Oh wat vind ik dit naar. Mijn man werkt al een maand meer dan 60 uur per week en gaf gisteren aan dat hij speciaal voor ons eerder naar huis zou komen zodat we tijd voor het gezin konden hebben. Ik ben er ondertussen zo aan gewend (ook uit zelfbescherming) dat hij pas om 9 uur thuis is, dat de dag gister liep zoals gewoonlijk en omdat er een vriendin was, hebben we om 5 uur met haar gegeten. Het gevolg was dat we dus niet als gezin hebben gegeten en zoonlief was wat moe en toonde ook geen interesse in zijn vader. Ik was 's avonds druk met vanalles en nog wat en had niet door dat zijn behoefte aan tijd samen zo groot was. Nu blijkt dat hij er ontzettend veel last van heeft en heel erg verdrietig is, hij werkt zo hard en snapt even niet waarvoor als zelfs wij hem niet zien staan. Ik kan het begrijpen, we zien hem zo weinig dat ik te weinig rekening met hem hou, ik probeer het maar zit zo in het ritme dat we hebben. Wat kan ik in vredesnaam doen om hem meer te 'zien', rekening met hem te houden en hem het gevoel te geven dat hij belangrijk is voor ons (want dat is hij zeker)?
zorgen dat je om 20.00/20.30 helemaal klaar ben met alles en je nog even tijd samen heb? zn lunch voor de volgende dag maken? af en toe eens wat leuks voor hem mee naar huis nemen, een kaartje oid? en ik denk vooral vertellen dat je hem wel waardeert.... hoeft niet elke dag en zo letterlijk... maar gewoon wat complimentjes oid
doen we al 1 a 2x per week, dat is heel fijn. Ik denk eigenlijk dat hij op dit moment een beetje overwerkt en moe is en behoefte heeft aan warmte, liefde en zorg.
Wat jammer dat hij dat pas aan het eind van de avond heeft laten merken en niet eerder, dan had je er in ieder geval rekening mee kunnen houden en had je teleurstelling kunnen voorkomen. Kun je niet samen een avondje uit regelen als verrassing? Of in het weekend een dagje met z'n allen weggaan?
Ik herken het wel, hier was het ook zo. Onze relatie was toen ook echt niet goed en ik had ook het gevoel dat ik het net zo goed alleen kon doen. Mijn vriend voelde zich heel erg buitengesloten. Hier heeft een weekend weg met zijn drieën heel veel goed gedaan. Daarna sowieso in het weekend met elkaar optrekken, het huishouden wacht ook wel weer tot het maandag is.
Misschien afspreken dat als hij wel eerder of op tijd thuis komt dit even met jou communiceert. En dat hij dan ook duidelijk aan geeft dat hij het prettig vindt om dan ook echt samen te zijn. Snap van jouw kant heel goed dat je al plannen had gemaakt als hij iedere dag zo laat thuis is. Vooral blijven communiceren en aangeven wat je verwachtingen zijn (beide)
Ik vind het ook jammer dat ik er vandaag pas achter kwam. Hij gaf net aan de telefoon aan dat hij het al vaker gezegd heeft en dat hij vind dat het uit mezelf moet komen ("ik moet toch niet om een knuffel vragen?"). Hij heeft het inderdaad al vaker gezegd. Het gaat hem vaak ook om de kleine dingen, dat er schone werkkleren zijn, er sokken en schoon ondergoed klaar liggen, dat er eten voor hem in huis is, het huis aan kant is,... hij wil graag dat hij lekker kan thuiskomen in de paar uur dat hij überhaupt thuis is en er dan aandacht voor de fijne dingen kan zijn. Dat snap ik heel goed maar ik krijg het maar niet veranderd. Het is ook de hoogste tijd om eens een weekend weg te gaan.
