Toen ik 8 jaar was ging ik voor het eerst op vakantie naar Frankrijk. Mijn ouders hadden een Volkswagen busje (zonder achterbank), en wij (mijn broer, zus en ik) gingen achterin met een hoop kussens. Dat kon toen nog! Het plan was om naar het zuiden te gaan, en te overnachten ergens halverwege. Zo gezegd, zo gedaan. Ergens op een doorgangscamping aan de Loire beleefde ik mijn eerste nacht in Frankrijk. Mijn ouders, geen enthousiaste fotografen, hebben tijdens die hele vakantie slechts één foto gemaakt: het uitzicht vanaf de camping op de Loire. Fast forward 25 jaar: mijn vriend en ik willen een vakantiehuis kopen in het buitenland. We hadden elkaar 8 jaar daarvóór in de Bourgogne in Frankrijk leren kennen (hij Engels, ik Nederlandse). Na een hoop gezoek op internet en uiteindelijk ook middels makelaars hadden we eindelijk ons droomhuis in dezelfde regio gevonden. Er moest nog een hoop aan gewerkt worden, maar na een half jaar meerdere vakanties keihard te hebben gewerkt 'mochten' onze ouders ook eens komen kijken. Toen we mijn ouders meenamen naar ons dichtstbijzijnde stadje (15 km hier vandaan) stonden zij daar allebei direct zo van: 'hé, hier zijn wij al eens geweest. Als je die brug daar over gaat heb je aan de rechterkant een camping... En inderdaad, het was exact diezelfde camping. En dat was 11 jaar geleden... Sinds 3 jaar wonen we hier permanent, en helaas is rond die tijd mijn moeder overleden. Vandaag met het mooie weer zijn we na de boodschappen weer eens in het toeristische deel van het stadje geweest, en zelfs even op de camping. En vanuit hetzelfde oogpunt als die foto van jaren geleden heb ik weer eens een nieuwe gemaakt:
Mooi verhaal. Mooie dingen blijven je hele jeugd bij je en jij hebt je jeugd je leven kunnen maken mooier kan het dan toch niet zijn? Wel sneu dat je moeder ondertussen is overleden maar herinneringen die blijven. Mooie verhaal.
Wow dit klinkt echt als een verhaallijn uit een zwijmelfilm... Heb je die foto van zoveel jaar geleden ook nog op je pc? Ben benieuwd naar de verschillen!
Helaas niet. Ik kan me hem wel goed herinneren, maar heb er samen met mijn vader nog naar gezocht na haar overlijden. Zonder succes helaas. Vind ik ook erg jammer.
Dit zijn inderdaad van die sentimentele herinneringen, heerlijk! Mijn vader is als kind naar The Swannery in Engeland geweest en heeft op een bruggetje gestaan met, ik dacht, zijn vader. Ik heb op dezelfde brug gestaan met mijn vader. Ooit ben ik van plan om met mijn dochter op diezelfde brug te gaan staan.