeer en ik schrik ervan. Nu zet ik de naald op mijn been en duw hem er langzaam in. In een uitzonderlijke geval doet het wat zeer.
Mijn tip. Ik gebruik dikte 0.4mm deze zet ik tegen mijn been en duw hem er rustig in, stukje voor stukje en als je de lengte griezelig vind kijk je daar niet naar, doe ik met het laatste stukje, dan heb ik met het duwen mijn hand ervoor. Belangrijkste is denk ik je verstand op nul zetten en niet nadenken hoe lang de naald wel niet is, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, haha.
Ik moest i.m injecteren als examen onderdeel halen en als ik niet in 1x er in deed darten dan was ik gezakt voor dat onderdeel. Mja als het werkt voor jou gewoon zo blijven doen.
0,4 ? Wauw! Welke lengte? Ik hoorde iets over dat de vloeistof te dik was voor 0,4 maar ik neem aan dat je spuit niet haperde
Dit was onderdeel van de deal met de huisarts Ik kan idd met mn man mee (1x p2wk) maar ik mocht iedere week en gezien mijn ervaring met naalden mocht het zelf. Zit zelf ook niet te wachten op een "uitje" iedere week
Maat die voor B12 vallen wel mee toch. Zet die bij mezelf. Ook tijdje zelf trombose spuiten moeten zetten Na operatie . Wilde geen thuiszorg dus leerde ze het mijn. Nou Jezus die waren erg. Spuit niet persee naar die vloeistof .
Spuiten voor trombose is toch anders. Dat zijn maar simpele spuitjes. Die voor de b12 zijn toch andere koek.
Spuit zelf nog ,B12 en vind die echt meevallen. Lijkt op spuit van vaccins die kinderen krijgen. Vind ik dan . Had voorgevulde spuiten voor trombose en moest die onder mijn navel spuiten . Waren toch aardig lange naalden en vooral dikker dan B12. En B12 zijn al dik vanwegen vloeistof. Volgens mijn heb ik nog ergens doosje liggen. Gebruik ze al ff niet meer gelukkige . De trombose dan
Je moet langzaam afbouwen. Je kan niet van 1x in de week naar 1x in de 2 maanden. Ik moest eerst zelfs naar 1x in de 3 maanden, dat trok ik echt niet en zit nu al jaren op 1x in de maand en dan merk ik al lichtjes klachten. Er is nog zoveel onwetendheid erover bij artsen maar als ze eens wisten hoe wij ons voelen zonder injecties of te weinig injecties...
Ik werk in een huisartsenpraktijk. Afbouwen wordt hier niet gedaan, Patiënten krijgen eerst een boost van 5 injecties in de 2 weken. En gaan daarna meteen over naar eens in de 2/3mnd. Dit advies krijgen we dan ook vanuit de internist of obk.
Dat is echt uit ervaring heel erg, je klachten komen keihard terug. Ik kon op een gegeven moment niets meer onthouden terwijl ik moest leren voor een examen. Ik las een zin en wist niet eens meer wat ik had gelezen. Had toen 2 maanden geen injectie gehad dus ik huilend de huisarts opgebeld. Toen mocht ik naar 1 x in de 2 maanden maar ook dat redde ik eigenlijk niet want ik had al een paar weken klachten voor ik m'n injectie mocht zetten dus toen mocht ik naar 1x in de maand en dat gaat goed gelukkig.