Wij zijn inmiddels een jaar bezig voor ons eerste kindje. Sinds januari zitten we in de medische molen. Mijn beste vriendin wist al een tijdje dat we bezig waren. Zij heeft al een kindje en wilde geen tweede. In november vertelde ze dat ze haar spiraaltje had laten verwijderen en voor een tweede kindje wilde gaan. Inmiddels is zij 12 weken zwanger. Ik gun het haar ontzettend, maar ik ben zo vreselijk jaloers. Bij ons gaat het echt heel moeizaam, ben inmiddels twee dagen overtijd maar heb sinds vandaag bruinverlies, dus ik denk dat de eraan zitten te komen. Wordt er gewoon depri van. Heb mijn vriendin al twee weken niet gezien en moet heel eerlijk zeggen dat ik haar ook een beetje ontwijk op het moment. Vind het echt verschrikkelijk van mezelf maar kan het gewoon echt even niet opbrengen. Bovendien lijkt iedereen om me heen wel zwanger te zijn, ik word er gewoon niet goed van. Sorry hoor, moet dit gewoon even kwijt. Is dit herkenbaar of ben ik de enige die zo egoistisch is?
Ik kan het me goed voorstellen Miepje. Alleen zou ik wel proberen op een gegeven moment, hoe moeilijk het ook is, om jouw situatie en die van haar los van elkaar te zien. Zij kan er immers ook niets aan doen dat het bij haar makkelijker gaat... Veel sterkte! X
Het is héél herkenbaar miepje! Ik ben nog niet zo lang bezig, maar heb wel last van het jaloerse gevoel, bij mij richting mijn broer en schoonzus. Het wordt minder, maar dat komt ook omdat ik ze zo min mogelijk probeer te zien...
hoi miepje. ik weet precies wat je voelt, maar wat ik altijd ( nu dus al ruim acht jaar in totaal) doe: ik probeer naar de positieve dingen te kijken. wij zijn ook bezig met ICSI en de tweede was even gelukt en daarna fout gegaan en dat is balen, maar ik probeer dan de leuke dingen naar voren te halen: ik ben de kamer gaan verbouwen wordt ik erg blij van, mijn man iets minder. we hebben na drie jaar proberen helemaal spontaan een zoontje gekregen, super, dus dat kan ook nog bij jullie gebeuren. en het hier van je afpraten doet niemand kwaad, ook erg fijn
Heel herkenbaar! Mijn schoonzusje en ik zijn ongeveer tegelijk gestopt met de pil. Zij ging voor haar tweede kindje. Ze vond het al lang duren en was binnen 8 maand zwanger. Erg jaloers was ik toen ik dat hoorde, heb ook wel even gehuild. Gelukkig was ik na 15 maanden zwanger. SUCCES!
je bent absoluut niet egoistisch, ik zou ook jaloers zijn! Veel sterkte en hopelijk ben je toch snel zwanger!
Ik kan het me ook voorstellen hoor meid. Maar het blijft idd wel even een rot situatie.... Liefs Tries.
