Al 4 mnd slaapt mijn meisje bij mij op de kamer, was handig voor de bv werd gezegt. Is het ook, maar het word bijna tijd dat ze naar haar eigen kamertje gaat....ze past nl niet lang meer in haar mandje. En papa wil ook graag weer beneden komen slapen die slaapt boven omdat hij niet tegen haar geluidjes kan ( waar ik niks van hoor maar oke ) Maar jee wat zie ik er tegenop!!! Wilde haar gelijk in haar bedje doen en niet meer in de wieg ( waar ik, mijn zus, haar grote broer, nicht en neef ook in hebben gelegen ) maar gisteren lag ze in het camping bed met verhoger en kon ze niet slapen, naar mijn idee door de grote vreemde ruimte. Dus toch nog maar ff in de wieg en daarna in haar bedje met sluier/hemeltje die ik nog aan ga schaffen. Maar jeee wat voelt het verdrietig dat ze strakjes niet meer bij mij op de kamer zal slapen......Iemand ervaring hoe je dat moet/ kan doen??? Zat zelf te denken: eerst overdag en als dat goed gaat ( ze is niet een van de meest gemakkelijke slaapsters, maar nu gaat het heel goed in haar mandje ) dan ook de nachten met babyfoon want ze komt vaak ( lees elke nacht ) min een keer voor een voeding. Ze ligt er meestal om 20.00 in na bad en voeding en slaapt dan meestal 5 a 6 uur. Omdat ze bij mij ligt word ik vaak al wakker voor de echt begint te huilen en ben bang dat het dan dus iedere nacht huilen word voor ik haar hoor.... ppff klein meisje word groot....en mama moet aan het idee wennen..
Heel herkenbaar. In eerste instantie zou onze meid meteen in haar eigen kamertje slapen. Maar de kraamhulp raadde aan om haar bij ons op de kamer te nemen, zodat je aan elkaar kunt wennen en aan alle geluidjes. En het is praktischer met de nachtvoedingen. Uiteindelijk heeft ze 6 maanden bij ons geslapen, ik kon ook geen afstand van haar doen! Ik zag er zo tegenop om haar naar haar eigen kamertje te verhuizen. Op een gegeven moment gingen we een weekendje weg en moest ze daar op een ander kamertje slapen. Thuisgekomen hebben we het toen maar doorgezet. Uiteindelijk is het me reuze meegevallen en het was het ook wel een lekker gevoel dat de slaapkamer weer van ons alleen was. Ik heb de deur van haar kamertje altijd op een kier, zodat we haar wat beter horen. Succes!
zoals jippie het doet, zo doen we het hier ook, haar kamerdeurtje op een kier en die van ons open, zo heb je toch nog "contact" met elkaar en hoor je nog steeds alle geluidjes
Zoooo herkenbaar! Lotte heeft vanaf 4 maanden overdag in haar bed geslapen maar tot 6,5 maand de nachten naast mij in haar wieg. Ik durf het haast niet te zeggen maar als overgang ben ik een week bij haar gaan slapen. Gewoon op een matras ernaast.... Lotte heeft er trouwens nooit problemen mee gehad.
ze slaapt ( gaat slapen ) aan de overkant van de gang...de kamer naast ons daar slaapt haar grote broer ( die overigens maar een nacht bij ons op de kamer heeft gelegen omdat ie zoveel lawaai maakte dat hij iedereen wakker hield ) maar toen woonden we in een flat en lag zijn wiegje aan de andere kant van de muur ) zal de eerst weken dus gewoon babyfoon naast me zetten @ Beatrice, goed idee zou ik ook doen maar past niet in haar kamertje....die is vol kan er geen matras in kwijt Ga denk ik oma morgen de primeur geven ( oma past op op maandag ) met overdag op haar eigen kamer slapen en dan wo ik zelf proberen en dan over poosje als ze echt niet meer in haar mandje pas of gaat rollen en het dus gevaarlijk word ( dan moet ik wel het moet wel veilig blijven ) dan maar ook de nacht..... het is ook beetje dubbel zou het heerlijk vinden als het weer onze kamer word en man lief ook weer beneden slaapt..... Denk dat ik er zoveel moeite mee heb omdat ze best lang moeite heeft gehad met boven slapen, wat nu goed gaat en sinds paar weken slaapt ze vanaf 20.00 wat ooit 23.00 uur is geweest. Ze heeft heel lang huiluurtjes gehad dat ze alleen maar beneden op schoot sliep. Al die stapjes waren moeilijk, maar deze is geloof ik toch wel de meest moeilijke....
