Oh nee toch Sas, dat is bale! Ik zou een hoop willen zeggen om het goed te maken voor je maar het is gewoon k.. met peren! Ik duim nog heel hard voor jullie dat de verkoop toch door gaat, wonderen bestaan!!!
Ja wonderen bestaan inderdaad, maar helaas niet bij ons. Ik baal er zo van, ik word er zo moe van, om elke keer de uitzondering te zijn waarbij het negatief uitpakt. Ik heb ruim 5 jaar op een notariskantoor gewerkt en heb dit pas 1 of 2 keer zien gebeuren. En bij wie gebeurt dit weer... juist... bij ons! Grrrrrrrrr! Net als dat er maar heel weinig mensen vruchtbaarheidsproblemen hebben, en nog minder mensen waarbij het zo extreem is dat alleen ICSI nog een optie is, en nog heel veel minder mensen die geen topemmy's kunnen maken en geen cryo's overhouden En net als dat maar heel erg weinig mensen overkomt dat je vriend waar je al jaren mee samenwoont op zijn 24ste door een heel bizar ongeluk overlijdt... Ik ben altijd een uitzondering in het negatieve geval en ik word er echt dood- en doodmoe van!!!
Oe, ik heb wel erg veel zelfmedelijden zie ik... sorry! Is morgen vast weer over hoor. Er is ook een klein lichtpuntje namelijk. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en toch het ziekenhuis gebeld om te vragen of ik nog ingepland kan worden voor volgende cyclus (die over een weekje ofzo al begint). Ik moet volgende week terugbellen. Ergens vind ik het doodeng omdat ik me zo lekker voel nu (behalve vandaag dan haha), maar ergens ook wel blij om toch nog een kans te hebben voor de verhuizing. En zeker omdat ik vorig jaar voorspeld had zwanger te raken van icsi 2 in april 2011. Dat kon ik toen nooit weten dat we dan een tweede poging zouden hebben. Nu werd alles stopgezet en baalde ik dat mijn voorspelling niet uit kon komen. Maar nu vestig ik al mijn hoop op deze poging, ik heb er een goed gevoel over! Juist omdat ik dit voorspeld heb. Hahahaha, ik ben niet helderziend hoor en ik ben eigenlijk helemaal niet zweverig! Maar ik heb dit vorig jaar tegen mijn collega, tegen Sasman en tegen mijn moeder gezegd en nu kan het ook nog uitkomen ook! Als het ziekenhuis me tenminste groen licht geeft...
O ja, en nog even tussendoor... we zeggen tegen iedereen in onze omgeving (behalve mijn ouders) dat we nog steeds pas na de zomer verder gaan. Het wordt dus een secret mission Dus Thomassen, als je hier nog leest, aub niks op hyves zetten en tegen niemand zeggen dat we voor poging 2 gaan.
Hey Sas! Hoe is het nu met je? Ik had gisteren een bruiloft dus kon vandaar niet eerder reageren maar je gevoel is wel begrijpelijk hoor: je bent de laatste tijd iets teveel de uitzondering op de regel en dat alleen maar in negatieve zin. Ik kan je een enorme pep-talk geven maar feit is dat het niet zal veranderen: waarom word de ene alles in de schoot geworden en waarom moet de ander overal moeite voor doen? Als ik het antwoord wist meis was ik rijk Ik duim gewoon voor jou en voor mij dat al deze onzekerheden binnenkort verleden tijd zijn en we tevreden zijn en invloed kunnen hebben op de keuzes die we maken; met of zonder kinderen. Zou super zijn als je toch voor poging twee kan gaan èn dat je voorspelling uit gaat komen! Grappig, wij hadden ook besloten om de volgende cryo terugplaatsing tegen niemand te vertellen, in de hoop dat we toch onverwachts een nieuwtje kunnen brengen hihi! xxx
Och Sassie, ik hoop het zo maar ik heb er niet zo'n goed gevoel over ik heb het gevoel dat ik 'leeg' ben en mijn borsten minder pijnlijk: alles kan nog ik weet maar ik dek mij graag enorm in voor teleurstellingen we shall see....!
