Ik was vroeger weg van Lotte en wilde dat dat mijn naam was. Maar zou mijn dochtertje nu toch niet zo noemen. Smaak verandert blijkbaar toch door de jaren heen. Welke naam zou jij willen hebben of wilde je vroeger hebben? En is dat ook een naam die je nu aan een eigen kindje zou geven?
Ik vond vroeger de naam Sascha echt heel mooi.. haha maar nu echt niet meer! Dus ook niet voor mijn kindje.
Vera Vind het nog steeds een mooie naam trouwens, maar als we een meisje hadden gekregen had ze merle geheten
Geen andere naam. Ik was als kind al zo blij met mijn naam omdat niemand anders deze naam had. Ik had m'n dochter eigenlijk een iets uniekere naam willen geven Maarja daar beslis je toch samen over en nu kan ik me niet voorstellen dat ze een andere naam zou hebben
Ja vroeger, Roosje zo noemde ik mijn pop dan ook! Ons dochtertje krijgt een naam die je kunt afkorten tot Roos(je) Zelf ben ik blij met mijn eigen naam!
Haha ik vond altijd de namen van anderen 100x mooier dan mijn eigen naam, maar dat kwam omdat ik ook een hele bijzondere naam heb die je nooit hoort, en dus ook altijd verkeerd uitgesproken/gespeld werd, heel frustrerend. Maar de namen die ik vroeger mooi vond, zou ik mijn kindje nu niet geven. Typisch.
Feline ipv Eline, want zo heet het vriendinnetje van Bambi Nu vind ik dat vrij tuttig. En op latere leeftijd vond ik Elin mooier dan Eline. Ik zou mn dochter nooit zo noemen. Buiten dat het teveel op mijn naam lijkt, is de naam te populair.
Gebruik al sinds de middelbare school een afkorting van mijn 2de naam. Mijn ouders begonnen er mee omdat mijn eerste naam niet bij mij past. Als mensen vragen waar staat de .. Voor op de id? Vertel ik mijn echte eerste naam en dan kijken ze mij raar aan of de ken dat ik een grapje maak. Vind het dan ook zeer storend dat ik in ziekenhuis etc. Als Rosalia word aan gesproken terwijl ik toch echt voor mij gevoel ..... Heet. De naam past gewoon echt niet bij mij, ik voel mij totaal ook geen Rosalia. Nu er toch over namen aan het zeuren zijn... Mijn opa, van oorsprong Russisch is na de oorlog geadopteerd in Nederland. Spreekt vloeiend Nederlands, ziet er uit als een Nederlander maar we dragen door hem wel een Russische achternaam. Ouders konden zijn eerste naam niet correct uitspreken dus hij kreeg al snel als roepnaam een oer-Hollandse naam. Mag dus altijd verklaren hoe ik aan mijn achternaam kom... Snel trouwen, ben ik van die ellende af .
Ik wilde als kind altijd Sabine heten. Zo heette een ouder meisje op mijn school waar ik heel erg tegen op keek. Ik vond het altijd heel stoer als zij met me wilde spelen. Ik vind het nog steeds wel een leuke naam, maar mijn man vind het niet mooi.
Leuk om te lezen allemaal. Wel opvallend en ook logisch dat we vaak geneigd zijn (ook hier op het forum) om namen niet mooi te vinden als je bijv. een onaardig of ordinair iemand kent die zo heet. En andersom werkt het ook zo.
Ik wilde als kind Anna Maria heten, naar mijn oma vind het nog steeds een mooie naam, vandaar dat een deel van de naam in de naam van onze dochter verwerkt is.
Catherine (op z'n engels uitgesproken). Ik vind het nog steeds een mooie naam maar zou ons kindje niet zo noemen.
Ik vind mijn eigen naam wel prima, eigenlijk. Internationaal ook redelijk geschikt (Engels, Frans en Duits. In Italië zou ik een jongen zijn.) en niet al te populair. Ik wilde als kind ook niet anders heten. Ik zou mijn dochter niet zo noemen omdat het echt een naam voor mijn generatie is en niet meer van nu. Het is van oorsprong een Hebreeuwse naam dus wel grappig dat ik nu ook een zwak heb voor Hebreeuwse namen.