Heel herkenbaar hoor. Wij hebben ons meisje wel eerder op haar eigen kamertje laten slapen, het leek mij wel handig om dat te doen voor ik weer ging werken, dus ze ging "over" toen ze zo'n tweeënhalve maand was. Ik vond het ook wel gek, zo zonder haar. En inderdaad denken: hoor ik haar dan wel, kan er niets gebeuren, etc. Maar uiteindelijk is het me wel meegevallen en nu ben ik er helemaal aan gewend en zou ik niet meer anders willen. Wij hebben haar wel vrij lang in haar wiegje laten slapen, ook op haar eigen kamertje, we hadden het bedje nog niet in elkaar gezet. Pas toen ze vijf maanden was, is ze over gegaan naar het ledikantje. En toen vond ik het ook nog groot. Wij hebben haar inderdaad ook eerst een paar dagen overdag in haar eigen kamertje gezet. Maar al vrij snel bedachten we dat ze daar ook best 's nachts kon liggen. Stond ik ook echt achter, maar toen we zelf naar bed gingen, vond ik het wel een heel raar idee en ik had haar bijna terug gezet. Niet gedaan en uiteindelijk viel het me heel erg mee. Voor haar was de overgang niet zo groot, omdat ze toch in haar eigen bedje sliep. En we hebben altijd de babyfoon aan, daarmee horen we haar net zo goed als wanneer ze bij ons zou liggen. Ik was er heel snel aan gewend en na een tijdje vond ik het ook wel heel lekker om onze slaapkamer weer voor onszelf te hebben. Dus: probeer het gewoon. Als het niet werkt, kun je toch nog terrug? En misschien valt het bij jou ook heel erg mee en ben je straks blij dat je het gedaan hebt.
hier ook zon muts...... wij roepen al weken (vooral papa) dat marinte op dr eigen kamertje moet. maar het is zo gezellig met haar op 1 kamer.... we zouden het eigenlijk nu dit weekend doen maar ze ligt nog steeds op onze kamer gna gna. papa heeft allemaal wel een grote mond maar vind het stiekem ook erg om haar naar haar eigen kamer te doen. maar moet er nu toch wel aan geloven denk ik.
* kijkt blijk * ben niet de enige!!!! Ik nog ff uitstellen, ze past immers nog in haar mandje, overdag moet wel gaan lukken denk ik......is al de helft!!!
hier slaapt kyan al vanaf de eerste dag op ze eigen kamertje dus heb er geen ervaring mee. Maar wat je zelf zegt, gewoon eerst overdag. Of Gewoon cold-turkey en op dr eigen kamer.Maar je lijkt me niet echt het type om dat te doen haha Suc6 iig en snap heel goed dat pa weer naast jou wil liggen, zou dat namelijk zelf geen dag zonder kunnen haha
Wij hadden een ruime wieg maar met iets meer dan 6 maanden ging het echt niet meer, Danique was eruit gegroeid. Naar haar eigen kamertje en in het ledikantje dus, ik vond dat heeeeeeeel niet leuk! We hebben het eerst een paar dagen overdag gedaan, daarna ook de nachten met de babyfoon op onze kamer. De eerste paar keer die lege wieg in onze kamer zien vond ik verdrietig, maar ik moet zeggen dat het heel snel wende. Wel gaan we elke avond voordat wij gaan slapen even zachtjes bij haar kijken.
Ai, voel me bijna een ontaarde moeder als ik de reacties lees!! Onze dochter heeft (na 3 dagen ziekenhuis wegens KS) naast mijn bed, maar 1 week op onze slaapkamer gelegen. Toen was ze 10 dagen oud en heb ik haar overdag in haar eigen wieg in haar eigen slaapkamer gelegd. Ging niet vanzelf hoor, heb bijna alle slaapjes aan de deur gepost of het wel goed ging haha....Na een dag of 3 ook de nachten, al heb ik de eerste nacht 2 uur huilend op de rand van het bed gezeten omdat ik het zoooooo zielig vond maar papa zei: doorzetten! En dat had als reden: papa heeft een prachtige wieg gemaakt voor haar, een bootje dat aan het plafond hangt. Hij was bang dat als ze zolang op onze kamer zou liggen, niet meer in de wieg paste en dat alle werk dan voor niks was geweest Ze is nu 5,5 maand en slaapt altijd in haar eigen bed maar ik moet wel zeggen: beide deuren wijd open anders kan ik niet slapen! En er zit maar 1 muurtje tussen.... Achteraf denk ik nu wel: hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt...succes!
Ah neehoor, hoeft niet perse moeilijker te worden. Ik heb die van mij 6 maanden op mijn kamer gehad en zij kon heel goed de overgang maken naar haar eigen kamer een verdieping hoger. De 1e nacht vond ik het moeilijk en ook ik heb mijn deur wagenwijd open staan. Doe alsjeblieft wat goed voor je voelt. Denk je dat jouw uk het aankan? Denk je dat jij het aankan? Ga ervoor. Overigens kan het slapen op de eigen kamer ook heel positief als een kindje lastig slaapt. Die van mij sliep beter omdat het minder rumorig is boven.
Wij hebben onze kleine man nooit bij ons op de kamer gehad, hij heeft een maand in het ziekenhuis gelegen vanwege zijn aangeboren hartafwijking. daar lag hij al op zaal en op een aparte kamer op het laatst. toen we thuis komen hebben we welgeteld 1 nacht de babyfoon gebruikt, daarna niet meer, hij stoorde ontzettend snachts en ik hoorde ook andere kinderen van de buren op onze babyfoon. Dus onze man sliep maar wij weer niet door de babyfoon. We hebben beide deuren op een kier en als hij echt verdrietig is horen wij hem echt wel. We wilden gelijk rust creeren. We hadden we een aantal knuffels bij ons in bed gehad en die hebben we in zijn bedje gelegd voor de geur.. Maar het gaat altijd goed!
