Mijn zoontje is nu net drie en behoorlijk geïnteresseerd in letters. Als hij woorden ziet vraagt hij mij om de letters te noemen en hij herkent ongeveer de helft van het alfabet, hij zegt dan (dat is de letter van opa (O), dat is de letter van mama (M), etc) Voor mijn gevoel is hij er snel mee bezig en ik weet niet of het nu juist goed is om hierin mee te gaan of niet. Wat is jullie ervaring hiermee?
Aiden was nog geen 2 toen hij al interesse kreeg in letters en cijfers, kleuren en vormen. Kon met 2 jaar het hele alfabet al in het Engels en Nederlands en tellen tot 100. Kon vanaf toen ook al goed praten en gebruikt sindsdien al vrij moeilijke woorden. Wij zijn er gewoon in meegegaan. Met 3 jaar kon hij zijn eigen naam al schrijven. Overigens denken wij wel dat hij een beetje anders is....Nu hij op school zit, merken we het helemaal. Zo vind hij buitenspelen veel te druk/lawaaierig en zit hij liever aan de kant te observeren. Wellicht hooggevoelig of misschien hoogbegaafd, geen idee. Dinsdagavond hebben wij een 10-minutengesprek op zijn school waar zijn juf haar bevindingen over Aiden aan ons verteld. Finley daarentegen is totaal nog niet met cijfers, letters, vormen en kleuren bezig. Hij is totaal anders. Praat nog niet veel, maar is motorisch wel veel sneller dan zijn broer.
Mijn zoontje begon ook met drie jaar.als hij ernaar vraagt zou ik gewoon antwoord geven. Als hij zou vragen naar automerken zou je toch ook antwoord geven? Is wat anders als je je kind niet laat spelen omdat hij letters moet oefenen. Maar als hij er zelf naar vraagt, zie ik niet in waarom je hier niet in mee kunt gaan.
Onze zoon is ook een gevoelig kind en inderdaad geïnteresseerd in andere dingen dan de meeste leeftijdsgenootjes.
Dat is mijn gevoel ook. Maar hij is al zo "anders" dan leeftijdsgenootjes. Dus ik ben soms bang dat als ik hierin mee ga, dat hij straks op school weinig aansluiting vindt. Maar misschien slaat dat ook nergens op
Niet remmen in zijn ontwikkeling. Liefst aanleren zoals bij de kleuters dus de d wordt duh en niet dee
De oudste liet 'pas' met vier jaar interesse in letters blijken, maar kende ze toen ook allemaal. De jongste is er al zeker een half/driekwart jaar mee bezig en kent er inmiddels ook aardig wat (eerst alszijnde 'de letter van ...' en nu steeds meer met de 'naam' van de letter (ah, buh, enz.)). Ik geef antwoord op haar vragen, als je kind vraagt hoe een dier heet of iets anders vraagt, geef je inderdaad toch ook antwoord. Maar ik moet zeggen dat ik soms ook wel eens twijfel... Al weet ik dat je de ontwikkeling toch niet kunt stoppen, als jij niets antwoord, zoeken ze het antwoord wel op een andere manier.
Mijn oudste wordt in februari 4 en herkent de meeste letters, heel lang vond ze het super interessant en vroeg ze dus vaak 'welke letter is dit?' of 'met welke letter begint 'olifant'?'. Inmiddels herkent ze ze dus, als 'ah, buh, etc', en zegt ze vaak dingen als 'slang begint met een sssss he?'. Maar meer dan dat niet, ze vindt het herkennen al een hele tijd voldoende, geen interesse in zelf schrijven (behalve de 'o') en ook geen interesse in letters combineren tot woordjes. Nou, prima natuurlijk, ik geef antwoord op haar vragen, maar ga niet haar aan tafel neerzetten met een schrijfoefening
Dat is volgens mij heel normaal met 3 jaar hoor. Onze 3 jarige kan het hele alfabet aanwijzen en benoemen. Ze vindt het prachtig, net als buitenspelen en andere dingen. Zo lang ze ook andere dingen leuk vinden, zou ik er gewoon in mee gaan.
Rond een jaar of 3 begint dat bij veel kinderen. Maar woorden ontleden in klanken begint rond 3-4 jaar en is vaak een onderdeel van taalontwikkeling. Kinderen die bijv logopedie krijgen komen hier vroeg mee in de aanraking, omdat alle afzonderlijke klanken aandacht krijgen tbv de uitspraak. Sommige kinderen houden het bij klanken, de andere herkennen snel het geschreven woord. Volgens de kinderarts van mijn zoon is dit afhankelijk van de instelling van het kind, de een is meer visueel ingesteld dan de ander.
Hier een letter gek kind. Herkende alle letters al met z'n 2. Nu schrijft hij er al een hoop na uit zichzelf. Niet remmen. Is gewoon zijn interesse. En al wat hij nu weet is binnen toch? We de uitspraak letter aanleren inderdaad. Al praat mijn zoon ook al in grote en kleine letter. Groot is de DEE en klein is de duh bijvoorbeeld. En ook dat de d en b hun buikjes naar de andere kant wijzen.
Onze 3 jarige kon al een groot deel van het alfabet toen ze 1,5 was. Bizar vroeg. De laatste tijd vooral lekker laten spelen en zelf leren en nu is ze ongeveer op hetzelfde niveau als jouw kindje. Ze kent heg alfabet en welke letter bij papa hoor, mama, etc. Voor mij klinkt het als normaal peutergedrag, alleen misschien met een interesse voor taal.
Mijn oudste heeft nu pas een noemenswaardige interesse in letters. Hij zit in groep 3. Hij leest wel meteen heel goed. Hij heeft meer met cijfers. Daar was hij op tijd mee. Kan ook goed rekenen. Nummer 2 is vier en die boeit het totaal niet. Veel te druk met auto's, treinen enz. Ben allang blij dat ie inmiddels begint te tellen. Nummer 3 is net 3 en die begint nu te tellen.
Hier ook grote interesse in met name cijfers. letters vind mijn dochter nog niet zo heel boeiend. cijfers wel. Tellen, optellen, aftrekken en groeperen vind ze geweldig.