Hallo dames, Ik wil hier toch mijn verhaal even kwijt. Vorig jaar zijn mijn vriend en ik bezig geweest voor een eerste kindje. Een paar rondjes niet gelukt en de laatste ronde een vroege miskraam. Wegens verhuizen en school hebben we toen besloten te wachten tot het rustiger zou worden, maar nu zijn we alweer een jaar verder en we zijn nog steeds niet begonnen. Dit omdat we nu in een appartement zitten wat we huren via de leegstandswet en omdat ik nog in mijn laatste half jaar van school zit. Alleen nu word de drang steeds groter en groter, ben nog wel aan de anticonceptie, maar zou zo graag willen stoppen en beginnen met nieuwe rondes voor een kindje. Mijn schoonouders en schoonzus vragen ook steeds weer wanneer we nou eindelijk gaan beginnen. Alleen mijn vriend wil nog wachten tot we een ander huis hebben en ik klaar ben met school. wat natuurlijk heel logisch is, maar ik wil zo graag! Moest het gewoon even kwijt.. Zijn er ook andere dames in deze situatie?
hey! ik ken dat gevoel! en t is echt heel vervelend! ik was nog bezig met een dansopleiding toen ik echt heeeeelll graag een kindje wilde! lijkt me nog moeilijker als je wel al bezig bent geweest! echt balen maar houd je voor ogen dat t beter is voor jullie kindje en jullie meer rust geeft. misschien kan je wel al stoppen met je pil en over gaan op condooms dan heb in ieder geval geen gedoe mee met ontpillen wanneer jullie er echt voor willen gaan. dat hebben wij toen niet gedaan en daar baal ik nu wel een beetje van want ben volgens mij nu nog steeds aan het ontpillen en ben in juni '12 gestopt. ffies volhouden nog! dan kan je er straks volop van genieten als je wel zwanger bent
Ik heb ook heel lang moeten wachten tot mijn vriend het ook wilde. Had ook eerder een miskraam gehad, en pas anderhalf jaar later zijn we er bewust voor gegaan, heb de dagen af zitten tellen. Maar ik snap niet waarom je eerst begint en dan opeens stopt. En dat laatste half jaar kan je toch ook afmaken als je zwanger raakt? Wie weet duurt het wel even, dan ben je ook weer een paar maandjes verder. Als je nog een jaar school had vind ik het een ander verhaal.
Ik ken dat gevoel ook. Ik heb al 12 jaar een relatie en al een jaar of 3 een kinderwens. Ik was echter ook nog bezig met een opleiding. Bovendien ging de werkgever van mijn man failliet en zaten we gedurende een aantal jaren door afwisselend werk/geen werk in een financiële onstabiele situatie. Daardoor hebben wij ook de keuze gemaakt om te wachten. Bij tijden was dat heel moeilijk, als er bijvoorbeeld in je omgeving weer iemand zwanger werd. Maar als je verder genoeg afleiding hebt (je opleiding en wat bij mij goed werkte: sporten), dan is het wel te doen. Het voelde voor ons nog niet goed om eerder te stoppen met de pil. Maar in oktober ben ik toch gestopt en gaan we ervoor. Nu voelt de keuze goed.
We hebben ervoor gekozen om een pauze in te lassen omdat we bezig waren met een grote verbouwing/verhuizing en de baan van mijn vriend onzeker werd(bouw). Aangezien ik nog met mijn opleiding bezig ben hebben we het financieel nog niet breed. Vandaar dus maar het verlangen naar een kindje word steeds nadrukkelijker aanwezig. Probeer wel afleiding te zoeken met school, werk en leuke dingen doen. Maar de ene na de andere in de familie/vriendenkring word zwanger of heeft net een kindje gekregen. Dus soms lastig om dat gevoel te negeren