Ik heb Jayro nu ruim 2 weken ofzo op z'n eigen kamer. Gewoon van de één op de andere dag. Maar ik merkte de nachten daarvoor ook wel dat hij wakker werd van ons. Dus gewoon gedaan met in mn achterhoofd de gedachte dat als het niet lukt hij gewoon weer lekker bij ons zou slapen. Nou hij slaapt op zn eigen kamertje zoveel beter! Hij is veel uitgeruster en slaapt zo goed als door! (ong. van 21:00-5:00 gemiddeld). Vanaf vandaag ga ik hem trouwens ook overdag wat vaker in zn bedje leggen, hij slaapt eigenlijk altijd overal bij mij in de buurt, maar ik ga er toch wat meer regelmaat in brengen, omdat hij eerdaags toch naar het KDV zal gaan enzo. Oh ja, ik heb wel altijd de babyfoon bij me hoor, dus ook 's nachts naast me bed. Deuren openhouden vind ik niet voldoende en dan hoort hij ons nog, dus gewoon babyfoon op de hardste stand zodat ik elk zuchtje en kreuntje hoor. En ik ga elke avond rond 0:00/1:00 als ik naar bed ga standaard nog even bij hem spieken of het goed gaat hehe.
Wat grappig om te lezen dat jullie het moielijk vinden om de kleine op zijn/ haar eigen kamertje te leggen. Ik boek zelfs een vakantie met 3 slaapkamers, zodat we allemaal een eigen kamer hebben. Voel me nu wel een hele slechte moeder... Ik kan absoluut niet slapen als Jasmijn of Madelief op mijn kamer ligt. Ze hebben beide wel in de kraamweek op onze kamer geslapen, maar daarna direct in hun eigen kamer. Bij Jasmijn vond ik de stap wel moeilijk en toen had ik ook de slaapkamerdeur open en de babyfoon aanstaan (alsof ik haar niet zou kunnen horen) Maar al vrij snel was de babyfoon opgeruimd en de deuren waren ook al snel weer dicht. Bij Madelief ging het dus ook automatisch dat ze na de kraamweek op haar eigen kamer ging slapen. In jou situatie zou ik eerst overdag in eigen bedje en als dat prima gaat dan ook de nachten. Veel succes en geniet er lekker van zoalng je het fijn vindt!
Ik vind iemand die zijn kleintje niet op hun slaapkamer heeft echt geen slechte mama of papa!! De oudste heeft maar 1 nacht bij ons gelegen en heeft er niks aan overgehouden En als ik geweten had dat ik het zo moeilijk zou gaan vinden weet ik niet of ik het wel had gedaan.....maar aan de andere kant........als heb je niks aan. Heb het wel gedaan en moet nu langzaam aan het idee gaan wennen, maar gelukkig hebben we goede babyfoon
Wij hebben ook de deuren open en nog eens de babyfoon naast ons. Misschien overdreven, maar alleen daardoor kan ik met een gerust gevoel slapen.
Thijs heeft 1 nacht op onze kamer geslapen. Wij lagen allebei wakker. Daarna op zijn eigen kamer. Ik heb een babyfoon met camera en die had ik de hele tijd aan staan. De eerste week wilde hij steeds bij mij zijn. Hij heeft toen heel veel op mij gelegen. Heerlijk was dat. Daarna sliep hij gewoon op zijn eigen kamer en dat is ook lekker. Succes ermee!
Heel herkenbaar, onze kleine man slaapt ook nog bij ons op de kamer in zijn wiegje, overdag wel op eigen kamer in ledikantje. Hier zal het ook niet meer heel lang duren voordat hij uit zijn wieg is gegroeid, maar vind het zo moeilijk, voor de kleine is het denk ik geen probleem, maar of ik goed ga slapen? Kleine kindje worden groot zeggen ze, maar mama heeft het er soms maar moeilijk mee hihi. Voor de mama's met kindje op eigen kamer, helemaal geen reden om je een slechte moeder te voelen hoor!!
Ojeeja!! Ik vind t ook tijd dat Vera naar haar eigen kamertje gaat. Maar ze slaapt nog niet door (van 4wk - 15wk wel, daarna niet meer ). Ik zie er tegenop om haar 's nachts op te halen en te voeden. Dan ben ik nóg meer uit mijn slaap gehaald ben ik bang. Bovendien vind ik t heerlijk om haar naast me te hebben, als ik haar ademhaling hoor, wordt ik meteen rustig. De deuren kunnen niet open blijven, ivm de katten, en ik denk dat ik heel wat tijd met de babyfoon aan mijn oor zit om even een geruststellend zuchtje te horen Maar ja, eens moet de eerste keer zijn...