Haha 123 "Ik wil ook een HSG en inwendige echo" ! Ik kan me dat wel voorstellen hoor...ik moet heeeeeeeeeeeeel eerlijk bekennen dat ik ook wel een beetje uitkeek naar de HSG. Het is gewoon fijn om te weten waar je aan toe bent. En als 't misschien ook nog een positief bij-effect heeft, neem ik die pijn helemaal voor lief. Baal alleen een beetje dat ik nu geen idee heb wanneer ik m'n eisprong heb of dat ik 'm misschien al gemist heb (ik vrij liever niet als ik last heb van bloedverlies).
Ik kan me dat ook helemaal voorstellen 123! Ze kunnen jou maar beter alvast onderzocht hebben, dan kun je na de operatie ook weer verder. Maar bij ICSI hoeven ze geen HSG te doen, dus ik denk dat ze expres wachten tot ze weten hoe het zaad na de operatie is.
Hee meiden, Hoe is het met jullie? Hier alles gelukkig heel goed. Ik vind het nog steeds heel eng die eerste weken! Hoop dat ze snel voorbij zijn. Liefs Yvonne
Dat kan ik me helemaal voorstellen Yvonne! Hopelijk vliegen ze voorbij en kan het echte genieten daarna beginnen. Hier alles goed. Veel vruchtbaar slijm vandaag, maar omdat hier alles in dozen zit kan ik geen ovulatietestjes doen. Dat is eigenlijk ook wel een keer lekker. Gisteren eindelijk weer eens seks gehad omdat wij dat wilden en niet omdat mijn eisprong eraan komt. Fijn was dat zeg! Misschien wel even goed zo, dan deze ronde maar helemaal geen kans. Het zij zo.
Ja ik ken het saskia. Het wordt zo'n verplicht nummertje rond je eisprong. Dat was bij ons ook heel erg. Soms kon ik ook de moed niet meer opbrengen om het nog een x te doen. Dan was de zin gewoon helemaal weg. Vorige maand was het bij ons anders. Ik heb wel ovu testen gedaan omdat ik mijn eisprong moest weten voor het bloedprikken, maar verder gewoon sex gehad als wij dat wilde. Er verder niet mee bezig geweest en ik ging er ook echt van uit dat ik ongesteld ging worden. Nou je ziet het resultaat. Een fijne zondag nog en ik hoop dat het ook bij jullie snel een x raak gaat zijn!! Liefs Yvonne
Dag meiden, babygirl ben je al een beetje aan het genieten? Kan het me voorstellen dat je wat onzeker bent door de eerdere MK. De eerste weken is volgens mij sowieso een onzekere tijd. Wel echt fantastisch om te lezen dat je toch spontaan zwanger bent geraakt! Saskia, weer wat geleerd! Ik heb de fertitliteitspoli gebeld en we moeten inderdaad tot na de operatie wachten. Heb wel vast een afspraak met de gyneacoloog gemaakt voor 8 maart. Dan gaan we de operatie bespreken en de vervolgstappen. We doen het stapje voor stapje!
123, ja ik kan al wat meer genieten. De onzekerheid wordt gelukkig al wat minder. Ja wij hadden het ook niet verwacht dat we nog "spontaan" zwanger zouden raken! We konden het ook allebei niet geloven. Morgen heb ik gelukkig mijn vervolg afspraak bij de gynaecoloog. Ik denk dat zij ook wel een groot gedeelte van de onzekerheid weg kan nemen. Maar er wordt bij jullie ook aan gewerkt stapje voor stapje? Vind je het geen opluchting dat er eindelijk iets wordt gedaan aan je kinderwens? Eindelijk iemand die je serieus neemt? Dat had ik na de eerste afspraak bij de gynaecoloog. Nou ben super benieuwd hoe het bij jullie allemaal gaat aflopen. Ik ga in ieder geval heel hard duimen en jullie blijven me hier gewoon zien hoor meiden!!
