Hi dames, Misschien een rare vraag, maar na een aantal mislukte relaties ben ik langzaam aan weer om me heen aan het kijken naar leuke mannen. Nu zie ik vooral online heel veel beschikbare mannen, die ongetwijfeld heel lief zijn, maar er echt niet apetijtelijk uit zien. Ook de vrijgezellen in mijn omgeving zou ik voor geen goud een beschuitje nee willen eten. Er zitten er bij die wel oke zijn, maar ook niet om van je stoel af te glijden. Nu vraag ik mij af. Heb jij qua uiterlijk concessies gedaan bij jouw geliefde? Wat oppervlakkig misschien, maar ik vraag me af of ik niet teveel verwacht. Ik wil toch eigenlijk wel dat ik me zwaar aangetrokken voel tot een man, niet maar half. Thanks!
Ik zeg tijd voor een andere omgeving . Ik ben bijna single en nog totaal niet op zoek naar iemand anders, maar ik heb mijn ogen niet in mijn broekzak zitten.. Ik zie wel mannen waarvan ik denk hmmm ja.. maar dan vaak wel dat ik denk maar volgend mij ben jij niet geschikt om mee samen te wonen. Maar ook wel dat ik denk oké ja jij ziet er wel leuk uit en denk ja zal misschien ook wel wat zijn als echt vriendje . Maar goed ik denk dus vooral andere omgeving..
Haha..wat een grappige vraag. Ik voel me aangetrokken tot mijn man, anders is het allemaal ook wel lastig. Niet iedereen zal mijn man de knapste vinden, maar dat hoeft ook niet als ik hem maar zoenen wil. Ik kan nog steeds vlinders krijgen als ik mijn man zie (helemaal als hij zijn motoroutfit aanheeft) Ergens anders heb ik vandaag ook gezegd dat ik heel erg geloof in het spreekwoord Beauty is in the eyes of the beholder. Wat knap of niet knap is bestaat eigenlijk helemaal niet. Ik vind mijn man de beste! Ik moet er niet aan denken dat we niet samen zouden zijn en ik hou gruwelijk veel van hem. En daar gaat het om toch.
Nee geen consessies, zou niet mee kunnen als iets van hem mij niet zou aanstaan. Het zou echt in mn hoofd blijven haha. Met als kanttekening dat ik hem wel nog aantrekkelijker vond door zn karakter.
Ik heb helemaal geen concessie gedaan qua uiterlijk, al is mijn vriend echt niet superknap en ook nog eens veel ouder dan ik ben. Niet dat hij lelijk is hoor, maar qua uiterlijk viel ik op een beetje getinte mannen met lang zwart haar en mijn vriend valt meer in de categorie normale, blonde en ook kale Nederlander Maar ik hou zo vreselijk veel van hem dat het uiterlijk me echt gestolen kan worden en dat meen ik serieus. Als je gaat daten kan ik me voorstellen dat je ook naar het uiterlijk kijkt, maar ik ben nooit gaan daten. Ik kende hem al langer voor we een relatie kregen en dacht dat een relatie met hem compleet kansloos was, maar dat bleek dus niet zo te zijn. Als je iemand al langer kent kijk je naar mijn idee niet meer naar het uiterlijk, dan hou je gewoon van iemand. Dus als ik jou was zou ik me er niet druk om maken, je komt vanzelf wel iemand tegen bij wie je nooit meer weg wilt!
Ik hoef geen man waardoor ik van mijn stoel glijd. Liever een betrouwbare, grappige, trouwe, zorgzame, lieve man die er leuk uitziet en waarvan zijn innerlijk ook helemaal goed is. Tuurlijk wilt niemand een lelijke partner, maar concessies doen moet je denk al snel. Ik vind sommige dingen belangrijker dan uiterlijk. Maar je moet je wel aangetrokken voelen tot iemand. Als er geen aantrekkingskracht is, dan schiet het niet op. Ik hoop dat je snel een leuke man vind die wel iets voor je is.
Ik heb nooit gehad dat ik van me stoel afglijdt omdat ik een mooie man zie. Mijn man, ziet er goed uit! Ik voel mij aangetrokken tot hem en vind hem er goed uitzien. Maar hetgeen wat mij aantrekt in het begin is of er een klik is of niet. Ik was overigens ook niet "opzoek" zegmaar. Zou ik ook niet aanraden. Ik zou zeggen, doe gewoon je ding en je komt je ware echt wel tegen!
Ik vind mijn man heel aantrekkelijk. Dus qua uiterlijk heb ik niks te klagen. Qua leeftijd vind ik het soms wel lastig. Mijn man is 12 jaar ouder. Dit betekent dat ik enigszins een beetje haast voel met de keuze voor wel of geen 2e kindje. Ondanks dat ik zelf pas 31 ben. Als ik op mijn 70e een keer de AOW gerechtigde leeftijd bereik is mijn man al 82. Ook daar moet dus nu al rekening mee gehouden worden. Voor nu zitten we nog helemaal op 1 lijn. Maar is dat ook over 10 jaar zo? Die garantie heb je natuurlijk nooit, maar met zo’n leeftijdsverschil is het zeker niet makkelijker. Je kiest nou eenmaal niet op wie je verliefd wordt...
Mijn man is echt niet de knapste kerel op aarde, maar ik krijg nog altijd vlinders in mijn buik vanwege zijn aantrekkelijke kanten! Met daten zou ik niet alleen op een foto proberen af te gaan, het gaat ook om geur en chemie en dat is niet alleen op uiterlijk gebaseerd. Wel op fysieke aantrekkingskracht
Off topic, maar mijne is 19 jaar ouder. Ik voelde ook een beetje druk om snel aan kinderen te beginnen, maar heb het nu maar losgelaten. Voor hetzelfde geld wordt hij 100 en ga ik op mijn 60e dood aan kanker, weten wij veel. Maar ik ken je gevoel dus wel!