Hey Hey, Ik kan het me voorstellen, en dat heeft niks met egoisme te maken hoor. Jij wilt het gewoon heel graag en dan is het heel zuur als iemand die eerst geen kinderen meer wilde en nu toch wel, en dan ook nog eens super snel zwanger word. Dat lijkt voor jou natuurlijk heel oneerlijk zo'n waarom zij wel en ik niet gevoel.Zou ik ook hebben hoor. Zij kan er natuurlijk ook weinig aan veranderen, misschien zou je haar kunnen uitleggen hoe jij je voelt? Hoop dat je gauw zwanger bent. Liefs Carola
wij zijn zelf al ruim 3 jaar bezig... en in die tussen tijd zijn er al 8 kindjes geboren van vriendinnen en nichtjes van mij.... allemaal binnen 3 of 4 maanden, ben niet jaloers op hun maar wel dat het bij hun zo snel gaat en wij al 3 jaar bezig zij, dus je bent niet de enigste met die gevoelens hoor hihi
Ik kan me niet echt voorstellen hoe het voelt, aangezien ik ook een van de gelukkigen was bij wie het snel raak was. Wat ik je wel wil meegeven is, om open over je gevoelens te praten met je vriendin. Zij kan zich dan beter in jou verplaatsen en rekening met je houden. Bij mij is de situatie andersom, bij mijn zus wil het zwanger raken niet lukken (2 jaar bezig nu) en ik ben nu binnen 2 maanden zwanger geraakt. Het is en blijft moeilijk maar sinds wij open en eerlijk over het onderwerp zijn gaan spreken, is het voor beiden een stuk makkelijker geworden. Ik hoop dat je wat aan mijn tip hebt
Hoi Miepje, ik snap precies wat je bedoelt. Ook bij ons zijn er al en aantal veel later begonnen en al zwanger en zelfs al bijna uitgeteld. Daar hebben we het best moeilijk mee. Afgelopen weekend ben ik weer ongesteld geworden op de dag dat ik bij een ver gevordere zwangere op verjaardagsvisitie moest zitten, dat trok ik dus even niet en ben dus ook niet gegaan. Anders zit ik me alleen maar op te fokken met al dat babygedoe om me heen. Ik vind het moeilijk maar gun het iedereen wel, alleen soms heb ik het er te moeilijk mee en dan doe ik een stapje terug en dat hebben anderen dan maar te accepteren. Ik heb momenteel 9 zwangeren in mijn omgeving... hopelijk ben ik snel de volgende :S Heel veel succes! liefs Miek
hey meis, Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt, ik voelde me maanden net als jou. Wij hebben er anderhalf jaar over gedaan om zwanger te worden en om ons heen leek het wel of iedereen zomaar zwanger werd. Een vriendin van me was gelijk zwanger na een maand ontpillen! Op dat moment lijkt het allemaal zo oneerlijk, het is heel fijn dat je het je vriendin gunt om zwanger te zijn, maar ook heel logisch dat ej jarloers bent! JIj wilt het ook zo graag en verlangt er zo naar, waarom jij dan niet he? Maar meis, probeer positief in het leven te staan, en misschien kun je je vriendin vertellen hoe je je voelt! Probeer van de rest te genieten en ik hoop da tmijn verhaal je een beetje hoop geeft, uiteindelijk zijn wij na al die tijd ook zwanger geraakt, gewoon spontaan zelfs! Meid ik wens je heel veel succes! Liefs Parels
hey allemaal, bedankt voor jullie reacties. ik voel me gelijk een stuk minder schuldig. Ik gun het mijn vriendin echt wel heel erg, maar ik wil het zelf ook zooo graag. Ben vandaag weer ongesteld geworden en had er vandaag even flink de pest in. Heb vanmiddag de gyn gebeld, want we moeten op de 11e dag weer een samenlevingstest doen. De vorige was negatief, dus ik hoop dat deze nu wel goed is. Alle andere onderzoeken waren positief, dus das wel mooi. Nu dit maar weer even afwachten. Ik probeer wel positief te blijven, maar soms is dat best moeilijk. Al die zwangeren om me heen maken het er niet makkelijk op. En dan krijg je zo af en toe ook nog eens de vraag: zijn jullie nog niet toe aan kinderen? JAAAAAA denk je dan, maar dat zeg je niet he? Maar ik ben blij dat ik hier op het forum mijn verhaal kwijt kan en dat ik daar zulke ondersteunende reacties op krijg. BEDANKT DAMES!
@Eva Ik denk dat het inderdaad verstandig is om met mijn vriendin open over mijn gevoelens te praten. Ze begrijpt het waarschijnlijk ook wel zonder dat ik het zeg, want ik heb het gevoel dat ze nu ook al rekening met me houdt. Wij waren ook de eersten die het wisten, want ze wilden het ons toch als eerste vertellen. Dus dat is ook wel fijn. Ik kan ook altijd bij haar terecht, na ieder bezoek aan het ziekenhuis, belt ze om te vragen hoe het gegaan is dus ze leeft ook echt met ons mee. Maar ik zal haar toch eerlijk vertellen dat ik de situatuie erg moeilijk vind en ik denk dat ze dat wel begrijpt. Dan wordt het inderdaad misschien wat makkelijker. Bedankt voor je reactie en succes met je zwangerschap!
