Het zit zo, mijn zoon is pas 5 geworden en zit in groep 1. Sinds 2 weken heeft hij ineens moeite om naar school te gaan en is het afscheid in de klas moeizaam en hij moet huilen als ik aanstalten maak om weg te gaan. Als ik hem vraag wat er aan de hand is, en dat hij mama alles kan zeggen, is het antwoord: ik wil niet naar school omdat ik geen honger heb. Nu hoorde ik van de juf dat hij niet goed at op school en dat ze zich daar een beetje zorgen over maken. Nu is mijn zoon gewoon al klein en dun maar ik weet toevallig ook dat pushen ( en zeker in een klas vol kinderen ) zeker niet helpt. Het lijkt alsof hij een afkeer krijgt tegen eten op deze manier en heb ook aangegeven dat het gewoon niet helpt om hem te pushen hierin. Zo is het vandaag fruitdag en hij begon gisteren al met vragen of hij maar een klein stukje appel mocht voor morgen.. Ook ik maak me weleens zorgen over zijn eetgedrag en dan gaat het ineens met vlagen weer eens goed. Maar nu lijkt het net alsof die op school alleen maar moet eten, terwijl toen dit nog niet speelde met plezier naar school ging en kwam er altijd een leeg broodtrommeltje mee naar huis. Ik weet eigenlijk niet wat ik hiermee wil, maar ik zit er wel mee..
Gesprek aangaan met de juf en de overblijfmoeder/juf want blijkbaar ervaart je zoon het eet en drink moment als erg vervelend omdat hij alles op moet maken en dit niet altijd kan/wil. Het is misschien handig om duidelijke afspraken te maken van hij heeft 2 broodjes mee maar als er 1 op is en hij hoeft niet meer dan is het goed. Of hij heeft een hele appel maar 1 stukje is genoeg. Ik help zelf 1 dag per week met de overblijf en merk dat er soms teveel druk op het eten wordt gelegd door mensen, bij mij is het drinken moet op/zo goed als op en is er 1 boterham helemaal op ben ik al snel tevreden al is dat natuurlijk wel wat afhankelijk van het kind en in overleg met de ouders dus ik zou het zeker even duidelijk aangeven en afspraken maken en ook met zoontje van mama wil dat je 1 of een halve of wat dan ook op eet lust je meer ben ik daar erg blij mee maar dat hoeft niet. Dat haalt misschien net even de druk eraf waardoor het weer gezelliger wordt voor hem en alles leuker lijkt.
Inderdaad denk ik dat er gewoon veel druk staat om alles op te eten. Terwijl dat van mij niet hoeft. Ik ben ook tevreden met 1 maar hij moet wel iets eten.. En dit weet hij. Ik zou het ook aangeven bij de juf/ overblijf.
Mijn dochter is altijd een goede eter geweest, maar de laatste tijd wil ze vaak perse maar 2 boterhammen (ipv 3) mee naar school. Ik zeg dan dat ze die 3e van mij niet perse hoeft op te eten, maar dan zegt ze (soms huilend/boos) dat dat van de juf wel moet! Nu eet ze meestal niet alles op, dus t is niet zo dat t echt perse moet denk ik, maar er zal best wel wat druk achter zitten. Voor sommige kindjes misschien goed, maar ik vind dat over t algemeen ook niet ok. Eten omdat je honger hebt, niet omdat je brood op moet..
Hmm hier MOET 1 boterham... Anders eten ze allemaal niks (want als je op tijd klaar bent met eten mag je mee naar de speeltuin) Maar ik weet dat er ook scholen zijn dat je gewoon moet opeten wat je meekrijgt. Misschien speelt dat bij jullie ook? Zou er inderdaad eens een gesprek aan wagen. Inclusief dat je weet dat hij maar weinig eet maar dat hij nu nog minder eet en je je nu dus WEL zorgen maakt. (En dat je dat voorheen niet deed kmdat hij altijd zo weinig heeft gegeten en hij verder gewoon gezond en fit is. Gezond en fit is tenslotte het belangrijkst niet waar?)