Als hij het meerdere keren heeft aangegeven en jij weet dat dit belangrijk voor hem is dan vind ik het een beetje een slappe smoes dat je zegt dat je het maar niet veranderd krijgt? Sorry als ik wat cru klink maar zo'n gekke dingen verlangt hij toch niet? Eigenlijk zijn het maar hele simpele dingen die hij graag zou zien en als liefhebbende vrouw kan je hem dat toch wel geven? Denk dat je heel erg blij kan zijn dat je zo'n lieve man hebt dat de warmte van jou wilt (en dat aangeeft) en het niet ergens anders gaat zoeken als het niet gaat zoals hij wilt wat helaas in deze tijd vaak genoeg gebeurd
Nee hoor, dat is niet cru, ik ben me er bewust van dat IK iets moet veranderen. Ik vind het alleen heel moeilijk, ik ben erg slecht in organiseren (ADD) en heb veel moeite met georganiseerd huishouden en boodschappen doen. Dat maakt dat ik te laat aan dingen denk en dat is jammer want ik wil het heel graag anders doen. Ik heb inderdaad een ontzettend lieve man maar ook 1 die soms te laat zijn grens aangeeft en dan loop ik er onbewust overheen.
Ik zie mijn vriend in bepaalde periodes echt heel weinig. Hij werkt als kok en ik in de zorg. We plannen echt tijd samen en ik zorg zoveel mogelijk dat ik nog even wakker ben als hij thuis komt. Die 1 op 1 tijd is zo belangrijk. Anders ga je heel erg langs elkaar leven en groei je uit elkaar.
Ps kan je niet een keer de kindjes naar een oppas brengen of weekendje naar opa en oma zodat jullie wat meer tijd voor elkaar hebben? Je hoeft niet altijd van alles te organiseren. Gewoon samen bank hangen is netzo fijn.
Wij plannen elke twee weken en film avondje. Telefoon en laptop aan de kant. Pop corn in de magnetron en klaar is onze avond Tja en de wasweer die er dan ligt, de vaatwasser, de post de zooi de laat ik echt letterlijk liggen. Dat komt de volgende dag of de dag erna wel
ADD is geen excuus. Ja het klopt dat het organiseren moeilijker is, maar dat betekend dan dus dat je er meer je best voor moet doen. Maak voor jezelf een soort van planbord (of desnoods samen met je man) wanneer je boodschappen gaat doen, de wc's poetst, enz. en kies hiervoor vaste dagen in de week. Hang deze zichtbaar op of zet het in de agenda van je telefoon met een reminder. Breng structuur aan op deze manier en je zult merken dat je zelf meer rust in je hoofd krijgt als je weet wat je op welk moment moet doen. En houdt je er de eerste maanden ook aan! Plan ook de momenten dat je tijd voor je man en gezin hebt.Op den duur wordt het routine en krijg je meer inzicht in de tijd die je overal voor kwijt bent.
Heel eerlijk, wil hij liefde of een huishoudster? Dat hij 60 uur per week werkt, wil niet zeggen dat jouw enige dagtaak schone sokken klaarleggen (?) is. Jij zorgt voor jullie zoon. Ik weet niet hoe oud hij is, of hij naar school gaat of 3 is en geen middagslaapje meer doet. Hier ben ik 2 dagen thuis en doe ik de ene dag tijdens zoonliefs middagslaapje de keuken en de andere dag de badkamer. Tussendoor draai ik wassen en stofzuig ik. De weekboodschappen doe ik savonds als ml zl naar bed brengt. Daarentegen leg ik geen onderbroeken klaar en ziet het huis er soms uit alsof er een bom ontploft is omdat we nog niet opgeruimd hebben als ml thuiskomt. Hier kookt ml iedere avond terwijl ik ff ga zitten en Sesamstraat kijk met zl na een dag thuis de boel draaiende houden. Wat meer affectie kan, rekening houden met kan, huishoudelijke taken plannen kan, maar je man heeft ook 2 handen en kan jou ook best eens ontlasten of jou helpen met het organiseren ipv extra aandacht vragen.... Als ml mijn zoon alle dagen verzorgt, het huis poetst, mijn onderbroeken klaar legt en alles op een presenteerblaadje aanrijkt op het moment dat ik arriveer dan ga ik vandaag 60 uur werken!
praat maar even met hem en vertroetel maar even wat extra , met lekker knuffelen een massage , en plan wat om toch samen even wat tijd door te brengen en gewoon zeggen sorry schatje dat was niet de bedoeling hij wilt denk ik gewoon wat aandacht en liefde hij werk lange dagen en heeft even wat extra nodig zijn de lange uren die hier spreken en vermoeidheid
Dit dus. Hij noemt niet echt dingen die te maken hebben met liefde, idd meer huishoudster. Dat zou mij weer steken heel eerlijk gezegd. En tijd samen is wel belangrijk, maar dat zou niet uit moeten maken of dat tussen de rommel is.