Hey Sas, hoe is het? Is het aanmelden nog gelukt, hoe is het met het huis afgelopen? Nou, hier is het zo goed als over en uit hoor: ik heb alle tekeken van ongesteldheid, vet haar, pukkels, rugpijn, kramp, opvliegers, hoodpijn en ga nog maar even door: bovendien spotte ik volgens mij zojuist verkleuring op de wc, kom maar op zou ik zeggen: op naar de volgende ronde. Ik ben wel effe flink verdrietig geweest en nog steeds wel, je krijgt gelijk zo weinig vertrouwen in je lijf: je gaat gelijk denken: zal het ooit lukken?!?! Zucht, we weten het niet maar ik moet gewoon weer even moed verzamelen.
Hey meiden, Ik kom ook weer heel eventjes kijken Hier nog steeds een wachtfase. Het duurt maar en duurt maar.. Ik zal één dezer dager weer eens een mail sturen hoe ver ze zijn.. Saskia, ik zie dat de poging niet gelukt is meid!! Ik begrijp je gevoel zoow goed!! Waarom lukt het nooit!! Ik had na de eerste poging ook alleen maar matige embryo's en niet wat ingevroren kon worden...Zoow k*t! Want dat betekent dat we weer helemaal opnieuw kunnen gaan beginnen met alles... Ik hoop voor jullie dat je snel weer verder mag en dat het dan een super oogst mag zijn en een zwangerschap opleverd!! Amy, je bent toch nog lang niet op de 21ste? Zou het geen innesteling kunnen zijn? Ik hoop en duim voor je dat het alsnog goed mag gaan!! Gelukkig hebben jullie zowiezo nog wel wat in de vriezer! Dat scheelt weer een hoop gedoe! Ik hoop voor je dat je zwanger bent meid!
Hè sjips meiden, waarom lees ik bij jullie nou nog geen positief nieuws? Saskia, wat een BAALnieuws dat de verkoop (waarschijnlijk) niet door gaat! Bij ons heeft 't ook behoorlijk wat moeite gekost en zelfs op de dag van de (geplande) overdracht waren er nog problemen. Maar uiteindelijk is alles op z'n pootje terecht gekomen en dat zal bij jullie ook echt (uiteindelijk) het geval zijn. Kan me trouwens voorstellen dat je de komende poging een beetje geheim wilt houden; het lijkt soms nog zwaarder te worden om andere mensen te moeten vertellen dat het weer niet is gelukt. Maar weet je zeker dat je nu echt meteen weer wilt starten? Volgens mij ben je behoorlijk opgeknapt de afgelopen (rust)periode? Amy, hou nog een beetje moed hè meid! Het kan inderdaad een klein innestellingsbloedinkje zijn. En zo niet, dan heb je iig nog een paar mooie exemplaren achter de hand, toch? Ik ben nog steeds in afwachting van mijn menstruatie. Heb wel wat last van voortekenen (al de hele week), maar voorlopig is alles nog wit (dus ook de test haha). Het kan ook bijna niet nu ineens raak zijn, omdat ik zo'n beetje alles heb gedaan en gelaten wat je moet doen om zwanger te worden. Vrees dat m'n lichaam gewoon van slag is na al die hormonen en dat ie niet meer zo goed weet hoe ie 't zelf moet doen
@ Nikaatje, inmiddels ongesteld? Hier hetzelfde gedoe, ook last van voortekenen maar dat was het dan ook. Nog geen spotting of bloed te zien. Zwanger ben ik ook niet. @ Amy, hoe is het meid? @ Joekie, wat moeten jullie lang wachten zeg! Slopend... Ik heb op zich goed nieuws. We kunnen deze menstruatie weer starten Dat betekent begin april punctie als het weer zo verloopt als de vorige keer. Van het huis hebben we nog niks gehoord verder.