Hey babygirl, fijn dat je ook een beetje geniet.. Ja, ik ga stapje voor stapje naar mijn droom... in september 2009 zijn we voor het eerste naar de HA geweest, toen 2 keer zaadonderzoek, gesprekje fertiliteitsarts, woensdag krijgt manlief een varicocéle behandeling (spatader testikel) en 8 maar naar de gyneacoloog... Komt wel goed, dat voel ik heel erg sterk. Ben echt blij voor je, ik hoop dat ik ook ooit een positieve zwangerschapstest mag zien met negen maanden later een babytje! leuk dat je ons blijft volgen!
Dat gevoel heb ik ook, 123. Het gaat goedkomen, hoe dan ook! En dat positieve houden we er zeker in meid.
Babygirl, wat een fantastisch nieuws! heel fijn meis, genieten! Saskia, ik ken het maar al te goed, soms heb e gewoon geen puf meer voro dat verplichte gedoe... Zeker 123, heel goed dat positieve gevoel vasthouden. Ik prbeer het ook, ene moment voel ik mij heel sterk dat ik met een opgeheven hoofd en moed deze toestand aanga. Helaas zijn er momentjes dat het ook wat minder gaat... Zoals vandaag, ongesteld geworden, eerste ronde na mk... Zat stiekem op een wondertje te hopen, toch ongi, precies een maand na mij nmk weer ongesteld. Wel fijn datmijn cyclus weer gewoon is, mij nlijf werkt. woensdag bloedprikken in zh, man doet deze week tweede zaadtest, volgende week nog een inwendige echo en dan gesprek met de gyn over hoe verder... Het moeilijkst vond ik dat een van mij nbeste vriendinnen tegelijk met mij zwanger is geraakt, na 2 maanden en zij mag het nu gaan vertellen. bij vrienden gaat het dus de heel tidj daar over. Ben heel blij voor haar maar ik kan ff niet meer naar verjaardagen met allemaal mensen met babies of zwangre vrouwen. Ben te kwetsbaar op dit moment.
Hoi Helena, balen dat je weer ongesteld bent geworden maar zoals je al zegt, je lichaam werkt weer! Heel herkenbaar voor veel meiden: zwanger vriendinnen... pijnlijk is het he, helemaal voor jou nu je net een miskraam hebt gehad. Ik blijf volhouden met 'mijn tijd komt nog wel'. Heel veel knuffels voor jou Helena!
Helena, inderdaad... ik heb daar geen puf meer voor. Dat verplichte gedoe, dat ook nergens toe leidt... Kan me voorstellen dat het extra pijnlijk voor je is nu je vriendin net zo lang zwanger is als jij zou zijn. Dat zijn de extra moeilijke momenten. Ongesteldheid kan ook nog flink tegenwerken. Dat is echt hét maandelijkse dipje voor mij. Ik vind dit echt een fijn clubje, allemaal meiden in hetzelfde schuitje! Fijn om zo nu en dan je hart te luchten en elkaar te steunen.
Helena, ik herken je gevoel ook helemaal. Ik snap heel goed dat je het nu moeilijk vindt om naar verjaardagen te gaan. Iedereen wordt zwanger behalve jijzelf, dat is zo frustrerend! En al helemaal als er alleen maar over zwangerschap word gepraat. 123, inderdaad de moed erin blijven houden! Gelukkig maar dat we hier ons hart kunnen luchten!
