Klopt, als klant ben je niet de chef van het winkelmeisje. Maar je hoort elkaar als klant en winkelpersoneel wel netjes te bejegenen. Wat mij betreft hoort U zeggen in een winkel daar bij. Net zoals: klant netjes begroeten (en als klant die groet ook netjes te beantwoorden), klant aan te kijken als je praat en niet tijdens het scannen je weekendavonturen te bespreken met je collega aan de kassa naast je. Wat dat betreft is er geen verschil tussen een supermarkt of een bank voor mij. Als ik niet netjes behandeld wordt zal ik als klant ook minder vriendelijk zijn. Zoals wijlen mijn cheffin in de bakkerszaak zei: je klanten zijn een spiegel van hoe jij tegen ze bent...
Noem mij dan ook maar ouderwets maar ik heb er een hekel aan als de cassiere aan me vraagt: heb JIJ nog flessen ingeleverd? Tegen onbekende volwassenen zeg je U, dat is hoe ik het zie. mijn kinderen hoeven me zeker niet met u aan te spreken, mijn ouders en schoonmoeder zouden een rolberoerte krijgen als mijn kinderen hun met u aan zouden spreken Op mijn werk (horeca) moeten we mensen met u aanspreken tot ze zeggen dat jij/je ook goed is. We hebben 1 vaste gast die al jaren 3x in de week koffie komt drinken (in een groepje met andere vaste gasten) maar hij wenst, in tegenstelling tot de andere van dat groepje, nog steeds met u aangesproken te worden. prima. in een winkel werkt dat in mijn ogen net zo. je klanten spreek je aan met u, kijkt ze an als je tegen de klant praat en gedraagt je betjes. Het straalt een soort netheid uit. mijn kinderen probeer ik dat straks ook te leren, net als dat wanneer lenn een snoepje krijgt hij dankjewel zegt en niet vraagt om een snoepje als dat niet wordt aangeboden.