Ik bedoelde ook meer in de zin van geen concessies aan uiterlijk, maar aan karakter/leeftijd/interesses. Niemand is perfect en niemand is precies zoals jij. Dus als je bij het één geen concessie doet, dan wel bij het ander. Maar inderdaad hij kan hartstikke oud worden. Dan is alleen nog de vraag hoe
De mijne is niet knap en totaal niet mijn meisjesdroom. Maar ik vind mezelf ook niet knap. 2x negatief is positief dus onze kinderen zijn wel knap Oh en hij heeft ook nog een beroep uit mn blacklist Maar wat @nanette77 zei: Beauty is in the eyes of the beholder
Zit je op een datingsite? Misschien een goed idee om op omschrijving te kijken en niet op foto! Een foto geeft gelijk een beeld (wat misschien wel helemaal niet waar is) Mijn man vind ik nog steeds erg aantrekkelijk! Hij mag er zeker zijn, maar dat was voor mij niet het belangrijkste. De klik was, en is, er! Succes!
Mijn ervaring is dat aantrekking niet gelijk *PATSBOEM* hoeft te ontstaan. Zeker niet van een foto, maar ook op de eerste date niet. Het kan zo zijn (bij mij althans) dat je dat "patsboem gevoel" pas na een tijdje krijgt, dat je ineens iets opvalt aan die persoon wat je leuk vind, waar je kriebeltjes van krijgt. En dan kan van daaruit een ontzettend heftige aantrekkingskracht ontstaan. Ik weet niet of dat bij jou ook zou kunnen gaan, het werkt vast niet bij iedereen zo, maar wellicht iets om even bij stil te staan. Dan wordt de vijver alweer stukken groter!
Geen single lady hier maar ik snap wel wat je bedoelt. Mijn tip: probeer soms door details heen te kijken qua uiterlijk en ook het karakter mee te nemen. Als de combinatie nog steeds niet doet glijen dan is hij het gewoon niet.
Ik vind mijn man echt knap, toen en nu nog steeds. Maar wat me echt in hem aantrekt is nog meer zijn innerlijk dan uiterlijk. Iemand om van je stoel te glijden is leuk voor een nacht, maar gewoon een leuk uitziende vent met een mooi innerlijk: die wil ik elke dag naast me hebben!
Dat inderdaad. Mannen waar ik van mijn stoel van glij zijn vaak arrogant en ongezellig, daar zou ik geen relatie mee willen. Ik vond mijn man via een foto wel leuk, in het echt vond ik hem leuk maar niet bijzonder. Uiteindelijk is dat gevoel toch gegroeid naar verliefdheid.
Ik vind 'beauty' zeker niet alleen in the eyes of the beholder. Een symmetrisch, gezond gezicht wordt meestal mooier bevonden dan een gezicht met een scheefhangend oog, een hanenkam-neus, non-existente lippen en een iel kinnetje. Zo ook met aantrekkingskracht tot een lichaam, gezondheid en een gladde huid wordt mooier bevonden dan een gezicht met builen, wratten, ernstige acné etc.Om maar even crue te zijn . We zijn het mooie mannen (en vrouwen) topic toch niet vergeten? Natuurlijk zijn er wel persoonlijke voorkeuren voor op wie je valt, uiterlijk en innerlijk. Gelukkig! En als er eenmaal liefde is, maakt het een stuk minder/niet uit toch, die buik, een beetje eczeem of een paar puistjes, kaalheid of rimpels . TS, als partner wil je iemand op wie je ècht valt. Ik weet niet of je persé van je stoel moet glibberen . Dat is misschien wat persoonsgericht. Maar veel aantrekkingskracht is een must vind ik! Over mezelf: ja! ik gleed/glij van stoelen, banken en bedden af . Maar dat wil echt niet zeggen dat ik alles uiterlijk van hem zo geweldig vind. Van mijzelf ook niet trouwens! En hij van mij zeker ook niet alles. Globaal kijken we wel met plezier, aantrekkingskracht en vaak zeer aangenaam trots naar elkaar. Als laatste: iedere eerste date is een avontuur en een kans: probeer het, als het niks is, heb je een leuk verhaal voor een vriendin en wie weet is het live juist leuk!
qua uiterlijk heb ik wel wat water bij de wijn gedaan als ik naar mijn man kijk en naar het beeld wat ik van mijn droomman (qua uiterlijk) heb! Maar qua type man klopt hij wel helemaal in mijn droomman plaatje (stoer, breed, groot, tattoos). Als je voor one night stand of pleziertjes gaat zou ik zeker qua uiterlijk eisen niet met minder genoegen nemen. Zoek je relatie materiaal dan kun je misschien schipperen als zijn karakter heel erg leuk is!
Ik ben helemaal verliefd geworden op mijn vriend toen hij een dikke trui aanhad. De volgende dag scheen de zon en trok hij zijn trui uit. Tot mijn schrik had hij echt héél veel borst- en rughaar. Maar ja, toen hadden we al uitgebreid gezoend enzo... Maar verder vond ik hem wel een heel lekker ding, ook qua karakter en alles. Die haren was ik ook snel aan gewend. Nu, 24 jaar later, zie we er beiden wat minder kek uit dan toen, maar ik zou hem niet willen inruilen...