Nou moet het even van me afschrijven hoor... Ik ben al niet de allergrootste fan van mijn leidinggevende, we hebben wel vaker discussies gehad vooral in de periode dat ik zwanger was. Toen ik zwanger zouden we op kamp gaan met een boel jongeren, ik heb van te voren aangegeven dat ik niet wist of ik het ging redden om tot midden in de nacht met de jongeren op te zitten. Ik had zoiets van wel zo netjes om even te melden. Nou....Ik was toch niet ziek, hij moest ook werken als ie moe was etc. Zo'n type dus Nou heb ik van de week een functioneringsgesprek gehad, netjes voorbereid en het gesprek ging prima. Op het einde vroeg hij me wat ik privileer, mijn 'carrière' of mijn gezin. Tja,als ik moet kiezen dan zou ik altijd kiezen voor mijn gezin, maar ik hoef toch niet te kiezen? Nou hij vond van wel en dat ik eerlijk moest kijken naar wat ik wou. Hij zei letterlijk, totdat je dochter naar school gaat kun je maar beter alles even in de wacht zetten qua werk en dan weer verder kijken. Dat wil ik helemaal niet! Ik had net daarvoor juist aangeven dat ik me in de toekomst wil blijven ontwikkelen en daar ook extra tijd en energie in wil stoppen. Alleen een 3 jarige opleiding zou voor mij nu wel moeilijk te combineren zijn. Dit begreep hij, ik koos dus duidelijk voor mijn privé. Maar ja, hij kan natuurlijk me ook nog verplichten om een opleiding te gaan doen...:x Nou ja, ik ben in ieder geval niet erg tevreden met mijn gesprek. Vooral ook omdat ik het idee heb niet gehoord te worden. Het is in discussies erg lastig om hem ergens van te overtuigen want dan overschreeuwt ie en verdraait ie een boel. Hij is verbaal gewoon ontzettend sterk en ik voel me gewoon een doetje omdat ik het niet red tegen hem.... Wat moet ik hier nou mee?
Staat er ook nog iemand boven jouw leidinggevende? Ik zou het dan gewoon bij diegene aankaarten dat je je niet serieus genomen voelt en dat je van je leidinggevende moet kiezen tussen werk en prive. En dat werk en prive gescheiden moet blijven, en je daar dus niet uit zo moeten hoeven kiezen. Vraag een exemplaar van je functioneringsgesprek (zal toch wel opgeschreven zijn lijkt me). En stuur dit met jouw versie naar diegene toe met een verzoek om een verhelderend gesprek.
Goh wat een nare leidinggevende heb jij zeg! Werk en privé moeten gescheiden blijven en niemand mag je ontslaan omdat je zwanger bent. Idd een stapje hoger op zoeken en mogelijk ook even met je rechtbijstand of vakbond (als je die hebt) contact opnemen....
tjah ik snap zijn punt wel. want zeg eens eerlijk zou je die opleiding doen als je volgende week zou moeten beginnen. ik praat niet goed wat hij doet maar probeer het anders te belichten. die opleiding is meer iets voor als je kind inderdaad 4 jaar is. tot die tijd zou je dus in dezelfde functie moeten blijven zitten dan, in die zin weegt prive dus zwaarder dan werk de komende jaren. als je voor een hogere functie een opleiding nodig hebt die nu niet haalbaar is.of zie ik het nu helemaal verkeerd.
Ik denk dat het haar meer gaat om de manier waarop het gezegd wordt en dat haar een keuze wordt "opgedrongen". Dat het geen gesprek is maar een monoloog, die dan ook nog eens verdraaid wordt in haar nadeel. Zo las ik het tenminste
Als het je echt dwars zit zou ik je moed bij elkaar rapen en nog een gesprek met hem aanvragen waarin je eerlijk verteld wat je niet lekker zit.
ja zo zie ik dat ook; geen opleiding willen (kunnen) volgen betekend geen functieverandering, dus je hebt niet alles over om hogerop te komen en andere mensen wel (die hun prive niet voor laten gaan) ik zou iemand die geen opleiding wil volgen ook geen promotie ofzo gaan geven of laten opbouwen tot iets meer, het moet wel van twee kanten komen, het is geen liefdadigheid (het geven van promoties, kansen e.d. moet je gewoon verdienen, door bv een opleiding te volgen) Ik snap echter dat de toon wel anders kan maar hij is denk ik erg recht door zee door deze stelling gewoon heel simpel te maken..
Ik zal het nog wat verduidelijken. Ik ben nu scw-er, enige tijd geleden heb ik cursus opbouwwerk gedaan en ik krijg nu ook meerder klussen opbouwwerk. Mijn doel over 5 jaar is een goede opbouwwerker te zijn die de kneepjes van het vak kent. Dit wil ik graag bereiken door extra conferenties, 1 daagse deskundigheidsbevordering te volgen en ondertussen in de praktijk bezig blijven met opbouwwerk. De opleiding waar ik het over heb wil ik sowiezo ooit doen om mijn kennis nog breder te maken maar staat in feite los van mijn doel over 5 jaar. Het hangt zeg maar niet van de opleiding af. Dus snap ik in feite niet goed waarom ik dan moet kiezen en hij er toch op hamert wat ik belangrijker vind. Een beetje een rotvraag want wie met een kind thuis zegt nou dat zijn werk voor zijn kind gaat...?
En wat betreft nog een keer een gesprek aanvragen. Kan dat? Misschien is het verstandig om eerst maar eens te kijken naar het verslag die ik hopelijk voor het eind van het jaar heb.