Vraagje... m'n zoontje is 3,5 maand en ik ben soms nog zo moe. Het lijkt dan of ik eigenlijk nooit uitgerust ben. Nu heb ik altijd wel van slapen gehouden, maar ik slaap soms wel 9/10 uur en dan nog ben ik moe als ik opsta. Uit het bloedonderzoek kwam eigenlijk niets bijzonders en ik slik multi-vitaminen. Ik merk dat ik erover begin te zenuwen als ik soms om 20u al inkak... of ik een kind wel aankan als ik onderhand de kinderbedtijden moet aanhouden En dan pieker ik verder dat ik zo nooit aan meerdere kids mag denken, want dan kun je nooit slapen. Als ik maar weet dat het erbij kan horen, stelt het me al gerust. Dus: Is dit herkenbaar? Zijn het echt alleen hormonen of wat kan het zijn?
dit is heel normaal, ik ben na de geboorte van mijn dochter echt ook wel een maand of 4 doodop geweest, totdat ze de nacht door ging slapen en ik begon te wennen aan het moederschap. onderschat het niet, het is niet niks allemaal, de meeste ouders zeggen dat ze na de geboorte van de eerste, het eerste jaar als erg zwaar hebben ervaren. en dat is het ook. uitzonderingen daargelaten natuurlijk maar die heb je altijd
Is heel normaal. Bij de tweede had ik dat tot zeker 6 maanden na de geboorte. Kreeg toen advies om veel groene groente en ijzerrijke voeding te eten.
Het is niet gek.. Maar je zou voor de zekerheid je huisarts eens kunnen vragen of ze je bloed na kunnen kijken op bijv ijzertekort. Sommige vrouwen krijgen dat moeilijk weer op peil..
Tja, de bloedwaarden waren allemaal oké en ijzer ook... Ik vermoed dat het idd vooral een kwestie van wennen is... ik moet ook nog steeds een ritme zien te vinden. Thuis kan ik mijn draai moeilijk vinden (muren komen soms op me af) en kan ik me moeilijk tot dingen zetten (lusteloos). Ik mis mijn werk best wel *schaam* want dan had ik tenminste een ritme en wist ik waar ik aan toe was. Maar komt het ooit goed?
ja bij mij is het goed gekomen, zo goed zelfs dat ik nu zwanger ben van de 2e maar het heeft wel een jaar geduurd voordat ik weer echt in een ritme zat en ook energie overhield met name in de avond. ik ben trouwens nu nog steeds wel eens een avond om 8 uur moe maar goed da's niet gek met een baan, peuter, huishouden, zwangerschap etc
heel herkenbaar! Mijn dochter is nu 5 maanden en ik ben helemaal op! Geen ritme, huishouden ligt plat en baal hier echt enorm van! Nu sinds een week lijkt het opeens iets beter te gaan. en heb ik zelfs puf / energie om elke dag een klusje in huis te doen. dan neem ik de middag vrij om te wandelen of te slapen.... het gaat echt beter als er ritme gaat komen! en dat ritme komt nu mijn dochter niet al na 1,5 uur weer bv wil en er nu 3 uur tussen laat en ook 2 lange slaapjes overdag gaat doen. ik denk dat het met haar ontwikkeling te maken heeft, heeft nu de 4 mnd sprong gehad en de rust is weer gekeerd en voor mij komt de rust en het rimte ook weer wat terug. volhouden, alles is een fase en gaat weer voorbij!
Onze jongste is nu 8 maanden en ik ben ook nog steeds moe. Zelfs de vakantie tussen Kerst en Nieuwjaar heeft niet echt geholpen. Ook ik "stort" regelmatig om 8 uur in op de bank. Hier twee nachtbrakers dus denk dat dat ook wel meespeelt, naast een 32-urige werkweek en 2 maal een half uur reistijd.
Ik herken het ook hoor. Ik kan wel klokje rond slapen als ik dat wil, en onze uk is echt een makkelijk meisje dus daar ligt het niet aan. Misschien ligt het een klein beetje aan de bv, maar dat zal echt niet alles zijn. Ben blij om te lezen dat het bij andere meiden naar verloop van tijd beter wordt, dat geeft hoop
Tja, als ik maar wat beter met mezelf leer om te gaan zal het allicht veel meer ontspannen worden. Als ik leer te accepteren dat het nu eenmaal zo is. Maar het lijkt zo ongezellig voor mijn partner ook. Kortom: ik denk aan iedereen, behalve aan mezelf. Ergens lucht het me enorm op dat jullie het herkennen. Aan de andere kant wordt ik er niet vrolijker van dat het zo lang kan duren. Ik wil er nú vanaf... Moeilijk hoor, om dat los te laten en te accepteren.
Nou precies! Sommigen zeggen 'stop dan met de BV' maar ik heb idd het idee dat het daar niet helemaal aan ligt. Het zit 'm vooral in m'n nieuwe leventje waar ik m'n draai nog in moet zien te vinden.
Heel herkenbaar!! Ben 3.5 maand geleden bevallen en voel me ook zo.. Afgelopen week ook weer begonnen met werken waardoor ik gisteren al om 20uur op bed lag! Het lijken wel kinder slaaptijden.. Hoop ook dat dit snel overgaat en ik wat meer fut krijg..
Heel normaal inderdaad! Het eerste jaar na de geboorte van beide dochters was ik blij dat ik het tot 21.30 redde. Met regelmaat lag ik er om 20.00 uur in om bij te tanken. En ja, accepteren is het enige wat je kan doen. Slaap lekker .