Hi meiden, even via de iphone van vriendlief: helaas, niet gelukt. Ik ben nog niet ongi, morgen is de testdag maar inmiddels wel 3 negatieve testen en licht bruin verlies... Ben vd week wel echt verdrietig geweest, boos op mijn lichaam en bang dat het nooit lukt... Misschien herkenbaar sas? Het weekend zijn we lekker weggeweest en hebben we samen weer een beetje vertrouwen opgebouwd. Op naar de volgende ronde! X
Ik ben inmiddels ook weer ongesteld aan het worden. Het start wat trager op deze maand (eerst veel bruinverlies enzo). En het stomme is dat ik dus echt heb genoten van de rustmaand en er ook 99% van overtuigd was dat het nooit raak kon zijn en toch...toen ik steeds meer overtijd raakte, kreeg ik toch weer hoop En ik heb er dus ook 3 negatieve testen op zitten... Amy, voor mij ook heel herkenbaar dat verdriet hoor, heb gisterochtend ook weer echt een potje zitten janken. Dan vliegt 't me ineens allemaal aan. Saskia, inmiddels al ongesteld? Fijn dat je weer zo snel kunt starten!
Hee Nikaatje, wat bale meis; zo herkenbaar dat je toch hoop gaat krijgen als het langer duurt dan normaal. Bij mij gaat dan constant de zin 'geen bloed geeft moed' door mijn hoofd. Het is pittig allemaal, zucht. Wij kunnen nu pas volgende maand starten omdat je een maand moet herstellen na de punctie en de maand erop hebben we een week vakantie ingepland dus misschien dat ik zelfs twee cyclussen moet wachten en dat juist nu ik gewoon door wil. Tsja, misschien is het tegelijkertijd beter: laat al die hormonentroep maar uit mijn lijf gaan en laten we vooral hoop en vertrouwen houden
Heel herkenbaar Amy! Heel erg balen dat het niet gelukt is Nikaatje, ook voor jou natuurlijk. Het is zo oneerlijk, maar we kunnen er helemaal niks aan veranderen helaas. Hier inmiddels ongi. Dit keer zonder bruinverlies, maar gewoon 's avonds wat licht bloedverlies en de volgende ochtend meteen ongi. Nog nooit gehad, maar wel eens fijn moet ik zeggen. Want 4 dagen bruinverlies en dan pas ongi, is zo k*t! De eerste pil zit er alweer in. Over 2 weken starten met de decapeptyl. Moet jij per se een cyclus wachten Amy? Ook met een cryo? Ik mocht meteen door, maar wilde dat zelf niet.
Hey Sas, ik hoor dat vaker: ik had ook gedacht dat ik met een cryo in 1x door zou mogen maar helaas doen ze dat niet in Nijmegen..ze zeggen dat je eierstokken nog bont en blauw zijn van de punctie en dan willen ze toch geen cryoterugplaatsing doen. Zucht...was wel echt even balen maar ja, geduld is een schone zaak en zeker in dit traject... Wat fijn dat jij door kan Sas! Wanneer verwacht je nu ongeveer de punctie te hebben? Spannend..........We gaan weer keihard duimen voor elkaar, we volgen elkaar iets teveel op dus als jij een mooie resultaat heb hoop ik dat daarna heel snel ook te hebben haha!
@ Amy, persoonlijk denk ik dat het ook beter is om een cyclus over te slaan. Gewoon even geen hormonen en geen punctie. Je lijf wordt toch zwaar belast. Ik verwacht de punctie begin april.
Ben ik met je eens Sas, het is even bale en geduld bewaren maar uiteindelijk is het beter.... Hee, en weet jij al meer van jullie huis, gaat het definitief niet door? Kan mij heel goed indenken dat je daar enorm van baalt zeg: feit dat je nu weer op kan voor ICSI 2 is dan wel weer fijn maar ja...is het moeilijk voor je, om niks te verklappen in je omgeving? Spannend hoor, laten we hopen dat het gezegde '3x is scheepsrecht' niet opgaat voor jullie maar gewoon netjes bij de tweede keer raak! Hier gaat tie oke, met momenten verdrietig en bale maar goed, we houden vertrouwen en ik merk ook nu dat de hormonen langzaamaan uit mijn lijf gaan: de ongi is ook bijna over en ik begin weer langzaam mijn 'ik' terug te vinden. Even twee maanden geen polonaise aan mijn lijf en daarna met beginnend vertrouwen weer starten.