Hallo! Ik wil graag weten of er mensen zijn die toch bewuster thuis blijven de laatste weken. Niet omdat het lopen enzo dus niet meer lekker gaat, maar toch gewoon bang dat je vliezen breken bijvoorbeeld. Ik ben pas 37.2wkn maar de VK twijfelde of ze me volgende week nog wel terug zou zien op controle. De beeb is groot, ingedaald en ik rommel al een beetje. Ik had daar op de terugweg ook behoorlijke last dat de baby al zo ver is ingedaald en bij elke beweging in de bus was ik toch wel beetje bang dat mn vliezen zouden breken. Terwijl ik weet dat een bevalling meestal met weeën begint hoor! Bij wie zijn de vliezen wel ergens anders gebroken dan thuis? Waar? En toen snel naar huis ofzo? En ben jij toch ook de laatste weken minder lang van huis gegaan? Misschien wel grotendeels hele dagen thuis gebleven? Was dit achteraf nodig? Of doe je dat de volgende keer weer? Pff ik ben echt geen schijterd, ik weet ook dat het allemaal goed komt, maar het voelt echt alsof het daar onder op springen staat.
Ik ben nu bijna 36 weken, en ik merk aan mijzelf dat ik het niet meer zo prettig vind om heel lang ergens anders te zijn. Wordt dan wat onrustig.. Dus ik denk dat ik de laatste paar weken wel wat minder overal bij de feestjes etc. zal zijn...
ik heb het nu nog niet maar het is wel iets dat ik zou doen denk ik, ik ben wel iemand die liever het zekere voor het onzekere neemt. volgende week ben ik 36 weken, nu ga ik nog naar alle verjaardagen maar wel korter, ik ben gewoon eerder moe, ik heb nu nog niet de angst dat mijn vliezen breken oid.
Bij mijn eerste zwangerschap heb ik daar helemaal niet bij nagedacht. Met 38 weken zat ik nog bij de musical en met 40 weken heb ik nog de hele dag geshopt. Hij is dan ook bijna 42 weken blijven zitten, ze moesten hem uiteindelijk eruithalen haha (ingeleid)
Ik herken het eigenlijk niet echt. Ik had bij de vorige zwangerschap al vanaf het begin het gevoel dat ik overtijd ging lopen en daarom deed ik eigenlijk alles nog, ook laat in de zwangerschap. Ik liep idd ook tot de 42 weken. Trouwens, ik geloof dat de kans dat de vliezen eerst breken voor je weeen krijgt maar 10 procent is, dus daar zou ik me niet zo druk om maken.
Ik heb daar bij onze eerste geen rekening mee gehouden. ALs je langer dan 40 wkn loopt duurt het dan nog wel erg lang om nergens meer naartoe te gaan.... Ik was er gewoon niet zo bezig, maar als het voor jou niet meer goed voelt zou ik zeker lekker rondom huis blijven.
Wij gingen uit eten met vrienden, als soort van laatste keer met z'n 4en omdat mijn vriendin 35 wkn was...Net na het voorgerecht braken haar vliezen. Gelukkig verliep alles heel relax ondanks dat het uiterst spannend was allemaal. We hebben rustig het eten afbesteld, zijn naar hun huis gereden en hebben de vk gebeld. Omdat ze pas 35 weken was moest ze naar het ziekenhuis. 2 dagen later was de kleine geboren. Dit is natuurlijk iets wat bijna niet voorkomt maar ik vond het persoonlijk best mooi om mee te maken...Nu ga ik het (als het allemaal goed gaat) zelf mee maken
Ik ben lekker mijn ding blijven doen. Bij mij was het voorwerk al begonnen (harde buiken/ voorweeën), maar je weet nooit hoe lang het voorwerk duurt. Juist voor de afleiding ben ik lekker bezig gebleven. Afleiding is voor mij ook vooral niet thuis zitten. En dat de bevalling dan ergens anders dan thuis zou kunnen inzetten... tja, uiteindelijk kun je overal bevallen en in principe heb je tijd genoeg om thuis te komen. Mijn bevalling is overigens gewoon thuis begonnen en de vliezen zijn thuis door de huisarts gebroken.
Nee inderdaad 1 op de 10 vrouwen hebben inderdaad eerst gebroken vliezen en dan pas weeën. Maar ja, je zal maar die ene zijn Het voelt voor mij niet echt goed meer sinds vandaag en gister al wel een beetje.. en heel gek, ik realiseer me nu dat ik juist vrijdag en zaterdag de hele dag overal heen wilde! Ik ben wel 4x op een dag met de bus weggeweest, meest onzinnige dingen doen :S Ik ben benieuwd, hoop dan niet dat ik inderdaad tot de 42 weken moet, dan zou ik nog bijna 5 weken thuis zitten Maar misschien voelt het morgen ook wel weer anders. Maar de meiden die tot de 42 weken hebben volgehouden hadden jullie wel al eerder voorweeën en last van een ingedaald kindje?
