Ik ga er zeker spijt van krijgen... je hebt maar 1 kans om een naam te geven dus wil er zelf ook wel achter staan... ik heb zelfs al wat gekocht voor haar met haar naam er op
Dat is hier dus ook zo. In de mannelijke lijn wordt de oudste zoon al generaties naar zijn opa vernoemd. Vandaar dus ook dat mijn man dat wil. (Ik weet eigenlijk niet eens of hij het wel een mooie naam vindt. ) Ik heb gezegd dat ik het belachelijk vind dat ik niets te zeggen zou hebben over de naam van mijn kind, alleen vanwege een traditie, hoe mooi die traditie ook is. Daar kon mijn man zich ook wel wat bij voorstellen en sindsdien heeft hij het losgelaten. @ts: Fijn dat je het er nu duidelijk met hem over hebt kunnen hebben en dat hij het accepteert.
Ik vind vernoemen wel leuk, maar niet bij elke naam of naar alle personen. Dochterlief is met haar 2e naam vernoemd naar schoonmoeder. Naam van mijn moeder wordt door man geboycot ivm gekke betekenis in zijn taal - wat vergezocht dat die woorden op elkaar zouden lijken maar ok. Is ook geen heel mooie naam. Als we weer een meisje krijgen, ga ik de oudhollandse naam van mijn oma vertalen en als 2e naam gebruiken
als jij het niet wilt dan moet je zeker niet doen. het is makkelijk gezegd om iets te laten rusten maar zo werkt het niet. maar dat zal hij niet begrijpen want hij denkt er anders over.
Echt niet doen, ook geen compromis maken in de vorm van een tweede naam. Het gaat om jullie dochter, los van dat jij het niet mooi vind, hoe moet zij het straks vinden dat ze dezelfde naam als oma heeft. Niet iedereen vind dat even leuk volgens mij. Ook al wil je man het nog zo graag, jullie hebben de naam die jullie nu hebben gekozen omdat jullie hem allebei mooi vinden lijkt mij.
Het lijkt me heel duidelijk dat jij dit écht niet wilt en met de juiste redenen. Ik hoop dat jullie inderdaad gewoon bij jullie 'eigen' naam blijven JIJ moet je immers ook goed voelen bij de naam en als dat niet zo is, is het niet de naam voor jullie! Moet je je voorstellen dat ze straks geboren is en ze vragen in het ziekenhuis naar de naam, of andere mensen vragen je erna na de naam, of je ziet het geboortekaartje, en je moet het bijna met tegenzin zeggen?! Dat moet niet!
Mijn man wilde onze dochter ook het liefst de naam van zijn (overleden) moeder geven. Ik vond dit geen mooie naam, en wilde ook niet dat mijn dochter een soort vervanging oid moest zijn. Dat gevoel kreeg ik er een beetje bij. Mijn man begreep dat en we hebben het als tweede naam gegeven. Ik zou er niet mee akkoord gaan als je de naam niet mooi vindt, de naam gaat toch een heel leven mee.