Is natuurlijk niet grappig. Maar het LIJKT er niet eens op. Ik vind trouwens wel dat als je je kind een engelse of franse (etc) naam geeft, je niet heel erg verbaasd moet gaan kijken als mensen dat verkeerd uitspreken. Zo heb ik een collega en die heet David (maar je zegt Deevid: dus op zijn engels), en de helft noemt hem Daavid. Ik erger me daar behoorlijk aan (ik denk dan: we weten toch allemaal dat ie zo niet heet) - kan je nagaan, ik heb niets met die jongen, maar toch - maar tegelijkertijd snap ik het ook wel. Ik bedoel, ik denk dat wij allemaal meer Daavids dan Deevids kennen. Dus als je dan iemands naam leest, ga je van de meest voorkomende uitspraak uit. En dan zijn er natuurlijk een hoop voorbeelden van namen waar een heleboel uitspraken van in omloop zijn - zo ken ik bijvoorbeeld evenveel Daamians als Deemiejens, en je schrijft het hetzelfde - dus dan kan je verwachten dat mensen het anders gaan zeggen. Wat ik maar bedoel te zeggen: als je zo'n naam kiest, heb je het dus ook een beetje te accepteren. Dat kan je toch verwachten, lijkt mij. Helemaal vanwege wat 'de juf' hierboven zegt: sommige (heel veel eigenlijk) mensen kennen zoveel mensen dat ze echt niet kunnen onthouden dat je jouw naam net even anders uitspreekt. Of schop ik nu iemand tegen het verkeerde been?
Hier mijn schoonmoeder soms Jaar en Noo. Dat vind ik dus echt helemaal niks! Hier in het begin van het topic staat iemand die zich eraan ergert dat haar dochtertje (Lois) als lojs uitgesproken wordt. Ik ben erachter gekomen dat dat juist de meest gangbare uitspraak is. Ik had in mijn stagetijd drie loissen in de omgeving, en er was eens een moeder zo geirriteerd van mijn uitspraak (ik dacht dat het lo-wis hoorde te zijn) dat ze me erop gewezen had. Nu maak ik die fout niet meer en zeg ik dus gewoon lojs.
Nathalie: Leuk om te lezen dat er ook mama's zijn die zich er niet aan ergeren! Je hebt kinderen met (mooie!) aparte namen, en dan is de kans aanwezig dat je je soms vergist. Leuk om te zien dat dat dan niet gelijk afgestraft wordt!
Aangezien mijn eigen voornaam en die van mijn man altijd fout gingen met uitspreken èn schrijven, (mijn oma van 87 zei tot op de laatste dag van haar leven "dinges" tegen mijn man omdat ze het echt niet uit haar mond kon krijgen ) hebben wij bewust gekozen voor namen die makkelijk waren. Jelle en Jitte, kan niet missen zou je zo denken... Alleen bij Jitte moeten ze nog wel eens 2x vragen omdat dat nu eenmaal niet zo'n gangbare naam is. Maar dat is niet erg, ik had er zelf ook nog nooit van gehoord voor ik hem hier op het forum in een banner zag staan.
Mijn naam wordt altijd afgekort en ik ben niet anders gewend, maakt me ook niet uit eigenlijk. Het is eigenlijk An of mijn vriendinnen zeggen Annie Mijn zoontje zijn naam kort ik eigenlijk zelf ook altijd af naar Jayce. Maar mijn buurvrouw spreekt zijn naam op de Hollandse manier uit en dat vind ik wel irritant...zo moeilijk is het toch niet
Mijn naam wordt altijd goed gezegd, is ook niet zo moeilijk. Schoonvader noemt me vaan An en dat vind ik best irritant, maar goed hij is de enige die dat doet dus vooruit. Mijn vriend heet Frenk, en dat spreken veel mensen uit als Frank. Zo moeilijk is het niet hoor, gewoon zoals het er staat... Ik zou het wel heel irritant gaan vinden als mensen Milan 'Miel' oid gaan noemen.