Bij de oudste ben ik in de 38e week nog op een middag heen en weer naar Groningen gegaan (hiervandaan bijna 300 km). Een paar dagen later werd hij al geboren. Deze keer ben ik in de 38e week zelfs nog een midweek met vakantie geweest. Wij waren aan het verbouwen thuis en ik werd echt gek van de drukte, het stof en het gemis aan privacy. Gelukkig is alles goed gegaan. VErder ben ik bijna elke dag bij mijn ouders thuis geweest (dorp verderop), om m'n peuter zijn middagslaapje te kunnen laten doen in rust. Gelukkig is de verbouwing nu voorbij, maar ik heb thuis nu zelf genoeg te doen qua schilderen etc., dus nu ga ik niet meer zoveel weg. Heb er ook echt behoefte aan om lekker thuis te zijn. Echt zo'n oergevoel, dat ik in een hol wil kruipen, weg van de wereld op mezelf. Ik ben nu ook in de 40e week, dus de baby kan wel elk moment komen. Ik ben niet zo bang dat m'n vliezen breken op straat of zo, overigens, hoor. Dat schijnt echt maar heel weinig te gebeuren.
Doen waar je je zelf goed bij voelt! Je weet het toch niet van te voren ... Bij mij braken mijn vliezen eerst..bij precies 37 weken...kreeg meteen een weeenstorm en was precies op tijd in het ziekenhuis (anders was hij in de auto geboren)....vanaf het vliezen breek moment tot dat ik mijn zoon in mijn armen had duurde wel geteld krappe 3 uurtjes...en dat voor een eerste...dus ik weet wat me te doen staat bij een tweede ....Je heb het toch niet zelf in de hand ....
ach nee daar hield ik geen rekening mee ,als ze breken dan breken ze pech gehad. Bij mn eerst braken ze snachts in bed
Ik ben niet echt bang dat mn vliezen gaan breken (als het gebeurt is het pech) maar heb wel veel minder behoefte om naar buiten te gaan en dingen te ondernemen. Heb ook echt het nestel-gevoel. Ben wel nog afgelopen vrijdag met een vriendin uit eten geweest, maar wel 10 minuten van mijn huis vandaan. Gek he, je wereld verkleint zich gewoon enorm denk ik.
mijn vader en schoovader hadden vanaf het begin het gevoel dat de kleine de 40 weken niet zou halen, maar ik dacht er verder niet bij na en ging overal nog heen. Wel vanaf 36 weken tegen mijn man gezegd dat hij op feestjes niet zoveel meer moest drinken, want je weet maar nooit. 36,5 weken braken mijn vliezen ('s nachts in mijn eigen bed, gelukkig verloor ik maar kleine beetjes, want had nog geen zeiltje over het matras liggen) en 4 dagen later was de kleine meid er.
Ik ben bevallen met 38 weken en 5 dagen en had de twee dagen ervoor helemaal geen behoefte om weg te gaan, alsof ik wist wat er stond te gebeuren. Mijn vliezen zijn om 6 uur 's ochtend gebroken op het TOILET! Geweldig hè? Volgens mij duurt het allemaal vreselijk lang als je gaat zitten wachten... en voor je het weet zit je 5 weken te wachten! Dat is wel een ellendig lange tijd. Gewoon doen waar je je goed bij voelt.
ze zeggen toch altijd dat je vliezen breken als je in rust ben. dus denk dat de kans klein is dat het gebeurd als je ergens ben. en anders doe je toch een tena in ofzo. of een matje onder je kont! geeft je dan toch een veiliger gevoel!
nouja beter dan niks toch hihihi... maar euh ik werk in de zorg dus denk ik maar luiers mee neem hihihi nee hoor grapje zie me al lopen met die dingen om bah!
Ik ben nu al een binnenzitter! Maar dat is ook omdat ik goed last van me rug heb af en toe & ik en persoon ben die met bepaalde dingen egt opzichzef is zeg maar.. Ik zit nu liever thuis, dan dat ik ergens anders zit.. Ga alleen de deur uit voor boodschappen of de control voor de VK.. En de bezoekjes aan me mams neem ik 9 van de 10 keer mn vriend mee.. Waarom weet ik eigenlijk niet goed uit te leggen, maar heb er sinds mijn zwangerschap gewoon niet zo veel zin in om van alles te doen of te ondernemen.. En het liefst wil ik altijd mijn vriend bij me hebben..