Hi meiden! Op aanraden van Saskia ga ik mij hier ook bij aansluiten als jullie dat goed vinden. Ik zat samen met Saskia bij een ander clubje maar op een gegeven moment waren alleen zij en ik de enige niet zwangere en om tussen al het blije nieuws en echo's te zitten werd mij een beetje teveel ondanks dat het echt allemaal leuke meiden waren en we echt een leuk cluppie waren! Gek genoeg heb ik gewoon behoefte om van mij af te schrijven en een stukje bevestiging en lotgenoten contact te vinden. Ik moet iedereen even leren kennen maar hierbij mijn verhaal: vriendjelief en ik zijn al vanaf december 2008 bezig een kindje te krijgen. Afgelopen week heb we de uitslag gehad van de gyneacoloog en de uitslagen van de zaadtest zijn dermate slecht dat we alleen nog maar in aanmerking komen voor ICSI mits over drie maanden de tweede test beter is, dan wordt het IUI; even afwachten dus. Afgelopen week was heftig en confronterend. Je gaat nadenken over 'wat als we geen kinderen krijgen' 'hoever ga ik in de mmm' en 'hoe denken wij over adoptie' enz. Misschien ga ik iets te ver in mijn denken en moet ik even pas op de plaats doen, tijd nemen om mij voor te bereiden voor de mmm en even niet alleen maar bezig zijn met zwanger worden, en dat is moeilijk..... Ik hoop jullie een beetje te leren kennen en aansluiting te vinden bij dit groepje! xxx
Ha Amy, Leuk dat je je hier hebt gemeld! Ik vind niet dat je ver gaat met denken. Het is juist heel herkenbaar. Die gedachten zijn hier ook al vaak voorbij gekomen en besproken. Ik denk dat het alleen maar goed is. Zo weet je van jezelf en van elkaar hoe ver je wil gaan en wat je angsten zijn. Naarmate de tijd vordert en het een beetje is gezakt bij je, kun je weer positief zijn. Nu ben je daar gewoon niet aan toe. Het is goed om je emoties toe te laten, daar heb je nu en straks alleen maar profijt van. Knuffel voor jou
Saskia, hoe krijg je het toch voor elkaar om altijd het juiste te zeggen Maar je hebt helemaal gelijk, je kan sommige emoties maar beter toe laten anders komt de klap later. Ik vind dat ik door dit hele mmm gedoe ook een stuk rijker ben geworden wat betreft mijn relatie en mijzelf, ik leer ervan en dat is gelukkig nog iets positiefs..herkenbaar? Hoe gaat het verder met jou Sas? Ik ga nu lekker slapen en een hele dikke knuffel! xxx
Welkom Amy, En nee je gedachtes zijn helemaal niet gek. Ik denk dat bij iedereen die een kinderwens heeft, wat niet wil lukken, zulke gedachtes naar boven komen. En wat betreft je relatie; ik herken het bij ons ook. In het begin is het heel moeilijk maar juist het besef dat je er voor elkaar bent, dat je alles met elkaar deelt, ook moeilijke dingen, brengt je zo dicht bij elkaar. Ik ga ook voor jou, net zoals voor alle andere meiden hier, heel hard duimen! Liefs Yvonne
Zeker herkenbaar Amy! Het is een tijdje iets minder gegaan met de relatie, zoals je in het andere topic gelezen hebt. De spanningen werden te veel en daardoor veel ruzie om kleine dingen. Nu gaat het echt heel erg goed en ik merk dat we dit echt samen doen en veel aan elkaar hebben. Er is er maar 1 die precies weet wat ik voel zonder dat ik iets hoef te zeggen, en dat is mijn mannetje. Je groeit echt naar elkaar toe in dit proces. Zolang je voor ogen houdt wat echt belangrijk is, komt het wel goed. Met heel veel vallen en opstaan...
Hi Amy, welkom hier! Erg herkenbaar hoor...ik denk dat we hier allemaal in ieder geval één angst delen en dat is dat 't misschien nooit gaat lukken. Dat geldt zowel voor mensen bij wie een duidelijke oorzaak is, als bij mensen die "onbegrepen onvruchtbaar" zijn (ik dus). Qua relatie prijs ik mezelf gelukkig dat wij hier juist steeds meer naar elkaar toe groeien en dat mijn vriendje aan een half woord genoeg heeft. Maar daardoor wordt mijn kinderwens juist steeds groter... Aanstaande donderdag hebben wij weer een afspraak bij de FA om alle uitslagen te bespreken. Ik verwacht zelf dat we naar huis worden gestuurd met de opdracht om het nog een half jaartje zelf te proberen, maar misschien dat hij naar aanleiding van de HSG toch nog een nader onderzoek wil doen (aangezien er een klein plekje was te zien bij mijn baarmoeder, waar de contrastvloeistof niet kon komen). T is afwachten...
Nikaatje, dat lijkt me zo frustrerend als er geen oorzaak gevonden wordt! Ik weet waarom het niet meteen lukt en ik weet dat ik een kleine kans hebt, maar voor jou ligt dat allemaal anders. Lijkt me soms verdomd moeilijk!