Hoi mama's.. Even een vraagje, aangezien wij ons wat ongerust beginnen te maken.. We denken zelf aan enge dromen, maar het is inmiddels best vaak, waardoor de zorgen nu toenemen.. Ik ga even een situatie als voorbeeld gebruiken, dan snappen jullie het misschien beter, dan wanneer ik er een heel verhaal van maak. Voorbeeld is van ongeveer 30 minuten geleden.. Ik hoor ons zoontje huilen en loop naar boven. Ik tref hem zittend, trillend met zijn handje in zijn mond aan in bed. Hij zit heel angstig in een hoekje van zijn bed. Dit alles terwijl zijn ogen half open zijn. Hij maakt een bang/angstig geluid. Ik haal hem uit bed, hij begint harder te trillen. Soort schok bewegingen met zijn armen. Ik houdt hem dicht tegen me aan, en zegt; 'Ssst.. Mama is bij je.. Er kan je niks gebeuren..' Vervolgens slaat hij zijn armpjes om mij heen, nog steeds bibberend en angstige geluidjes makend. Ik zeg nogmaals; 'Rustig maar schatje..' Vervolgens legt hij zijn hoofdje op mijn schouder en valt in slaap (trillen was ook over). Ik kon hem hierna ook gewoon weer in bed leggen. Afgelopen nacht is dit (5 ) keer gebeurd. En nu net dus weer. Zouden dit enge dromen kunnen zijn, angst of..? We weten niet goed wat we hier mee aan moeten, is het 'normaal' of is het iets waar we ons zorgen over moeten maken en toch naar de HA of het CB moeten gaan?
Als ik dit lees, denk ik meteen aan angstdromen... Die zijn veel heftiger dan een nachtmerrie...een kindje komt daar moeilijker uit en kan echt in paniek zijn. Misschien moet je ff googlen? Wordt ook wel night terror genoemd.. Lijkt me heel erg schrikken voor jullie, in elk geval veel sterkte! Kan je zoontje het zich wel herinneren de volgende dag?
Heel herkenbaar!!! Wij hebben het ook gehad met onze oudste dochter, heeft wel een paar weken geduurd en was ook een paar keer per nacht. Heb er toen ook een topic over geopend. Het is al weer een paar maanden geleden hier, maar wat je beschrijft, zo ging het hier ook! Ik ben er mee naar het cb en ha geweest en die gaven aan, dat het te maken heeft met de ontwikkeling van bepaalde gebieden in de hersenen. Het heeft vooral te maken met het ontwikkelen van de fantasie ed. Het ene kind reageert hier heel heftig op en de ander niet. Hier zitten nachtmerries en dromen heel erg in de familie en kan genetisch bepaald zijn. En dan bedoel ik niet gekke dromen, maar tegen het hallicuneren aan. Maar ik kreeg de tip van het cb, om het er de volgende dag, op een rustig moment, het er over te hebben. Waarschijnlijk kan hij het zich niet herinneren, maar het helpt wel om er over te praten. Op het moment niet, om dat hij er dan "midden in" zit. Maar als je het de volgende dag, bijvoorbeeld onder het eten, luchtig bespreekbaar maakt, dan geef je hem in ieder geval het gevoel, dat het niet erg is. Dat heeft bij ons heel erg geholpen, de nachtmerries werden steeds minder intens. Het begon met trillen over haar hele lichaam, tot vreselijk intens snikken en schreeuwen, tot de volgende dag vertellen dat ze gedroomd had.
@Heppiedepeppie; Nee, volgens ons herinnerd hij zich niets. Maar hij kan het ook nog niet echt aangeven, dus het is maar gissen of hij het zich herinnerd. Ik ga dadelijk gelijk even google-en op 'Night terror'! @MamavanJuul; Onze Mick kan het nog niet vertellen.. Ik weet ook niet of het erover hebben dan zin heeft.. Als ik hem 'getroost' heb (in hoeverre daar sprake van is, aangezien hij gewoon slaapt als ik hem oppak) dan slaapt hij weer verder. Gisteren is het bij 1x gebleven.. 'Gelukkig' zit het dromen hier niet in de familie. Mijn man heeft zich er vandaag in verdiept en hij kwam met de 15 maanden sprong. Ik heb net het boek even doorgespit en veel van wat hij laat zien in zijn gedrag lijkt daar op. (eenkennig, hangerig) alleen dat dromen.. Tja, ze zeggen dat dat er ook bij 'kan' horen..
Kan me voorstellen dat je er ongerust over bent... Lijkt me inderdaad niet fijn om te zien dat je kindje zo angstig is! Heb er geen ervaring mee, maar veel succes en hopelijk is hij er snel vanaf... Ook al kan hij het zelf nog niet aangeven, misschien is het wel goed om het te benoemen overdag. Vaak begrijpen ze toch meer dan je denkt en kwaad kan het sowieso niet natuurlijk... Baat het niet, schaadt het niet! Succes ermee...
onze dochter heeft het ook gehad.. Wij schrokken ons kapot aangezien ze drie weken daarvoor opgenomen is geweest met herhaalde koortsstuipen en die ook begonnen met extreem trillen.. Het is vanzelf overgegaan overigens na een week of twee..