Zal wel een draak van een moeder zijn, maar mijn zoon is ook niet blij in de wagen. Heeft een week moord en brand geschreeuwd en toen was het hem helemaal duidelijk dat hij soms echt even in de wagen moest. In bijna alle gevallen mag hij (met z'n 16 maanden) lekker zelf wandelen, maar bij haast gaat hij echt even zitten. Geef het een week en dan is het meer dan duidelijk.
Als jullie beiden morgen kunnen maar jij nu nog een vervoersprobleem hebt, dan zou ik haar bij jou uitnodigen. Misschien heel spoedig een plankje (kidsit) achter de wagen kopen. Hoe ga je momenteel weg dan? Want ook ik zou geen discussie voeren over een kind in de wagen. Eat moet dat moet. Edit: is niet morgen... oeps! Hoe heb je het nu opgelost?
Tsja, ik zou ook best alles op alles willen zetten hoor maar dat is nogal lastig. Al onze contacten zijn een eind weg in onze oude woonplaats, zo ook familie. Die zien we weinig tot niet (meer), en ja dat vind ik zeker jammer. Ik heb hier niemand omdat we hier nog niet lang wonen (2 jaar) en ik in deze tijd dus 2 kinderen heb gekregen en we voornamelijk bezig zijn geweest met het huis opknappen, ik kom weinig zonder kinderen/man buiten de deur omdat alles buiten loopafstand is op basis voorzieningen na (zoals supermarkt en apotheek) en ik dus geen rijbewijs heb. We hebben hier veel groen in de omgeving en een klein speeltuintje, daar gaan we regelmatig heen, dit is prima te doen met een dreumes. Andere dingen deden we met de bus omdat dit een eindje weg is, de laatste tijd minder omdat onze jongste slecht slaapt en de uitstapjes hem onrustiger maakten. De grote speeltuin waar we heen zijn geweest heeft geen bushalte in de buurt vandaar dat ik dit lopend moest doen. Ik wil zeker wel vriendinnen hier in de buurt opdoen, op dit moment is alleen de situatie niet zodanig dat ik makkelijk een avondje weg kan zonder man/kinderen. En natuurlijk doet het me wat dat ik eigenlijk niemand heb buiten mijn man, vroegere vriendinnen wonen ver weg en de hechte band van vroeger is door de afstand aardig verminderd. Maar goed, genoeg over waarom de situatie is zoals ie is. (Overigens komt het misschien over alsof ik ongelukkig ben. Hoewel ik soms van bepaalde dingen baal ben ik over de grote lijn gezien heel blij met mijn leven) Deze potentiële vriendin is dan ook, hoe stom het ook klinkt, iets wat ik graag in mijn leven zou hebben. Iemand om (met kinderen vaak) leuke dingen mee te doen en gezellig te kletsen. Maar goed, ze belde af omdat haar kleintje koortsig was geworden overnacht. Dus bleef ze liever thuis, begrijpelijk. Ik had me er al zo op voorbereid (en, ook voor dl, verheugd) dat ik de gok heb genomen om alleen te gaan met onze kleintjes. Ik heb gezorgd dat mijn kleine man lekker rustig was toen mijn dochter wakker werd. Ontbeten en meteen daarna op pad gegaan. Ze had goed geslapen, was erg fit en actief en heeft de heenweg helemaal gelopen (tot mijn verbazing). In de speeltuin heeft ze zich zo'n 2 uur uit kunnen leven en heel erg genoten, het was niet druk dus kon haar goed in de gaten houden. Op de website leken de bankjes ver van de toestellen te staan maar in het echt bleek dit reuze mee te vallen. Ze bleef uit zichzelf ook een beetje in de buurt v.d bankjes spelen. Helaas waren er geen andere kindjes van haar leeftijd. Na het spelen hebben we nog wat gedronken en begonnen aan de terugweg. Onderweg zijn we een paar keer gestopt om te rusten, de laatste 5 á 10 minuten vond ze het wat zwaar maar het ging eigenlijk heel goed. Zl was wel redelijk onrustig (vooral als we stilstonden) maar al met al was dit best voor herhaling vatbaar. Achteraf denk ik ook dat ik me misschien te druk heb gemaakt om hoe het zou (moeten) gaan.
Hier dochtertje van 9 maanden, zoontje van 2,9 jaar en zoontje van 6 jaar. De middelste gaat nu altijd op zijn loopfietsje mee, maar als die er niet bij is het fietsje, klik ik het plankje aan de kinderwagen en staat hij daar op. Moet 4 keer per dag naar school/huis en het is een kwartier lopen enkele reis. Ze moeten zich allemaal aan elkaar aanpassen en we gaan in het ritme van de school mee. Middelste heeft ook best flinke nukken af en toe, maar sinds hij kan fietsen gaat het echt zoveeeel beter. En het plankje werkt ook prima!
Zou toch eens kijken voor een duowagen. Op marktplaats heb je ze al voor een paar tientjes en geeft je zoveel meer vrijheid. Kun je ook eens lekker boodschappen doen ofzo met je kindjes. Kun je ook nog eens wat meenemen,want als je vasthoud aan een draagdoek en je oudste aan de hand, word het wel erg zwaar als je ook een tas ofzo moet dragen. Hier ook vaak zat een enorme strijd gehad om kind in de kinderwagen te krijgen. Maar ze ging hier echt niet minder om in de kinderwagen. Tuurlijk is het fijn als ze lekker lopen, maar soms moet je gewoon even door. Mijn middelste is nu 2 jaar en 10 maanden maar ga nog dagelijks met de duowagen op pad omdat ze lange afstanden nog niet trekt, of enorm gaat treuzelen. Ideaal hoor!