Hey, Ik snap ook precies wat je bedoelt. Er zijn in mijn omgeving 7 mensen zwanger, allemaal rond dezelfde tijd. Zometeen overal dikke buiken. Mijn schoonzusjes was in no-time zwanger, en ze weet dat het bij ons niet wil lukken. Ze snapt alleen absoluut niet hoe ik me voel en dat is best lastig. Er echt open met haar over praten doe ik dan liever ook niet. Toch zou ik er gewoon met haar over praten, dan kun jij ook vanzelf blij voor haar zijn, en is het niet zo moeilijk meer voor je om haar te zien.
Komt me heel bekend in de oren Mijn beste vriendin wilde totaal geen 2de kindje, en werd toch zwanger terwijl wij al meer dan 1 jaar bezig waren voor onze 2de spruit.. Ik was ook wel wat jaloers, maar zoals je ziet, mijn tijd kwam ook wel, en dat zal ook voor jouw wel zo zijn Heel veel succes en mijn duimen draaien mee
heel herkenbaar idd.. ik ben al ongeveer 2 1/2 jaar bezig en iedereen word maar zwanger. het is niet zo dat ik het me vriendinnen niet gun maar hun stoppen met de pil en zijn meteen zwanger... maar ik geef de moed niet op ooit komt die dag ook voor ons
Heey! Ik kan me best goed voorstellen dat jij jaloers bent hoor, en ik vind het dan ook totaal niet egoïstisch. Zelf heb ik het geluk gehad dat ik ongepland zwanger ben geraakt. We hadden het al wel eens over een kindje gehad, maar dan meer pas als ik afgestuurd zou zijn (en dat duurt dus nog een jaar of 5). Maar nu ben ik door de pil heen zwanger geworden. En de beste vriendin van mijn vriend is al 3 jaar aan het proberen zwanger te raken. Het was voor haar dus ook best heel moeilijk toen ze hoorde dat ik zwanger was, vooral omdat het zo onverwacht kwam. Ze heeft toen ook eerlijk gezegd dat ze best jaloers was, en even wat afstand wilde nemen, omdat het moeilijk was er steeds mee geconfronteerd te worden. Twee maanden later was zij ook zwanger, helemaal blij natuurlijk, maar na 9 weken kreeg ze een miskraam. Ik voelde me toen ook echt ontzettend schuldig, omdat ik het haar ook zo erg gunde. En zij moet nu natuurlijk aanzien hoe het bij mij allemaal wel goed verloopt en wat er allemaal verandert enzo. Gelukkig kunnen we er wel goed over praten en gaat ze ook optimistisch weer verder. Bij jou komt het vast ook allemaal wel goed! En wat al eerder is gezegd, ik zou er gewoon over praten met je vriendin, zij snapt het echt wel dat je jaloers bent! Succes met alles!
Ik haal het topic vandaag maar weer even maar boven. Gisteren hoorden we dat er weer iemand zwanger is. Nu zijn er 5 vrienden zwanger. Natuurlijk hebben we het gelukkige stel gefeliciteerd, maar dit keer kon ik mijn tranen thuis niet meer bedwingen. Ik wil dit ook. We zijn nu 4 maanden bezig, is nog niet zo lang. Maar het lijkt wel of het iedereen komt aanwaaien (zij waren na 2 maanden al zwanger). Hopelijk krijg ik snel mijn positieve instelling weer terug!
ik ken t wel. ik heb al sinds december 2006 geen spiraal meer omdat ik n 2e kindje wil inmiddels om me heen krijgen me broers vriendin, neef zn vriendin en een andere vriendin alle 3 in juli hun kleintje en bij mij gebeurt er niets. ik was vast besloten me er niet druk om te maken t hele jaar 2007 maar t is 2008 nu en nog niet zwanger. Dus vind het nu wel vervelend worden. Nu is het bij jou natuurlijk nog vervelender omdat je nog je eerste kindje moet krijgen. Ik moet eigelijk niet klagen en blij zijn dat ik er al 1 heb! Maar ik kan het niet helpen de wens is zo groot dat ik idd ook vaak n beetje jaloers ben op anderen