Vooral voor jongensnamen vonden we het heel moeilijk... We vinden namen als: Jacob (Djeekop) Liam (Lee-um) Caleb (Kee-lep) Alec (elek) Adam (Edem) David (Deevid) Erg mooi... maar we twijfelde wel erg omdat hij dan elke keer zijn naam zou moeten gaan verbeteren... Voor een meisje was het wat makkelijker vonden we... Naast Oona waren de kanshebbers: Moira & Mirah (gewoon miera dus niet mai-rah) Sowieso denk ik dat het tegenwoordig niet onhandig is wanneer leerkrachten bv op de namenlijst er eventueel tussen haakjes bijschrijven hoe de uitspraak is... Als er eens een vervanger is lijkt me dat wel erg handig
Haha ik herken het heel erg maar niet in Nederland! Ik heet Sanne en woon in Engeland, en probeer een engelse maar is normaal Sanne te laten zeggen, dat gaat niet zo goed Maar me eraan ergeren.. nee dat niet zo, wel vind ik het vervelend als ik mezelf moet voorstellen en elke keer krijg ik,, hoe? wat? en ik 5 keer me voor moet stellen!
Grappig dat je dit voorbeeld aanhaalt, want ik had ook een collega die David heet, het zelf uitsprak als Deevid maar iedereen noemde hem David. Mijn zoontje heet David, en wij hebben dan gewoon de hollandse uitspraak. En hij wordt heel vaak door anderen Deevid genoemd! Maar ik erger me daar niet zo aan hoor. Alleen dat ze hem bij het cb consequent Deevid blijven noemen gaat een beetje irriteren (hij is al 1, dus ik ben al best vaak geweest). Maar ik lig er niet bepaald wakker van! Ik heb ook al vrienden die onze David 'Daaf' noemen. Vind ik ook niet erg eigenlijk.
Hoi, Stom he! Onze dochter heet Fay en heeft een Nederlandse achternaam die apart gespeld wordt (maar wel heel nederlands uitgesproken). De dokter maakte er op eigen houtje iets arabisch van en keek vervolgens verbaasd om een Nederlandse mama en kind aan te treffen. Tja... dan moet je het maar goed uitspreken. Fay is inderdaad gewoon "fee" en niet "fai". Onze achternaam ga ik hier niet noemen, maar was een beetje hetzelfde verhaal. Ik ben benieuwd hoe mensen haar gaan noemen, ik hoop gewoon "Fay". Wij noemen haar soms "feeks"... maar alleen als ze erg hard aan het huilen en drammen is . Ik hoor de naam steeds vaker, mss wordt het straks "Fay 1, 2 of 3".
Adam (Edem) Wat voor uitspraak is dat dan? In het engels/ amerikaans zeg je namelijk ook gewoon Adam of meer klemtoom op de 'd' i.i.g. Edem heb ik nog nooit gehoord, die uitspraak.
Bij ons in het gezin is er geen enkel lid, waarbij zowel de voor als achternaam goed worden geschreven of uitgesproken. Hier dus altijd namen spellen.......
Op zoveel manieren! Aisja Aa-ie-sja Eesja Asja Een vriendin van mij heeft een zoontje die Iskander heet en ik noem hem altijd Izzy. Ooooh dat vind ze echt verschrikkelijk!
Hier tot nu toe nog niet veel last van, al zijn er wel eens mensen die Isabelle IsabellA noemen, maar goed, dan verbeter ik 't even en dan snappen ze 't wel. Het wordt (tot nu toe) ook nooit afgekort en Milan blijft ook gewoon Milan.
Net als Alec (E-lek) toch? De A lijkt meer op een E vind ik bij de engels/amerikaanse uitspraak.. Misschien bedoel ik het ook meer zo: A-dem ipv A-dam
Mijn schoonmoeder schrijft de naam van onze zoon steeds verkeerd. Hij heet Nils en zij schrijft steeds Niels. Heel irritant vind ik dat. En soms heb ik het idee dat ze dat opzettelijk doet. Wij spreken zijn naam wel gewoon uit als Niels. Maar ik krijg vaak te horen van mensen dat we Nils moeten zeggen. Hallo tis mijn kind...
Ik kent een jongetje en die heet Milan, wij noemen hem hier altijd Millie... Hahahaa, is wel grappig! Mijn naam wordt altijd afgekort naar Lau.. Geen probleem, waar ik me soms nog wel aan kan ergeren is als iemand het doet die ik 1 keer gezien heb. Die noemt me dan ook ineens Lau, dat is best nog wel irritant, verder geen problemen mee.. I'm just Lau.. Liefs, Lau
Bij mij is het dan niet verkeerd zeggen maar op het kdv vergeten ze bij mijn zoontje altijd de trema op de e... Wordt daar nu toch echt moe van. This maar een klein iets maargoed.